Τελικά, τι είναι το ποδόσφαιρο για την UEFA;

Τελικά τι είναι ποδόσφαιρο; Συνηθίζουμε να λέμε ότι ποδόσφαιρο είναι ότι συμβαίνει μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, άντε και στο πινακάκι του προπονητή. Υπάρχουν κάποιες φορές όμως, που ο κανόνας δεν ισχύει.

Στο ματς της Ντόρτμουντ με τη Μονακό, ζήσαμε την εξαίρεση. Όχι, ποδόσφαιρο δεν ήταν αυτό που παίχτηκε στο χορτάρι. Όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, απάντηση στο τι σημαίνει ποδόσφαιρο ήταν όλα τα υπόλοιπα εκτός από τα 90 λεπτά του αγώνα. Όσο έγιναν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο πούλμαν της γερμανικής ομάδας.

Το ποδόσφαιρο που αγαπάμε ή πρέπει να αγαπάμε, είναι η στιγμή που οι οπαδοί της Μονακό φώναζαν «Ντόρτμουντ, Ντόρτμουντ».

Είναι η αυθόρμητη και ανθρώπινη στάση των Γερμανών, τόσο της ομάδας όσο και των απλών φιλάθλων, να φιλοξενήσουν τους Γάλλους φιλάθλους , να τους προσφέρουν κατάλυμα και φαγητό. Να είναι μαζί μια ολόκληρη μέρα και αντίπαλοι μόνο στα 90 λεπτά.

Ποδόσφαιρο είναι τα μηνύματα συμπαράστασης όλου του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Ναι, δεν συμβάλουν πρακτικά σε κάτι, αλλά σίγουρα τα μέγιστα στον ψυχολογικό τομέα.

Είναι η απίθανη στήριξη του κόσμου της Ντόρτμουντ σε αυτήν την ομάδα και η όλη συμπεριφορά του. Δεν μας εκπλήσσει, από αυτούς το περιμέναμε, αλλά ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, απέδειξαν περίτρανα ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιρικούς λαούς του κόσμου.
Ποδόσφαιρο είναι η συγκινητική κίνηση των συμπαικτών του Μπάρτρα, οι οποίοι στην προθέρμανση εμφανίστηκαν με μπλούζες συμπαράστασης που έγραφαν: «Δύναμη Μαρκ, είμαστε μαζί σου».

Είναι το δάκρυ του Παπασταθόπουλου. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ποδόσφαιρο είναι η στιγμή που μετά το τέλος του αγώνα, οι παίκτες του γερμανικού συλλόγου (όπως συνηθίζουν μετά από κάθε ματς), πήγαν μπροστά στο πέταλο των φανατικών οπαδών τους για να ευχαριστήσουν τον κόσμο για την παρουσίαση τους. Εκεί που όλοι λύγισαν και μάλιστα ο φακός έπιασε σε κοντινό πλάνο το δακρυσμένο βλέμμα του Σωκράτη την ώρα που γνώριζαν την αποθέωση!

Αυτό που ΔΕΝ είναι ποδόσφαιρο, είναι η απόφαση της UEFA. Η ομοσπονδία «ανάγκασε» την Ντόρτμουντ σε 24 ώρες από το σοκαριστικό περιστατικό που έζησε, να υποκριθεί ότι δε συνέβη και τίποτα φοβερό, να τα ξεχάσει όλα και να κατεβεί να αγωνιστεί. Τουλάχιστον παράλογο και απάνθρωπο.
Αυτό ίσως να έγινε για να φανεί ότι η τρομοκρατία δεν θα επηρεάσει το ποδόσφαιρο και την κανονική ζωή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Δεν πρόκειται για ένα τρομοκρατικό χτύπημα κάπου κοντά, με θύματα αθώους πολίτες, αλλά τα θύματα ήταν αυτά που κλήθηκαν να αγωνιστούν (και μάλιστα σε σημαντικό παιχνίδι) και να προσφέρουν χαρά και θέαμα.

Σαν την ορχήστρα του Τιτανικού, που ενώ το πλοίο βούλιαζε και επικρατούσε γύρω της πανικός, αυτή ήταν αναγκασμένη να παίξει και να ψυχαγωγήσει το κοινό, έτσι και η Ντόρτμουντ. Σαν να μη συνέβη τίποτα, παρατάχθηκε να δώσει τον αγώνα της!

Αυτή είναι η πάγια τακτική της UEFA, όπως και μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, παρά το γεγονός ότι όλος ο πλανήτης ήταν σοκαρισμένος, αποφασίστηκε να διεξαχθούν κανονικά οι αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ εκείνη τη μέρα και τα αντανακλαστικά της λειτούργησαν αργοπορημένα, με αποτέλεσμα να αναβάλει τα ματς της επόμενης μέρας. Όμως τώρα, το ξαναείπαμε, τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θύματα ήταν οι ίδιοι οι παίκτες.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις των ανθρώπων της Ντόρτμουντ μετά τον αγώνα. Ο Παπασταθόπουλος εξαπέλυσε βολές κατά της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας: « Μετά τα χθεσινά δεν έχω… χώρο μέσα μου για να σκεφτώ το παιχνίδι. Η UEFA πρέπει να καταλάβει ότι δεν είμαστε ζώα. Είμαστε άνθρωποι που έχουν οικογένειες και παιδιά στο σπίτι. Δεν είμαστε ζώα. Είμαι χαρούμενος επειδή όλοι οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο είναι ζωντανοί. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να σκεφτείς και να παίξεις ποδόσφαιρο.»

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του Νουρί Σαχίν, ο οποίος τόνισε: «Γνωρίζω πόσο σπουδαίο είναι το ποδόσφαιρο, το αγαπάμε, υποφέρουμε για εκείνο και ξέρω πως χάρη σε αυτό κερδίζουμε πολλά χρήματα και ζούμε μια προνομιούχα ζωή. Όμως είμαστε ανθρώπινα όντα, υπάρχουν πολλά περισσότερα από το ποδόσφαιρο σε αυτόν τον κόσμο, χθες (σ.σ. προχθές) το βράδυ το νιώσαμε. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα πρόσωπα των συμπαικτών μου. Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ήταν απίστευτο».

Από την πλευρά του, ο τεχνικός των Βεστφαλών, Τόμας Τούχελ, δεν… μάσησε τα λόγια του και υπογράμμισε αυτά που σκεπτόταν ο μέσος νους: «Κανείς δεν μας ρώτησε για τον αγώνα. Μας το ανακοίνωσαν με ένα μήνυμα. Η UEFA από την Ελβετία απλά το αποφάσισε και το ανακοίνωσε. Αισθανθήκαμε ότι δεν μας υπολόγισε κανείς. Ότι αδιαφορούσαν για εμάς. Αυτό που συνέβη με την διεξαγωγή του παιχνιδιού μας έκανε να αισθανθούμε ότι αναγκαστικά, ό,τι κι αν συμβαίνει, πρέπει εμείς να είμαστε σε θέση να παίξουμε χωρίς να μας ενδιαφέρει τίποτα. Προσπάθησα να πω στους ποδοσφαιριστές μου να δουν πολύ σοβαρά το ματς, αλλά το ποδόσφαιρο δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο. Λίγα λεπτά μετά την επίθεση, το μοναδικό που μας ρωτούσαν όλοι και το μόνο που τους ενδιέφερε, ήταν αν θα γίνει το ματς. Λες και απλά μας είχαν πετάξει ένα κουτάκι μπύρας στο πούλμαν και δεν έγινε τίποτα. Υπάρχει ένα γενικότερο αίσθημα αδιαφορίας. Σαν να είμαστε αβοήθητοι.»

Όλα αυτά στα μάτια μας δείχνουν απολύτως φυσιολογικά και αναμενόμενα, όχι όμως για τους υπευθύνους της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Θέλετε να μάθετε το σχόλιο της UEFA σε όσα λέγονται για τις αντιδράσεις όλων αυτών που υποστηρίζουν ότι ο αγώνας κακώς διεξήχθη μόλις 24 ώρες μετά το συμβάν; «Βρισκόμασταν διαρκώς σε επικοινωνία με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και δεν υπήρχαν ενδείξεις πως δεν ήθελαν να πραγματοποιηθεί το παιχνίδι...»

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Απλά φαίνεται οξύμωρο, η UEFA που θα έπρεπε να προασπίζεται το ποδόσφαιρο και γενικά το… προϊόν της, να του «φέρεται» με αυτόν τον τρόπο, όταν είναι παραπάνω από προφανές πως την Τρίτη, μόνο με αυτόν τον γνώμονα δεν λειτούργησε.