Η κουβέντα δεν ξεκίνησε τώρα. Όσοι έχουν γερή μνήμη και ασχολούνται με το ελληνικό πρωτάθλημα, θα θυμούνται ότι τουλάχιστον δύο δεκαετίες γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων για το πόσες πρέπει -και συμφέρει- να είναι οι ομάδες στη Σούπερ Λίγκα. Κάποτε είχαμε 18, απαγορευτικό νούμερο για τα ελληνικά δεδομένα, έγιναν 16 και είμαστε πια στις 14. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που θεωρούν ότι και αυτές πολλές είναι. Και, πιθανότατα, δεν έχουν άδικο.
Πρόσφατα, πάντως, πήγε να ξεκινήσει πάλι μια συζήτηση για ενδεχόμενη αναδιάρθρωση στο πρωτάθλημα. Όχι, όμως… προς τα κάτω, αλλά προς τα πάνω: Να γίνουν, δηλαδή, ξανά 16 οι ομάδες! Το σενάριο αυτό δεν προχώρησε, τουλάχιστον για την ώρα, αφού κάποιοι από τους «μεγάλους» αντέδρασαν. Δεν αποκλείεται να πέσει εκ νέου στο τραπέζι, αλλά από Ιούλιο και μετά. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε αύξηση του αριθμού των ομάδων μπορεί να γίνει μόνο από το μεθεπόμενο πρωτάθλημα, χωρίς αυτό, φυσικά -με δεδομένο ότι έχουμε δει να γίνονται αναδιαρθρώσεις στο… παρά ένα της σέντρας- να σημαίνει ότι αποκλείεται να έχουμε αλλαγές στο φετινό, της σεζόν 2023-24.
Ο προβληματισμός, ωστόσο, παραμένει: «Σηκώνει» το ελληνικό πρωτάθλημα, όχι 16, αλλά 14 ομάδες; Το θέμα, όπως προαναφέραμε, δεν είναι τωρινό. Το 1999, η ΕΠΑΕ, τότε, είχε ζητήσει από την εταιρεία Deloitte μία έκθεση για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για την εταιρεία, που έφτιαξε την Premier League στην Αγγλία. Η έκθεση-πρόταση της Deloitte, λοιπόν, ήταν για πρωτάθλημα 12 ή και 10 ομάδων στην Ελλάδα με τέσσερις γύρους, θεωρώντας ότι μόνο έτσι θα επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα, που φέρνει με τη σειρά της και την αξιοπιστία.
Η πρότασή της μπήκε στο συρτάρι, αφού ουδείς «τολμάει» να κάνει αυτό, που, ίσως, αποδειχθεί σωτήριο, τελικά, για το ελληνικό ποδόσφαιρο και το 2006 φτάσαμε στην ίδρυση της Σούπερ Λίγκας. Τα αποτελέσματα, γνωστά. Αρκεί κανείς να δει κάποια, έστω και παλιά, νούμερα, που δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε. Στο διάστημα 2010-2016 διαπιστώθηκε μείωση κατά 84%(!) στα έσοδα της Λίγκας, μείωση κατά 48% των εισιτηρίων στο διάστημα από το 2009 έως το 2016 και μείωση κατά 13% από τα τηλεοπτικά έσοδα στο διάστημα 2010-2016! Όσο για την περιβόητη ανταγωνιστικότητα, την… ψάχνουμε! Ακόμη και φέτος, όπου ο τίτλος κρίθηκε, ουσιαστικά, στο φινάλε, είδαμε και πάλι δεκάδες παντελώς αδιάφορα παιχνίδια. Πέρυσι ήταν ακόμη χειρότερα.
Και φτάνουμε στη Σκωτία, την οποία, όπως προαναφέραμε, συχνά πυκνά συζητάμε αν πρέπει, επιτέλους, να αντιγράψουμε ή όχι, σύμφωνα και με την πρόταση των εμπειρογνωμόνων της Deloitte εδώ και 26 χρόνια. Η φετινή σκωτσέζικη Premiership, λοιπόν, έσπασε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Καταρχήν οι ομάδες της έκοψαν τα περισσότερα εισιτήρια από τη δεκαετία του 1950 με τον απίθανο εβδομαδιαίο μέσο όρο των 100.842! Θα πει κανείς ότι είναι λογικό, αφού υπάρχουν οι Ρέιντερς και Σέλτικ, αλλά δείτε τι πωλήσεις και τι μέσο όρο είχαν και οι υπόλοιποι. Οι 11 από τις 12 ομάδες, άλλωστε, αύξησαν φέτος τις πωλήσεις των εισιτηρίων τους.
Τα πιο εντυπωσιακά νούμερα, ωστόσο, είναι άλλα. Στα γήπεδα της Σκωτίας είχαμε φέτος την υψηλότερη προσέλευση στην Ευρώπη ανά ποσοστό πληθυσμού. Στη χώρα ζουν 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι και στα γήπεδα των «12» πήγαν, συνολικά, 3,8 εκατομμύρια! Η Scottish Premiership, επίσης, είναι το 6ο από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα στα εισιτήρια, ενώ, τέλος, τη σεζόν 2022-23 γράφτηκε και ρεκόρ παραγωγικότητας, καθώς σημειώθηκαν 670 γκολ, τα περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά! Μήπως, τελικά, η Σκωτία μας δείχνει -πάλι- τον δρόμο;