ΠΑΟΚ: Ευτυχώς που έρχεται ο Παπαδόπουλος

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Να πεις ότι «τίναξε την μπάνκα στον αέρα»;

Ότι περίμενε μέχρι τις 28 Αυγούστου για να κάνει την κίνηση ματ στα μεταγραφικά; Ότι επέλεξε την ανανέωση με την απόκτηση ενός 33χρονου επιθετικού;

Η επιλογή του Δημήτρη Παπαδόπουλου δεν είναι η απάντηση στο σύνθημα του κόσμου, χθες στην Τούμπα «Κάνε καμιά, κάνε καμιά μεταγραφή!»

Αποκλείεται, όλοι αυτοί, να είχαν στο μυαλό τους τον Παπαδόπουλο.

Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα δέσει με τους υπόλοιπους επιθετικούς ή πως τον έχει σκεφτεί ο Αναστασιάδης (είναι κι αυτό ένα θέμα), αλλά, θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να πείσει ότι ήταν τελικά αυτό που έψαχνε ο ΠΑΟΚ στα πέρατα του κόσμου και το είχε στα πόδια του, ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Όσο για την αναπαλαίωση, δεν το εννοούσα. Τα 33 ή ακόμη και τα 34 χρόνια του Παπαδόπουλου, προσωπικά δεν μου λένε τίποτε, αν είναι σε θέση να αγωνίζεται όσο τον χρειάζεται η ομάδα κι αν βέβαια είναι αποτελεσματικός.

Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα παίξει κάτι άλλο, από αυτό που γνωρίζει ο Παπαδόπουλος. Να παίξει στα πλάγια και να πάρει τη θέση του Σαλπιγγίδη ή να κάτσει στον πάγκο ο Περίερα, που έχει δείξει. κατιτίς; Θα αδικηθεί.

Η ουσία είναι ότι υπάρχει μια ακόμη επιλογή που, λέγεται, ότι πρόκρινε ο Αναστασιάδης και αυτό σημαίνει ότι έχει τον τρόπο να τον χρησιμοποιήσει.

Το ότι δεν είναι η μεταγραφή που θα αλλάξει τις ισορροπίες είναι κάτι που θα μας δοθεί η ευκαιρία να το ξανασυζητήσουμε στη συνέχεια της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ.

Κατά τα άλλα, είναι ντροπή να συζητήσουμε για τη ρεβάνς με τη Ζίμπρου, που απέδειξε ότι δεν είναι ομάδα για να κοντράρει ακόμη και τον χειρότερο ΠΑΟΚ των τελευταίων χρόνων. Που αν δεν είχε απέναντί τους Μολδαβούς, αλλά, μια κανονική ομάδα, θα άξιζε τον κόπο να ρίξουμε μια κοντινή ματιά.

Πάντως, δεν μπορεί να πει ότι έθελξε. Μερικά σοβαρά ποδοσφαιρικά λεπτά ήταν αρκετά. Η οργάνωση του παιχνιδιού, η ανάπτυξη, που γίνεται μόνιμα από τις πτέρυγες και χωρίς σπουδαίο ρεπερτόριο, εξακολουθούν να είναι προβλήματα.