ΠΑΟΚ, Ελλαδάρα και σύστημα εναντίον της πρόκρισης

Θα ανεχθώ για μερικές μέρες όσο θα φωνάζουν οι του Ολυμπιακού για τη ζούγκλα της Τούμπας, τους γάβρους στο πάγκο τους, τα μπουνίδια στη φυσούνα, το τραμπούκο του Κατσουράνη κι όσα ευτράπελα συνέβησαν στη ρεβάνς του Κυπέλλου.

Κάποια στιγμή, δεν αποκλείεται νωρίτερα από όσο υπολογίζω, να ασχοληθεί κάποιος με το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έφτασε στην πρόκριση γιατί ήταν λίγο ή και λίγο παραπάνω καλύτερος από τον Ολυμπιακό και να μην ξεχνάμε, αδικήθηκε στον Καραϊσκάκη. Ο πρωταθλητής δεν έδειξε ότι του ανήκει αυτό το Κύπελλο, όπως έγινε με το πρωτάθλημα, το οποίο κατέκτησε δικαίως με διαφορά.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Η αποφασιστικότητα ήταν ένα από τα κυριότερα στοιχεία για να φτάσει ο ΠΑΟΚ στην πρόκριση και λιγότερο κάτι από τα στοιχεία που κουβαλούν ο Στοχ κι ο Νάτχο κι όποιος άλλος ποιοτικός ποδοσφαιριστής του.

Προφανώς δεν προάγει κανείς το ποδοσφαιρικό ήθος κι ο Μάνταλος, τα είχε ελαφρώς και δικαιολογημένα χαμένα. Ενδεχομένως να είχε κάνει καλύτερη διαχείριση της υπόθεσης με τους γάβρους στο πάγκο του Ολυμπιακού, γεγονός που θα μείνει στη μνήμη μας ως μια από τις ιστορικές καζούρες κι όχι δα κάτι τόσο τρομερό που θα έπρεπε να προκαλέσει την καθυστέρηση μιας ώρας στην έναρξη του αγώνα.

Και στο επεισόδιο με τον Μανιάτη και τον Κατσουράνη, αδίκησε τον Ολυμπιακό που τον άφησε με δέκα. Δυστυχώς κι αυτά που συνέβησαν στη μεγάλη διάρκεια του αγώνα κι αυτά που ακολούθησαν με τους τσαμπουκάδες στα αποδυτήρια, θα είναι το θέμα που θα απασχολήσει πολύ πιο έντονα από την πρόκριση του ΠΑΟΚ.

Το κατανοώ. Ετσι κάπως είναι φτιαγμένο το σύστημα και τώρα θα κινητοποιηθούν όλοι αυτοί που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου όταν συμβαίνουν χειρότερα σε γήπεδα του «κέντρου». Πάω στοίχημα ότι θα ξυπνήσουν κι οι πολιτικοί. Εκλογές έρχονται, θα πρέπει να χαϊδέψουν αυτιά. Ελλαδάρα μου, πόσο σε αγαπώ.

Υ. Γ. - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ

Άνθρωποι, αν νομίζετε ότι όσα συνέβησαν με βρίσκουν σύμφωνο και τα συμπεριλαμβάνω στην καζούρα με τους γάβρους στον πάγκο του Ολυμπιακού, να ξέρετε ότι κάνετε λάθος.

Απλά βαρέθηκα να τα αποδοκιμάζω και να αδικώ όλους αυτούς που είναι αγανακτισμένοι, όχι φανατισμένοι. Είναι οργή λαού.

Και πάλι, εγώ στη θέση τους, επειδή δεν επικροτώ τις τακτικές τους και τις αντιδράσεις τους, θα επέλεγα άλλον τρόπο για να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου.