Σιώπης: «Άκουγα μόνο ποντιακή λύρα στη φιέστα της Τραμπζονσπόρ, δεν ένιωσα ξένος»

Για τη ζωή στην Τραπεζούντα, τους οπαδούς της Τραμπζονσπόρ και όσα έχει βιώσει στον σύλλογο μίλησε ο Μανώλης Σιώπης. Ο διεθνής μέσος ξεκαθάρισε πως δεν έχει νιώσει στιγμή ξένος στην Τουρκία και θυμήθηκε τις μοναδικές στιγμές που έζησε στη φιέστα του πρωταθλήματος, τονίζοντας πως το μόνο που άκουγε ήταν ποντιακή λύρα.

Αναλυτικά, όσα είπε:
Για τις πρώτες του στιγμές: «Όταν έφτασα στην Τραπεζούντα και είδα τόσους δημοσιογράφους και τόσο κόσμο να περιμένει για έναν ποδοσφαιριστή, καταλάβαινα ότι έχω να κάνω με μια τεράστια ομάδα και πολύ μεγάλες προσδοκίες. 'Οταν έφτασα εκεί, το πρώτο πράγμα που είχα στο μυαλό μου ήταν ότι ήρθα για να πάρω το πρωτάθλημα».

Για το παιχνίδι που ξεχωρίζει: «Το παιχνίδι που μου έχει μείνει είναι μέσα στη Γαλατά. Μου έχει μείνει γιατί μπαίνω στο ημίχρονο, χάνουμε 1-0 και στο δεύτερο κερδίζουμε όλο το παιχνίδι, κάων καλή εμφάνιση και εγώ και ο Μπάκα, χάρηκα διπλά. Θα σου πω το γιατί. Είναι το πιο σημαντικό γιατί τα δύο προηγούμενα παιχνίδια ήταν ισοπαλίες. Είχαμε πολύ πίεση, ξέραμε ότι αν δεν το πάρουμε θα είναι δύσκολα τα πράγματα για τη συνέχεια και για το πρωτάθλημα».

Για τη ζωή στην Τραπεζούντα: «Έχω και την οικογένειά μου μαζί, δεν έχει να κάνει η πόλη αν είμαι συγκεντρωμένος. Είναι μια μικρή πολή, έχει τρελό κόσμο, που ζει καθημερινά για την ομάδα, έχουν σημαίες στο σπίτι τους, έπαθα σοκ όταν τα είδα αυτά. Όσοι δεν βρουν εισιτήρια μαζεύονται με όλο το σόι για να δουν ένα παιχνίδι. Όταν είδα τα βίντεο έπαθα σοκ. Σε εκτός έδρας νίκες έβλεπα βίντεο 15-20 άτομα, μου θύμισε όταν βλέπαμε Euro 2004. οι άνθρωποι ζουν μόνο για την ομάδα τους, είναι τρελό αλλά έτσι καταλαβαίνεις πόσο αγαπούν την ομάδα.

Για τον Τάσο Μπακασέτα: «Πολύ σημαντικό λιθαράκι σε όλη αυτή την πορεία μου στην Τράμπζονσπορ ήταν ο Μπακασέτας. Από την άποψη προσαρμογής, ήταν ήδη έξι μήνες αυτός, ήξερε τι γινόταν στην ομάδα και με βοήθησε να προσαρμοστώ, αλλά και με πράγματα που έχουν να κάνουν με το αγωνιστικό κομμάτι. Το μόνο που έχω να του πω είναι ένα "ευχαριστώ", αλλά πλέον είναι κάτι παραπάνω από φίλος. Με βοηθάει συνέχεια, είτε με θέματα αγωνιστική είτε εξωαγωνιστικά. Ένα ευχαριστώ στον Αναστάση, τον αδερφό μου.

Για τους οπαδούς: «Γουστάρω πολύ την πίεση από τον κόσμο. Μου δίνει κίνητρο, είτε το καλό είτε το κακό σχόλιο. Αυτή η τρέλα του κόσμου εδώ με βοήθησε να είμαι ακόμα καλύτερος. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική, έχουν πολύ τρελό κόσμο και συνδυάζεται με τη δική μου τρέλα».

Για το ντεμπούτο του: «Θυμάμαι σαν χθες το ντεμπούτο μου. Προεχρόμουν από μια ομάδα που δεν είχε πολύ τρελούς οπαδούς και μόλις μπήκα στο γήπεδο τρελάθηκα»

Για τη φιέστα: «Είχα μείνει άναυδος. Όπως είπα είχαμε φύγει με το πλοίο και είδα ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων να μας ακολουθεί με 80 καράβια στη Μαύρη Θάλασσα, ήταν απίστευτο. Κάτι άλλο που με εξέπληξε ήταν ότι το μόνο που άκουγα ήταν η ποντιακή λύρα κατά τη διάρκεια της φιέστας. Ήταν μοναδικό. Την ώρα που ήμασταν στα αποδυτήρια και ετοιμαζόμασταν να βγούμε στο γήπεδο ήταν κάτι φοβερό, δεν ένιωθα ξένος σε καμία στιγμή σαν να ήμουν σε μια άλλη χώρα. Επειδή όπως είπα και πριν, η κουλτούρα μας είναι ίδια. Η πιο όμορφη στιγμή της φιέστας είναι όταν βγήκα με την κόρη μου και χορέψαμε συρτάκι. Έβλεπα όλους αυτούς τους ανθρώπους να χορεύουν στους ρυθμούς μου. Ήταν μια απίστευτη στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ»

Για την ομάδα: «Η Τράμπζονσπόρ για μένα είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου και θα μείνει για πάντα. Θα έχω μια πολύ όμορφη ανάμνηση. Ζήσαμε στιγμές που δεν ζει καθε ποδοσφαιριστής, είμαστε ευλογημένοι που τα ζήσαμε. Θα είναι πάντα μια όμορφη ανάμνηση».

Δείτε το βίντεο: