Τεν Χαγκ: Μία ποδοσφαιρική διάνοια που δεν είχε ανάγκη ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε τα λεφτά του

Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις του Άγιαξ στο Champions League, που τον καθιέρωσαν τουλάχιστον στη δεύτερη ταχύτητα των ευρωπαϊκών δυνάμεων, το όνομα του Έρικ Τεν Χαγκ «έπαιξε» γερά για πάγκους ομάδων από τα κορυφαία πρωταθλήματα.

Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Μονάχου, Τότεναμ ήταν μερικές από τις ομάδες που εξέτασαν την περίπτωσή του, είτε επιδερμικά, είτε πολύ πιο σοβαρά με αποκορύφωμα τους Λονδρέζους το καλοκαίρι του 2021, με τα «σπιρούνια» να καταλήγουν τελικά στον Νούνο Εσπίριτο Σάντο. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ εκείνων των ημερών ο Ολλανδός προπονητής είχε «κοπεί» λόγω των αγγλικών του, που δεν ήταν στο επιθυμητό επίπεδο, τουλάχιστον για τα στάνταρ του Ντάνιελ Λέβι.

Ήταν μοιραία όμως η μεταγραφή του Έρικ Τεν Χαγκ στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να του φορτώνει το βαρύ φορτίο της αναγέννησης της πιο επιτυχημένης ομάδας στο Νησί, που αυτή τη στιγμή αποτελεί ένα πολύ κακοδουλεμένο σύνολο και σίγουρα ένα από τα χειρότερα των ομάδων που οφείλουν να διεκδικούν τίτλους, αφού δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι ακόμα και η Άρσεναλ είναι πιο μπροστά.



Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η μεγάλη ευκαιρία του 52χρονου προπονητή, καθώς η μετάβαση από τον Άγιαξ για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Premier League μπορεί να χαρακτηριστεί ως «προαγωγή». Ωστόσο, ο ίδιος ποτέ μέχρι σήμερα δεν εκβίασε την αποχώρησή του από τον Άγιαξ, ποτέ δεν παρασύρθηκε από τα μεγάλα «πορτοφόλια» του εξωτερικού ενώ ακόμα και τώρα το deal με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε εν πολλοίς με τους δικούς του όρους. Γενικότερα, πρόκειται για έναν τύπο που δεν περίμενε το ποδόσφαιρο για να φτιάξει τη ζωή του.

Γεννημένος στα ανατολικά της Ολλανδίας και συγκεκριμένα στο Χάακσμπεργκεν του Τβέντε, προέρχεται από μια υπερβολικά πλούσια οικογένεια που έχει κτηματομεσιτικές και χρηματοοικονομικές εταιρείες οι οποίες του εξασφάλιζαν μία άνετη ζωή για εκείνον και την οικογένειά του. Παρά τις πιέσεις του περιβάλλοντός του, ποτέ δεν θέλησε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στον τομέα των επιχειρήσεων του πατέρα του, καθώς ήταν ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο και μάλιστα το επίπεδό του ως κεντρικός αμυντικός τον βοήθησε να παραμείνει στον επαγγελματικό αθλητισμό και να ζήσει μέσω αυτού, παίζοντας στην Τβέντε.

Κατά την περίοδο της παρουσίας τους στις Ακαδημίες της ομάδας, συνέβησαν δύο τραγικά περιστατικά που τον σημάδεψαν. Αρχικά, ο καλύτερός του φίλος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στο Σουρινάμ, που είχε κληθεί σε ένα ανεπίσημο ματς για την εθνική ομάδα ενώ ακόμα ένας φίλος του λίγα χρόνια αυτοκτόνησε. Πρόκειται για συμβάντα και ανθρώπους τα οποία θα αποτελούν πάντα έμπνευση για τον ίδιο ώστε να φτάσει εκεί που δεν μπόρεσαν οι δύο φίλοι του.

Όλη μέρα στη δουλειά

Αν, λοιπόν, ο Έρικ Τεν Χαγκ ήθελε μια δουλειά γραφείου, θα φορούσε το κοστούμι του και θα παρέμενε στο γραφείου του, ωστόσο αποδεδειγμένα είναι άνθρωπος του γηπέδου, προπονητής που αγαπά να φορά τη φόρμα του, προπονητής που είναι τελειομανής, προπονητής που θέλει οι ποδοσφαιριστές του να ακολουθούν τους δικούς του ρυθμούς.

«Πριν από δέκα χρόνια ήταν στην Γκόου Αχέντ Ιγκλς. Μετά τα ματς, πηγαίναμε στα αποδυτήριά του, ο κάθε παίκτης μόνος του, και μας έδειχνα στιγμιότυπα. Δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος. Είχε βάλει μάλιστα ένα παράθυρο στην πόρτα του γραφείου του. Λέγαμε τότε οι παίκτες μεταξύ μας ότι το έκανε για να μας βλέπει τι κάναμε. Ωστόσο, ο ίδιος μας αποκάλυψε γιατί το έκανε. “Αν η πόρτα είναι κλειστή και δεν υπάρχει παράθυρο, είναι δύσκολο για κάποιον να έρθει, γιατί είμαι απασχολημένος και οι άνθρωποι δεν θέλουν να χτυπάνε την πόρτα. Τώρα, όμως, βλέπουν αν είμαι διαθέσιμος κι αυτό τους διευκολύνει να έρθουν. Επίσης θέλουν να βλέπουν πόσες ώρες δουλεύω και είμαι εδώ”», έχει πει στο παρελθόν ένας πρώην ποδοσφαιριστής του, ονόματι Σιέρντ Όβεργκοορ.



Η φιλοσοφία του

Αποτελεί από τη σχολή προπονητών που υπηρετούν τη φιλοσοφία του Γιόχαν Κρόιφ, άρα αυτομάτως αυτό σημαίνει ότι είναι και θαυμαστής του Πεπ Γκουαρδιόλα. Μάλιστα, με τον Καταλανό ήταν την ίδια περίοδο στην Μπάγερν Μονάχου, όταν ο νυν προπονητής της Σίτι ήταν στον πάγκο της πρώτης ομάδας και ο Ολλανδός στη δεύτερη, ώστε να προετοιμάζει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές για το απαιτητικό επίπεδο των Βαυαρών. Για τον ίδιο ήταν σαν να ζει όνειρο κοντά στον Πεπ, καθώς μάθαινε δίπλα σε έναν άνθρωπο που θαύμαζε και εφάρμοζε καλύτερα τη φιλοσοφία του Κρόιφ.

Παράλληλα, κατά την περίοδο που ήταν βοηθός προπονητή και συγκεκριμένα τη διετία 2008-2010 στην Τβέντε ήταν ο άμεσος συνεργάτης του Στιβ Μακλάρεν και μαζί οδήγησαν τον ολλανδικό σύλλογο στη δεύτερη θέση και στο πρωτάθλημα. Ποτέ δεν ήταν παρεμβατικός και μάλιστα δημοσιογράφοι που γνωρίζουν το ρεπορτάζ από εκείνη την εποχή τονίζουν ότι υπήρχε τυφλή εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του, λόγω του υψηλότατου γνωστικού επιπέδου που είχε στα κομμάτια της τακτικής.



Περί τακτικής

Όταν μιλάμε για Ολλανδό, μιλάμε παράλληλα και για τακτική βάση το 4-3-3, ειδικότερα δε όταν αυτός προέρχεται από την σχολή του Γιόχαν Κρόιφ. Ωστόσο, για τον προπονητή του Άγιαξ, δεν υπάρχουν μονόδρομοι και πολλές φορές το έχει μετατρέψει και σε 4-2-3-1. «Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παικτών θα αποφασίσουν το σύστημα και όχι το αντίθετο», είχε πει το 2019 μετά το νταμπλ που πέτυχε με τον Αίαντα, εξηγώντας ακόμα ένα σκέλος της φιλοσοφίας του.