Ένα από τα (πολλά) ποδοσφαιρικά κλισέ λέει πως είναι άθλημα των λαθών. Κάποιοι όμως έχουν μεγαλύτερη έφεση σε αυτά από τους άλλους. Όχι ότι είναι κακοί παίκτες, αλλά συχνά το φυλλοκάρδι των φιλάθλων τρέμει όταν η δράση πλησιάζει πάνω τους. Εν όψει των ημιτελικών του Euro, επιλέξαμε τέσσερις (κατά τα άλλα εξαιρετικούς) ποδοσφαιριστές, έναν από κάθε ομάδα, που είναι επίφοβοι για τις ομάδες τους και τα όνειρά τους να φτάσουν στον μεγάλο τελικό.
Μάρκο Βεράτι (Ιταλία): Πώς το’ χε πει ο Γαρδέλης βλέποντας τον βραχύσωμο μπαμπά του «Μπίλια» να τον πλακώνει στις καρπαζιές; «Ζόρικο το ίχνος». Ο μέσος της Παρί μπορεί να κοιτάζει αφ’ υψηλού μόνο τον (ακόμη κοντύτερο) Ινσίνιε, αλλά τρέχει και μαρκάρει σα να χρειάζεται εξορκισμό. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ιταλία. Συχνά χάνει το μέτρο, κυνηγά με σπασμένα φρένα «αδέσποτες» μπάλες ή αντιπάλους και δεν καταλαβαίνεις πότε έφαγε την πρώτη και πότε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα, ου μην και απευθείας κόκκινη.
Εμερίκ Λαπόρτ (Ισπανία): Δε λέμε, καλός αμυντικός, σε κοτζάμ Σίτι παίζει γαρ, αλλά κάνει κακό Euro, παρότι οι Ισπανοί χάλασαν τον κόσμο για να του αλλάξουν υπηκοότητα και να τον «κλέψουν» από τους Γάλλους. Σε κάθε φάση που εμπλέκεται «μυρίζει» γκολ. Έχει βάλει ήδη σε μπελάδες την ομάδα του Λουίς Ενρίκε: τον καβάλησε ο Λεβαντόφσκι στους ομίλους απέναντι στην Πολωνία, τα έκανε θάλασσα προκαλώντας την εύκολη ισοφάριση του Σακίρι από την Ελβετία και εμείς δεν μπορούμε παρά να τον επιλέξουμε ως πρώτη πηγή κινδύνου για γκάφα στον ημιτελικό με την Ιταλία. Τουλάχιστον ο Ουνάι Σιμόν και ο Άλβαρο Μοράτα εξιλεώθηκαν για τις δικές τους τσουρουκιές πρόσφατα, στα πέναλτι απέναντι στην Ελβετία ο μεν, με γκολ στην παράταση κόντρα στην Κροατία ο δε. Ο Λαπόρτ… ακόμη!
Χάρι Μαγκουάιρ (Αγγλία): Οι φίλοι της Γιουνάιτεντ τρίβουν τα μάτια τους με αυτά που βλέπουν στο Euro. Ο άνθρωπος που βλασφημάνε για τις αμέτρητες γκάφες με την ομάδα τους, θυμίζει ένα κράμα Μαλντίνι-Μπεκενμπάουερ ως τώρα και ηγείται της με διαφορά καλύτερης άμυνας του Euro. Ανίκητος στον αέρα, άχαστος στις προσωπικές μονομαχίες, μέχρι και γρήγορος φαντάζει ώρες-ώρες. Μένει μακριά από τις αγαπημένες του «ζεϊμπεκιές», βάζει και γκολ με το τεράστιο κεφάλι του, άμα λάχει. Όμως δεν παύει να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα δημόσιος κίνδυνος για να την κάνει κάποια στιγμή και το It’s coming home να παραμείνει ανέκδοτο. Και να θυμίσει πως κόντρα σε όσα κάνει αυτό το καλοκαίρι, για μας στην Ελλάδα θα είναι πάντα ο άνθρωπος που έχασε σε σπριντ από αστυνομικό της Μυκόνου και μπουζουριάστηκε στα σοκάκια του νησιού.
Μάρτιν Μπρέθγουεϊτ (Δανία): Απέναντι στην άμυνα που έχει δεχτεί… μηδέν γκολ σε ολάκερο Euro, οι συμπαθείς Δανοί δύσκολα θα βρουν πολλές ευκαιρίες στον ημιτελικό. Κι όσες τυχόν τους παρουσιαστούν, μάλλον δεν θέλουν να έχουν τελικό αποδέκτη τον Μάρτιν Μπρέθγουεϊτ γιατί πιθανότατα θα τη στείλει από το Λονδίνο στο Όσλο με καμιά στραβοκλωτσιά. Σύμφωνοι, η ταχύτητα και η δύναμή του είναι χρήσιμες, αλλά ο (respect εδώ) άνθρωπος που από τα 5 ως τα 7 χρειάστηκε να μείνει σε αναπηρικό καροτσάκι λόγω μιας σπάνιας πάθησης, δεν είναι δα και κανένας killer. Και μη σας ξεγελά το «9» που φορά στην Μπαρτσελόνα, μετά από παίκτες όπως οι Ρονάλντο (ο… καλός, ο Βραζιλιάνος), Ετό, Σουάρες, Κλάιφερτ, Ιμπραΐμοβιτς και Ρομάριο. Επιδόσεις όπως 10 γκολ σε 55 εμφανίσεις με το εθνόσημο ή 93 γκολ σε 401 συμμετοχές σε συλλογικό επίπεδο, θα έκαναν μόνο τον Μπόρχα, τον Κρισάντους και τον Τόργκελε να ζηλέψουν.
