Πήραμε μια νύχτα σαν σήμερα το EURO… Ωραία! Και μετά τι έγινε;

Ανήμερα της επετείου των 15 χρόνων από την κατάκτηση του EURO της Πορτογαλίας και διαβάζοντας δεκάδες άρθρα για εκείνη την ανεπανάληπτη επιτυχία, το να μιζεριάσεις θα σε κάνει να φανείς σαν την μύγα μέσ’ το γάλα και θα σε πούνε και ξενέρωτο.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, ειδικά αυτές οι μέρες πρέπει να αποτελούν την ιδανικότερη ευκαιρία για να ειπωθεί μια μεγάλη αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι ότι ΠΟΤΕ, ΚΑΜΙΑ χώρα στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού, δεν έχει αφήσει να περάσει τόσο τραγικά ανεκμετάλλευτη μια τέτοια τεράστια και πρωτοφανής επιτυχία!

Η αλήθεια είναι ότι ΠΟΤΕ, ΚΑΜΙΑ χώρα, δεν θα μπορούσε μετά από μια τέτοια παρακαταθήκη, μια τέτοια κληρονομιά, να κάνει τα αμέσως επόμενα χρόνια το ποδόσφαιρό της, δέκα φορές χειρότερο!

Τι ήταν το EURO;

Σίγουρα δεν ήταν ο «καθρέφτης» -που λέμε- του ελληνικού ποδοσφαίρου. Καμία σχέση! Το EURO ήταν ένας Γερμανός και μια δεμένη οικογένεια παθιασμένων και ταλαντούχων –είναι η αλήθεια- παιδιών που έκαναν την τρέλα τους και τους βγήκε.

Το EURO είναι οι αναμνήσεις του ξέφρενου πανηγυριού και της πλημυρισμένης Αθήνας.

Όλα αυτά δεν ξαναγίνονται. Δεν επαναλαμβάνονται.

Θέλετε να δούμε τι έγινε μετά το EURO;

-Μετά το EURO φτιάχτηκε ΜΟΝΟ ΕΝΑ γήπεδο, αυτό της Λάρισας και οι αθλητικές υποδομές και εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα παρέμειναν άθλιες και απαρχαιωμένες. Τώρα, 15 χρόνια μετά, κατασκευάζεται ένα δεύτερο γήπεδο, της ΑΕΚ, και αυτό μετά κόπων και βασάνων.

-Μετά το EURO δεν υπήρξε ΠΟΤΕ, σε κανένα χρονικό σημείο αυτών των 15 ετών, η παραμικρή βελτίωση στην ελληνική διαιτησία! Απλώς, την τελευταία διετία η εύνοια δεν είναι μονόπαντη. Και φέραμε και ξένους διαιτητές, αντί να φτιάξουμε καλούς και καθαρούς δικούς μας.

-Μετά το EURO δεν μειώθηκε ποτέ, ούτε στο ελάχιστο μέχρι σήμερα, η γηπεδική βία. Αντίθετα, φτάσαμε να έχουμε μέχρι και δολοφονίες!

-Μετά το EURO ξέσπασε ένα τεράστιο σκάνδαλο στημένων αγώνων με κατηγορούμενους τους μισούς Έλληνες παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, μάνατζερς και άλλους. Εντάξει, οι περισσότεροι αθωώθηκαν. Και μπράβο τους…

- Μετά το EURO αποκαλύφθηκε κι άλλο σκάνδαλο που αφορά την ύπαρξη συμμορίας και την χειραγώγηση αγώνων. 28 πρόσωπα συνολικά έχουν παραπεμφθεί σε δίκη και περιμένουν να δικαστούν.

- Μετά το EURO τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΠΟ, δηλαδή τα πρόσωπα που διοικούσαν την Εθνική ομάδα, κηρύχθηκαν έκπτωτα από τα αξιώματά τους και αποκαλύπτονται συνεχώς δεκάδες σκάνδαλα στα οποία ενεπλάκησαν. Δικάστηκαν για την «κάρτα υγείας», περιμένουν να δικαστούν και για άλλες υποθέσεις.

-Η παράγκα προ του 2004, έδωσε μετά το 2004 τη σκυτάλη στις παράγκες Νο.2, Νο.3 και πάει λέγοντας. Πολλά από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν, συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στο ποδόσφαιρο.

-Η μοναδική προσπάθεια εκσυγχρονισμού που έγινε το 2006 με την ίδρυση της Super League και με πολλά νέα πρόσωπα στις ΠΑΕ, τορπιλίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και τινάχτηκε στον αέρα. Όσοι είχαν ένα κάποιο όραμα, «την έκαναν» με ελαφρά…

Αυτά έγιναν μετά το EURO...

Το έπος της Πορτογαλίας, πέρα από μερικές συμμετοχές της Εθνικής και στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις (που ακόμα και αυτό μας τελείωσε…), δεν καθρεφτίζεται σήμερα πουθενά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σε οποιαδήποτε έκφανσή του.

Μετά τη νύχτα της 4ης Ιουλίου 2004… το απόλυτο τίποτα, το απόλυτο χάος. Μηδέν αντίκρισμα.

Οι άνθρωποι που κράτησαν στα χέρια τους τις τύχες του ποδοσφαίρου τα χρόνια που ακολούθησαν, αντί να δημιουργήσουν συνθήκες άνθησης για το σπορ, δεν μπορούν σήμερα να πλησιάσουν σε ποιότητα, υποδομές και αξιοπιστία, ούτε καν τα «μεσαία» πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Ήταν μια ευκαιρία για εκτόξευση που δεν θα δοθεί ποτέ ξανά. Και πήγε χαμένη…