Στόχος του ξυλοδαρμού είναι η αποσταθεροποίηση και μια νέα ΠΔΕ!

Το χειρότερο αναφορικά με τον ξυλοδαρμό του διαιτητή Θανάση Τζήλου από πληρωμένους μπράβους, δεν είναι ο ίδιος ο ξυλοδαρμός.

Είναι ότι σε κανέναν δεν κάνει αίσθηση. Κανείς δεν σοκάρεται.

«Όλα συνηθίζονται στη ζωή, ακόμη και ο πόνος», μου είπε κάποτε ο αείμνηστος Μάνος Αντώναρος όταν με ρώτησε πριν ένα χρόνο «πώς νιώθεις που σε έδειραν δεύτερη φορά;» και του απάντησα «εντάξει μωρέ, καλύτερα από την πρώτη…»!

Στο περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι επιθέσεις σε διαιτητές, δημοσιογράφους και άλλους που κινούνται στο χώρο, είναι τόσες πολλές τα τελευταία χρόνια, που πλέον τα περιστατικά ξεχνιούνται μέσα σε λίγες ώρες. Δεν κάνουν αίσθηση σε κανέναν.

Κοινή συνισταμένη σε όλη αυτή την κατάσταση, ότι ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ η αστυνομία δεν φτάνει στην εξιχνίαση του εγκλήματος! Αλλά ακόμα και αν φτάσει σε ένα σημείο ή προσεγγίσει τους ενόχους, με ένα μαγικό τρόπο η έρευνα θα σταματήσει…

Ούτε τώρα πρόκειται να βρεθεί άκρη, μην ελπίζουμε. Εδώ δεν βρέθηκε όταν έκαψαν το σπίτι του Μπίκα και διακόπηκαν πρωταθλήματα, κινητοποιήθηκε ολόκληρη κυβέρνηση, η αντιτρομοκρατική και όλος ο κρατικός μηχανισμός! Θα βρεθεί για τον Τζήλο;

Η «δουλειά» με τον Τζήλο ήταν επαγγελματική, όπως οι περισσότερες δουλειές σε αυτές τις περιπτώσεις:

Πολλά χτυπήματα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μπροστά σε πολύ κόσμο (που σημαίνει… δεν καταλαβαίνουμε Χριστό και προϋποθέτει άριστη οργάνωση), χτυπήματα στο κεφάλι και το πρόσωπο για να βγει αίμα και να σοκάρει το θύμα, και «μπόνους» -λόγω διαιτησίας- χτυπήματα στο γόνατο για να μην μπορεί να επανέλθει άμεσα στα γήπεδα.

Κλασσική περίπτωση, τίποτα καινούργιο.

Πέραν των φυσικών αυτουργών, υπάρχει ασφαλώς και ο ηθικός αυτουργός. Αυτός που έδωσε την εντολή να πάνε τέσσερα «παιδιά» και να κάνουν τη «δουλειά».

Ο ηθικός αυτουργός στην προκειμένη περίπτωση (και πάντα κατά την προσωπική μου εκτίμηση), είναι κάποιος που δεν θέλει απλά να εκδικηθεί τον Τζήλο ή να στείλει κάποιο μήνυμα εκφοβισμού στον ίδιο τον διαιτητή ή και σε άλλους διαιτητές, αλλά επιδιώκει την απόλυτη μπαχαλοποίηση και το χάος, στοιχεία έτσι κι αλλιώς γνώριμα στην κοινωνία της Κολομβίας των Βαλκανίων.

Σκοπός, είναι η αποσταθεροποίηση του σημερινού στάτους στο ποδόσφαιρο και ειδικότερα της ΕΠΟ, με μια νέα δυναμική παρέμβαση από την FIFA και την UEFA, το ξήλωμα της εκλεγμένης διοίκησης και την εγκατάσταση μιας νέας Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής με διαφορετικές επιρροές.

Για μένα αυτά είναι απολύτως ξεκάθαρα.

Μην ψάχνουμε δηλαδή, το ποιος στοχοποιεί τους διαιτητές: Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΑΕ που να μην έχει στοχοποιήσει κατά καιρούς διαιτητές και να μην έχει ζητήσει κεφαλές επί πίνακι!

Να ψάχνουμε ποιος θέλει ανατροπές και δεν μπορεί με άλλους τρόπους –παρά μόνο με μεθόδους μαφίας- να τις πετύχει. Ποιος θέλει το μπάχαλο και το χάος ώστε να υπάρξει νέα δυναμική εξωτερική παρέμβαση στα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κάποιος που θέλει ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο και όχι ένα καθεστώς αλητείας, είναι απλά να μην πτοείται! Τίποτε άλλο!