Ρε Πανιώνιε, μην πανηγυρίζεις

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Έχει μόλις τελειώσει το ματς με την ΑΕΚ ισόπαλο και στη Νέα Σμύρνη έχει στηθεί ένα ακόμα πάρτι. Οι παίκτες έχουν γίνει ένα με την εξέδρα και οι πανηγυρικές selfies πέφτουν σύννεφο. Ο Πανιώνιος διατηρείται στη δεύτερη θέση και σε σχετικά κοντινή απόσταση από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Λογικά πανηγυρίζει, θα πει κανείς, όλη η Νέα Σμύρνη για το «θαύμα» των παιδιών του Μιλόγεβιτς…

Λάθος πρώτο. Ο Πανιώνιος είναι η μόνη από τις ομάδες της κορυφής που λειτουργούν με βασικό τους γνώμονα την ποδοσφαιρική λογική. Λογική που εύκολα διαπιστώνει κανείς την ύπαρξή της στην καθημερινότητα της ομάδας. Από την ευκολία με την οποία έχει καλύψει τα κενά πολύ σημαντικών παικτών που αποχώρησαν. Έφυγε ο Μπουμάλ, έφυγε ο Γιάννου, έφυγε ο Χατζηισαϊας, έφυγε ο Μπακασέτας, έφυγε ο Ανσαριφάρντ δεν άνοιξε μύτη.

Παλαιότερα είχαν φύγει κι άλλοι σημαντικοί σαν τον Σάμαρη, τον Μανιάτη, τον Κολοβό. Κι αυτοί αντικαταστάθηκαν επάξια και – σε καμία περίπτωση – οι μεταγραφές αυτές δεν άφησαν πληγές ανοικτές στον σύλλογο. Ίσα – ίσα που έκλεισαν με τα χρήματα που έφεραν πολύ μεγάλες (οικονομικές) πληγές της ΠΑΕ. Και αυτό γίνεται διότι η ΠΑΕ λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα: ψάχνει διαρκώς να βρει παίκτες και μόλις χρειαστεί να καλύψει ένα κενό είναι απόλυτα έτοιμη. Άμεσα ήρθε ο Μαχμούτοβιτς, άμεσα ήρθε και ο Γέσιλ. Ώρες μετά τη μεταγραφή του Ανσαριφάρντ.

Λογική που φαίνεται και στην ευκολία με την οποία η ΠΑΕ κάνει μπίζνες με όλους. Έχει αφήσει κατά μέρος τη συνήθεια του πρόσφατου παρελθόντος να έχει πάρε – δώσε μόνο με τον Ολυμπιακό και έχει βάλει άπαντες στο κόλπο: πουλάει και στον ΠΑΟΚ, πουλάει και στην ΑΕΚ, πουλάει και στον Παναθηναϊκό, πουλάει και στον Ολυμπιακό.

Όσοι βρίσκονται κοντά στην ομάδα έχουν να λένε για το οικογενειακό κλίμα που επικρατεί. Δεν μιλούν για μια επίπλαστη ηρεμία που έχει προκληθεί από τα αποτελέσματα και η οποία μπορεί να χαθεί με την πρώτη ή δεύτερη στραβή αλλά για μια παγιωμένη κατάσταση που βοηθά τον σύλλογο να ξεπερνά τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Και κάθε ένα μέλος της ομάδας-γροθιάς, από τη διοίκηση μέχρι τους φροντιστές, να τρυπούν το ταβάνι τους.

Ακόμα, λοιπόν, και αν τα λεφτά δεν είναι πολλά, ακόμα και αν αυτά λείπουν κάποιες φορές οι ποδοσφαιρικές συνθήκες στον Πανιώνιο είναι ιδανικές. Άρα όσα πετυχαίνει η ομάδα εντός του γηπέδου δεν είναι θαύμα, αλλά μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων.

Λάθος δεύτερο. Οι παίκτες του Πανιωνίου θα έπρεπε να είναι στενοχωρημένοι μετά το παιχνίδι της Δευτέρας και όχι να πανηγυρίζουν. Κι αυτό γιατί στο ματς με την ΑΕΚ έχασαν το μεγαλύτερο κομμάτι των ελπίδων τους για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Πριν ξεκαρδιστείτε από τα γέλια αναλογιστείτε με ποιους αντιπάλους κοντράρεται ο Πανιώνιος στη μάχη της κορυφής.

Ο Ολυμπιακός έχει προλάβει να πληρώσει ήδη 4 προπονητές και ψάχνει για τον 5ο μέσα στην ίδια σεζόν. Τον 3ο, δε, τον έδιωξε με την ομάδα να είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, στους 16 του Γιουρόπα και στους 4 του Κυπέλλου. Κι αυτός πουλάει παίκτες, πουλάει πολύ ακριβότερα από οποιονδήποτε άλλο στην Ελλάδα αλλά – σε αντίθεση με τον Πανιώνιο – δεν αντικαθιστά τους παίκτες αυτούς. Ο Ιντέγε έφυγε όταν οι μεταγραφές στην Ευρώπη είχαν τελειώσει.

Η ΑΕΚ πορεύεται με τον τρίτο της κόουτς για φέτος, πανηγυρίζει για την… ετήσια νίκη επί του Ολυμπιακού αλλά μετρά μόλις 2 νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ. Σόρι αλλά έτσι δεν κάνει πρωταθλητισμό. Με τέτοια εκτός έδρας επίδοση λογικό μοιάζει να κυνηγά την Ξάνθη για να μπει στα πλέι οφ.

Ο ΠΑΟΚ προπονητή δεν έχει αλλάξει, αλλά πρόλαβε όταν ακόμα ήταν νωρίς να βάλει μπουρλότο στα αποδυτήριά του με την υπόθεση Τζαβέλα. Το έλυσε μεν το θέμα, είχε καταφέρει όμως ήδη να μείνει εκτός τίτλου. Κι αν κατάφερε να παίξει καλή μπάλα αυτό το πέτυχε όταν το τρένο είχε φύγει. Μέχρι να αρχίσει να πετά φωτιές όταν το πράγμα καίει δεν μπορεί να κάνει όνειρα πρωταθλητισμού.

Ο Παναθηναϊκός υποθήκευσε άλλη μια χρονιά με την υπομονή που έδειξε στον Στραματσόνι. Όχι μόνο διαλύθηκε ό,τι είχε μείνει στη θέση του αλλά οδηγήθηκαν τα πράγματα πιο πέρα από το μη παρέκει. Αποτέλεσμα η απόφαση για επιστροφή σε εποχές σκληρής λιτότητας η οποία κακά τα ψέματα δεν επιτρέπει στην ομάδα να κάνει όνειρα πρωταθλητισμού. Και ο Παναθηναϊκός «έστρωσε» όταν δεν είχε τίποτα στο πρωτάθλημα να διεκδικήσει. Και ο Παναθηναϊκός μακριά από την έδρα του έχει επίδοση τραγική. Μόλις 3 νίκες.

Και ρωτάω ξανά: γιατί θα πρέπει ο Πανιώνιος να νιώθει χαρούμενος που βγαίνει δεύτερος απέναντι σε αυτούς τους αντιπάλους; Και πόσο πιο ευνοϊκές θα μπορούν να γίνουν οι συνθήκες στο μέλλον για έναν «Πανιώνιο» προκειμένου να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα στην Ελλάδα; Γι’ αυτό μοιάζει πιο πολύ με χαμένη ευκαιρία όσα ζει φέτος ο Πανιώνιος…