Ο Παναθηναϊκός AKTOR είχε μάτι που γυαλίζει και πέτυχε τη νίκη του… αιώνα στον 4ο τελικό της Stoiximan Basket League, αφού επικράτησε 88-85 του Ολυμπιακού στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κάνοντας το 2-2 στη σειρά.
Οι «πράσινοι» δεν νίκησαν μόνο τον αιώνιο αντίπαλο, αλλά υπερνίκησαν ένα ολόκληρο σύστημα καθώς τα έβαλαν με Θεούς και… γκρι δαίμονες, κάτι που είδε όλη η Ελλάδα. Και όχι μόνο τα έβαλαν μαζί τους, μα τους κατατρόπωσε σε όλα τα επίπεδα αφού δεν μιλάμε απλά για 2-3 αμφισβητούμενες φάσεις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με δεκάδες «φαλτσοσφυρίγματα»…
Το ματς ξεκίνησε με τους πρωταθλητές Ευρώπης να μην έχουν ιδιαίτερη συγκέντρωση και να μην εκμεταλλεύονται τα μικρά καλά διαστήματα που είχαν, με συνέπεια να αδυνατούν να χτίσουν κάποια σερί ή να μείνουν για κάποια λεπτά μπροστά στο σκορ, παρότι ευστόχησαν σε πολλά μεγάλα σουτ στο φινάλε των επιθέσεων τους, δείγμα της υπομονής που είχαν στην κυκλοφορία της μπάλας.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι παίκτες του Αταμάν δεν είχαν προσήλωση και στην άμυνα, κάτι που έφερε ελεύθερα σουτ στους γηπεδούχους, οι οποίοι εκτελούσαν με συνέπεια κυρίως έξω από τα 6,75μ. και βρήκαν έναν απρόσμενο πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Λαρεντζάκη (10 πόντοι με απόλυτη ευστοχία): είχαν 6/9 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο και πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα με 51 πόντους ενεργητικό.
Το δεύτερο μέρος όμως ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία και φανερώθηκε η απόλυτη κυριαρχία του «επτάστερου», παρότι προσπάθησαν οι ρέφερι με το «έτσι θέλω» να κρατήσουν μέσα στο ματς τους γηπεδούχους. Προσοχή, εδώ δεν μιλάμε για εντελώς διαφορετικά κριτήρια στις αποφάσεις τους, αλλά για δικές τους «ανακαλύψεις» στις περισσότερες των περιπτώσεων. Παραλίγο να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε…
Οι πρωταθλητές Ευρώπης μπήκαν με μάτι που γυαλίζει μετά την ανάπαυλα και «έπνιξαν» τους αντιπάλους τους, καθώς έκλεισαν τους διαδρόμους προς τη ρακέτα τους και έπαιξαν άμυνα σεμιναριακού επιπέδου. Καθοριστικό ρόλο στο μομέντουμ της αναμέτρησης έπαιξε φυσικά το buzzer beater τρίποντο του Γκραντ σχεδόν από το κέντρο, που θύμισε Ντίνο Ράτζα στον 5ο τελικό του πρωταθλήματος στο ίδιο το 1999.
Οι «πράσινοι» έδειξαν τρομερό χαρακτήρα, ψυχραιμία και νοοτροπία νικητή σε όλες τις στιγμές του δευτέρου μέρους, βγάζοντας τσαγανό και ψυχισμό σπουδαίας ομάδας, αφού τα έβαλε κόντρα σε όλους και σε όλα, όπως προαναφέραμε. Κάπως έτσι δεν πτοήθηκαν από όσους προσπάθησαν να τους βάλουν τρικλοποδιές κι έφτασαν στο ροζ φύλλο ανακτώντας το πλεονέκτημα έδρας, παρότι είχαν 12 λιγότερες κατοχές μέσα στο παιχνίδι. Προσοχή, μην ξεχνάμε ότι οι τελικοί δεν έχουν τελειώσει. Υπάρχει ένα ακόμα ματς σε λιγότερο από 48 ώρες…
Πάμε και στην ατομική κριτική. Καταρχάς, θα αναφερθούμε στον Εργκίν Αταμάν, ο οποίος έκανε σεμιναριακό κοουτσάρισμα και κατάφερε να επιβληθεί του αντιπάλου του, ειδικά στο κομμάτι του ροτέισον και των επιλογών στις πεντάδες μετά την ανάπαυλα. Για να αστειευτούμε και λίγο, μάλλον έπαιξε ρόλο το κοντομάνικο μπλουζάκι που φόρεσε στο δεύτερο ημίχρονο.
Δευτερευόντως θα θέλαμε να σταθούμε στον Χουάντσο Ερνάνγκομεθ, που παρέδωσε ένα πραγματικό masterclass με την αμυντική του προσήλωση στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ισπανός φόργουορντ ήταν απολαυστικός σε αυτό το κομμάτι, ήταν εξαιρετικός σε κάθε βοήθεια που πήγαινε και έκλεισε όλους τους διαδρόμους προς τη ρακέτα της ομάδας του. Συν τοις άλλοις, βοήθησε πολύ και στην άλλη άκρη του παρκέ: οι 7 πόντοι, τα 7 ριμπάουντ και οι 2 τάπες δεν αποτυπώνουν την πραγματική επιρροή του στο παιχνίδι.
Από ‘κει και πέρα, ο Ναν πήρε τ’ όπλο του όταν ηρέμησε, ξεχαρβάλωσε την άμυνα του Ολυμπιακού και ήταν ασταμάτητος πετυχαίνοντας 25 πόντους συνολικά, οι 17 εκ των οποίων ήρθαν στο δεύτερο ημίχρονο! Πραγματικά οι αντίπαλοι δεν είχαν τρόπο να τον περιορίσουν, όσο σκληρά κι αν έπαιζαν πάνω του και όσο «έκλειναν» τα μάτια οι διαιτητές, παρότι υπήρχαν περιπτώσεις που γίνονταν 3-4 φάουλ πάνω του.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον έναν και μοναδικό Γκραντ, ο οποίος κράτησε όρθιο το «τριφύλλι» στα δύσκολα: πέτυχε 9 σερί πόντους στο φινάλε του ημιχρόνου και στις αρχές της 3ης περιόδου (15 συνολικά), ενώ έχει κάνει την τάπα της χρονιάς στο λέι-απ του Παπανικολάου στο 83-85. Αποδείχθηκε και τέρας ψυχραιμίας βάζοντας και τις δύο βολές στα 9 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος.
Από… κοντά και ο Λεσόρ, που κατέθεσε πάλι και την ψυχή του (15 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 3 τάπες σε 32 λεπτά συμμετοχής) πετυχαίνοντας παράλληλα πολλά μεγάλα καλάθια, ιδίως εκείνο στο 76-81 πέφτοντας στο παρκέ. Τέλος, ο Σλούκας είχε ηγετική παρουσία και το καθαρό μυαλό που χρειαζόταν στο πρώτο μέρος, όπου πέτυχε 10 πόντους, ενώ καθοδήγησε μαεστρικά τους συμπαίκτες του.
Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε ότι αυτός είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης και έχει φτιάξει ομάδα -όπως λέγαμε και πέρσι τέτοια εποχή περίπου- που μπορεί να νικάει ακόμα και τις κακές αποφάσεις των διαιτητών. Κι εδώ δεν μιλάμε για 55-45, 60-40 ή 70-30 υπέρ της μίας ομάδας, αλλά για… 100-0. Απλά και ξάστερα…
Υ. Γ. Μετά από όσα σκανδαλώδη έγιναν διαιτητικά στον 4ο τελικό, περιμένουμε να δούμε την αντίδραση των υπευθύνων και των αρμόδιων οργάνων. Έστω και από ευθιξία, θα παραιτηθεί κάποιο μέλος της ΚΕΔ ή της ΕΟΚ;
Υ. Γ. 2 Απίστευτος ο κόσμος του «τριφυλλιού», που πήγε μετά τα μεσάνυχτα στο ΟΑΚΑ σε καθημερινή για να αποθεώσουν την αποστολή της ομάδας. Όχι για τη νίκη στο ΣΕΦ, αλλά για τον τρόπο που αυτή ήρθε. Χιλιάδες φίλοι του Παναθηναϊκού (δεκάδες οικογένειες με μικρά παιδιά) βρέθηκαν στο κλειστό εντελώς αυθόρμητα για να στηρίξουν τους παίκτες και το προπονητικό επιτελείο κι αυτό τα λέει όλα... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_011859.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
