Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας
Κι όμως στο φινάλε της χρονιάς που διανύουμε ο Παναθηναϊκός πρέπει να πει ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Μικαέλ Εσιέν. Μπορεί εντός του γηπέδου να μην έχει καταφέρει να κάνει πολλά – για να μην πω ότι δεν ενοχλεί καν τους αντιπάλους του – με τη συμπεριφορά του, όμως, βοηθά τα μέγιστα τους ανθρώπους της ομάδας.
Ήρθε για να γίνει σημείο αναφοράς στη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού κι έβγαλε το πρώτο κομμάτι της σεζόν στα πιτς. Η αγωνιστική του απραξία τα τελευταία χρόνια, το ταλαιπωρημένο μυϊκό του σύστημα δεν του επέτρεψαν να παίξει στο κρίσιμο ξεκίνημα της σεζόν. Εκεί, δηλαδή, που ο Παναθηναϊκός έπαιξε για πολλά κι έχασε (σχεδόν) τα πάντα.
Κι όταν πήρε το ΟΚ, όμως, από το ιατρικό επιτελείο και μπήκε στο γήπεδο έδειξε πολύ λιγότερα πράγματα απ’ όσα περιμένεις από έναν παίκτη της δικής του κλάσης. Διότι υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ήρθε στην Ελλάδα, όμως, χορτασμένος. Με το μάτι όχι τελείως θολό αλλά σίγουρα όχι γυαλισμένο. Διότι αν γυάλιζε το μάτι του θα ήταν διαφορετική η παρουσία του στο Κορωπί αλλά και στο γήπεδο.
Γυάλιζε το μάτι του Σισέ που ήθελε να επιστρέψει στην Εθνική Γαλλίας και το κατάφερε μέσω του Παναθηναϊκού. Είχε ακόμα μια μικρή έστω σπίθα και η ματιά του Ζιλμπέρτο. Και αυτός ήταν χορτασμένος αλλά σημάδευε και πέτυχε μία ακόμα κλήση στην Εθνική Βραζιλίας. Αντίθετα, ο Γκοβού είχε δουλέψει πολύ στη Λιόν κι ήρθε στην Ελλάδα για να ξεκουραστεί και να επιβεβαιώσει την κακή του φήμη…
Όλα αυτά τα θυμήθηκαν, λοιπόν, στο Κορωπί βλέποντας τη θολή ματιά του Εσιέν. Και τη λάμψη στο μάτι του Λέτο. Κι αυτός ήρθε ταλαιπωρημένος. Πολύ ταλαιπωρημένος. Όχι μόνο από τη σπάνια πάθησή του στο γόνατο αλλά και από το απίστευτο ατύχημα που είχε στο γυμναστήριο με τα βάρη. Ο Αργεντινός, όμως, πέρα από ταλαιπωρημένος ήρθε και διψασμένος για να ξαναπαίξει μπαλίτσα. Γι’ αυτό από την πρώτη προπόνηση «χάζεψε» τους συμπαίκτες του, γι’ αυτό έπαιξε σε χρόνο – ρεκόρ (έστω και 20 λεπτά), γι’ αυτό και ξεκίνησε βασικός σε ντέρμπι σε χρόνο ακόμα μεγαλύτερο ρεκόρ. Γι’ αυτό και αναγκάζει τους ανθρώπους της ομάδας να τον κρατήσουν μαζί τους όσο μπορούν. Διότι «παλαίμαχο» δεν σε κάνει το ιατρικό σου δελτίο τόσο, όσο η διάθεση που έχεις ή δεν έχεις να βγάλεις ξανά το ταλέντο σου στο χορτάρι. Και ο Λέτο παλεύει για να τα καταφέρει!