Πλάκα μας κάνεις, ρε Λουτσέσκου…

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Όποιος νομίζει ότι θα συζητήσουμε για μια έκπληξη πρώτου μεγέθους, μάλλον δεν έχει διαβάσει εδώ και αρκετό καιρό όσα αναφέρω για τον Λουτσέσκου και τις ημιτελείς εμφανίσεις του ΠΑΟΚ.

Νομίζει ότι με το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα του -ένα θεός να το κάνει ποδόσφαιρο- θα εξακολουθεί να γράφει το κοντέρ βαθμούς, χάρη στην τύχη, λίγο στην ποιότητα ορισμένων ποδοσφαιριστών του και τέλος, στην ανικανότητα των αντιπάλων του να τον βάλουν στη θέση του…

Το βλέπαμε να έρχεται ένα άσχημο αποτέλεσμα και το φωνάζαμε, όχι επειδή πρέπει να το κάνουμε και είναι υποχρέωση μας, αλλά, επειδή είναι μια απλή εκτίμηση και αξιολόγηση των δεδομένων.

Από την αρχή του πρωταθλήματος είναι σαν να παίζουν κάτι… κουρασμένα παλικάρια και μόνον με τον ΟΦΗ έδειξαν τα δόντια τους.
Τύχη στη ρουλέτα με τον Ολυμπιακό, τύχη και στο Χαριλάου, που υπήρχε ο Πασχαλάκης κι ο Πρίγιοβιτς για να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά…

Κανείς δεν έβλεπε ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι λείπει η φρεσκάδα, ότι είναι θέμα η κόπωση. Κι ότι θα έρθει μια στιγμή που δεν είναι η τύχη με το μέρος του, αλλά, θα του γυρίσει την πλάτη, γιατί έχουν άλλοι σειρά.

Και στο κάτω κάτω της γραφής, κάτι θα πρέπει να δείξει ο ποιοτικότερος όλων στον ελληνικό χώρο ΠΑΟΚ. Και καλύτερος από την Βίντι, καλύτερος από την Μπάτε Μπόρισοφ.

Είναι κρίμα που ο ΠΑΟΚ δείχνει δείγμα της ομάδας που είναι ικανή να βγάλει μόνη της τα μάτια της. Κι αν αυτό, το ίδιο σκηνικό, από την Ευρώπη μεταφερθεί στον ελληνικό χώρο (καθόλου απίθανο αν συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό), τότε τα πράγματα είναι πολύ στενάχωρα. Να τρέχει πάλι μόνος του και να τερματίζει δεύτερος…

Είναι ευτυχώς νωρίς, είναι πρώτος στην Ελλάδα (αλλά υποχώρησε στην Ευρώπη) και δεν έχει απώλειες. Είναι καλό λοιπόν να σοβαρευτούν όλοι τους. Να πάρει χαμπάρι κι ο Λουτσέσκου, ότι είναι προπονητής των πρωταθλητών, εκείνων που φώναζε μέχρι που έγινε μελοδραματικός και φολκλόρ, ότι τους εκλάπη το πρωτάθλημα.

Να συνειδητοποιήσει ότι δεν δικαιούται, κυρίως έναντι του κόσμου, που ανησυχεί και με το δίκιο του, να λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει που η ομάδα του δεν περνά το κέντρο στο Καραϊσκάκη ή γενικότερα δεν παίζει καλά και στο τέλος -ευτυχώς- κερδίζει. Τον νοιάζει, τον παρανοιάζει και αυτό είναι που θα πρέπει πρώτα από όλα να φωνάζει.

Όλα αυτά τα θεωρώ λογικά και δεν νομίζω ότι θα βρω αρκετούς που να φέρουν αντίρρηση. Είναι σημαντικότερο για μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ να είναι συνεπής και στην Ευρώπη, να σέβεται τη συμμετοχή του κόσμου που δεν έπαψε να τον στηρίζει και όλοι να σκέφτονται ότι δεν υπάρχει κάτι λιγότερο από αυτό που χάθηκε πέρσι, με έναν τίτλο και μια σπουδαία πορεία εκτός συνόρων.

Είναι σημαντικό να δούμε τον ΠΑΟΚ να παίζει όπως το επιβάλουν οι προδιαγραφές του, να δούμε όλους τους παίκτες να μπαίνουν στο χόρτο, να γίνεται μια λογική διαχείριση του υλικού, να μην υπάρχουν παίκτες που έχουν στεγνώσει και άλλοι που τραυματίζονται συχνά.

Δεν είναι οι επιλογές του Λουτσέσκου στο παιχνίδι με τη Βίντι που στοίχισε τελικά αυτή την ήττα. Είναι όλη η διαχείριση από την αρχή της σεζόν, με παίκτες που συνεχίζουν ασταμάτητα να γράφουν χιλιόμετρα και έχουν πλέον μπουχτίσει. Κουράζονται ευκολότερα οι ηλικιωμένοι, δεν είναι σούπερμαν για να παίζουν 60 παιχνίδια το χρόνο.

Δεν υπάρχει φρεσκάδα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, αν και το ρόστερ του περιέχει ένα σωρό ποδοσφαιρικές ευφυΐες, που θα μπορούσαν με τις επινοήσεις τους να αλλάξουν άρδην το σκηνικό. Δεν είναι εύκολο τελικά, δεν υπάρχουν ανάσες, δεν υπάρχει και έμπνευση.