ΠΑΟΚ: Η διαιτησία και άλλα…

Το αδιέξοδο φαίνεται ότι είναι πλέον ορατό. Τόσο που να ασχολούνται όλοι με τη διαιτησία κι όχι με τα στραβά κι ανάποδα μιας ομάδας που μάλλον εκτίθεται από τις αδυναμίες της.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Προφάσεις εν αμαρτία και δικαιολογίες που κρύβουν πιο σημαντικά προβλήματα για τον ΠΑΟΚ και καλύπτουν τις παραλείψεις του προπονητή, της διοίκησης ή και την κρίση παικτών- βαρόμετρα για την ομάδα.

Η ισοπαλία στην Κρήτη, προκάλεσε μεγαλύτερες αντιδράσεις κι από την ήττα στο Αγρίνιο. Δικαιολογημένα, από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να εκπέμπει το ίδιο ασθενές σήμα και όλα εκείνα τα περί πρωταθλητισμού ήταν λόγια του αέρος και ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει ο Ιβάν Σαββίδης όταν βγάζει ατέρμονους λόγους.

Ο δε Σαββίδης, μέσα σε όλες αυτές τις υπό αμφισβήτηση επιλογές προσώπων και συμβούλων, πρόσθεσε μία ακόμη που δεν δικαιολογείται αν υποθέσουμε ότι κάτι πήγαινε στραβά με τη διαιτησία και διορθώθηκε. Αντιθέτως, τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Μάλαμας Τεβεκέλης στο προσκήνιο και στέλεχος της ΠΑΕ. Τι περίμεναν από τον Τεβεκέλη; Να μειωθούν οι κίτρινες;

Εγώ έχω την εντύπωση ότι οι 24 κίτρινες που έχουν χρεωθεί οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, είναι λίγες. Περισσότερες έπρεπε να είναι. Γιατί άλλο θα πρέπει να συζητήσουμε; Για αποφάσεις που αδίκησαν τον ΠΑΟΚ; Ωραία, λοιπόν. Πέναλτι στο Ηράκλειο; Ναι. Δεν ήταν όμως πέναλτι (και αποβολή Μπαξεβανίδη) αυτό που κέρδισε ο Σαλπιγγίδης στον αγώνα με την Ξάνθη, στην πρεμιέρα.

Στο Αγρίνιο, ο Αθανασιάδης παίρνει παραμάζωμα τον Μελισσά αλλά δεν δίνεται πέναλτι. Τρίτη αγωνιστική, με τον Πανιώνιο κι ο Αθανασιάδης ανοίγει το σκορ αφού προηγουμένως έχει κάνει φάουλ. Στο ίδιο παιχνίδι, ο Σαλπιγγίδης αδικείται (Δελφάκης ο διαιτητής) γιατί χρεώνεται πέναλτι ενώ η μπάλα κτυπά στο πόδι κι όχι στο χέρι του. Ας πούμε ότι όλα αυτά δεν έχουνε μεγάλη σημασία, το παιχνίδι λήγει 4-1.

Τέταρτο παιχνίδι, στη Βέροια, ο ΠΑΟΚ παίρνει το τρίποντο, ο Χακόμπο κάνει μία ακόμη ανοησία, όταν χτυπά τον πεσμένο Μρντάκοβιτς. Ο διαιτητής δεν βλέπει τίποτε. Στην Κρήτη, ο Βούκιτς κλωτσά έναν αντίπαλο, γλιτώνει την αποβολή. Ο Μπούρμπος παίζει με τα χέρια τη μπάλα, αλλά, αδίκως, δεν δίνεται πέναλτι.

Αυτή είναι η εικόνα, λοιπόν. Εγώ θα δεχθώ ότι ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζεται ως… παρακατιανός. Ότι δεν αντιμετωπίζεται όπως ο Ολυμπιακός, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά, αυτό που ακούμε τις τελευταίες ώρες είναι ότι ο ΠΑΟΚ αδικείται σε βαθμό που του φράζουν το δρόμο για το… διάδρομο απογείωσης. «Κτίζουν» πάνω στο πέναλτι του Μπούρμπου δικαιολογίες που επικοινωνιακά θα έχουν ζωή μόνο για λίγες μέρες και θα αφομοιωθούν μόνο από ελαφρόμυαλους.

Κάποιοι φαίνεται να κρύβονται πίσω από τα σφυρίγματα που δίνονται ή τα σφυρίγματα που δεν ακούγονται χωρίς βέβαια αυτό να βοηθά σε κάτι. Στην ίδια τακτική, στην ίδια λογική της γκρίνιας για τη διαιτησία, η οποία δεν οδηγεί πουθενά, ο Άγγελος Αναστασιάδης δίνει μια απάντηση λέγοντας ότι, εφόσον είσαι ΠΑΟΚ δεν ασχολείσαι με τους διαιτητές και παίζεις για να τους κερδίσεις όλους.

Εγώ λέω ότι όποιος έχει αποκτήσει σοβαρό λόγο και πιστεύει ότι μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να είναι έτοιμος να κολυμπήσει στα βαθειά. Στα ρηχά δεν υπάρχουν τίτλοι. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε οι πολυπληθείς σύμβουλοι του Σαββίδη παίρνουν μέρος για πρώτη φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Γνωρίζουν τι συμβαίνει, αν δεν μπορούν να μπουν στη μάχη, ας το ξεκαθαρίσουν από νωρίς.