Το χειροκρότημα για τον Παναθηναϊκό, η οργή και η φλόγα που άναψε

*Η απώλεια του πρωταθλήματος την προτελευταία αγωνιστική είναι από μόνη της πολύ σκληρή. Ο Παναθηναϊκός έδωσε μια πολύ μεγάλη μάχη από την αρχή της χρονιάς, ήταν πρώτος στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν, αλλά μετά και τη χθεσινή ήττα στο "Γ. Καραϊσκάκης" από τον Ολυμπιακό, δεν καταφέρνει να φτάσει στο όνειρο και να κατακτήσει τον τίτλο 13 χρόνια μετά. Οι "πράσινοι" πήγαν για τη μεγάλη υπέρβαση, ξεκίνησαν ως 4ο φαβορί και έφτασαν μια "ανάσα" από τον τίτλο, αλλά το φινάλε ήταν άδοξο.

*Αναμφίβολα, το πρώτο συναίσθημα που επικρατεί αυτές τις ώρες σε όλους στον Παναθηναϊκό, ομάδα και κόσμο, είναι η στεναχώρια. Η λύπη. Οταν μέσα σε μια ολόκληρη χρονιά παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και βλέπεις όλους αυτούς τους κόπους να γκρεμίζονται μέσα σε ένα 90λεπτο, η πίκρα είναι μεγάλη. Γυρίζεις τον χρόνο πίσω και σκέφτεσαι όλα όσα συνέβησαν από το καλοκαίρι και μετά. Ολη αυτή την προσπάθεια, τις νίκες, τις δυσκολίες, τις απώλειες, το άγχος, την αγωνία, τις υπερβάσεις. Το "τριφύλλι" προσπάθησε να φτάσει μέχρι το τέλος σε αυτό που όλοι μέσα στην ομάδα ήθελαν όσο τίποτε άλλο. Στο πρωτάθλημα. Δεν τα κατάφερε, αλλά η χρονιά δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη. Και θα εξηγήσουμε παρακάτω...

*Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέστρεψε σε πρωταθλητισμό. Οταν ο Σέρβος προπονητής είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας, είχαμε τονίσει ότι το πρώτο του μέλημα θα είναι να βάλει τις βάσεις για μια νέα αρχή και στη συνέχεια να δημιουργήσει μια ομάδα που θα διεκδικεί το πρωτάθλημα. Ολα τα παραπάνω έγιναν. Οι βάσεις μπήκαν από πέρυσι, ο Παναθηναϊκός έφτασε φέτος μια ανάσα από την κατάκτηση του πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος που έχουμε δει τα τελευταία πολλά χρόνια και οφείλει να κοιτάξει τη συνέχεια με έναν και μόνο στόχο: Τη βελτίωση και την άνοδό του σε κάθε επίπεδο.

*Από εδώ και πέρα ο πρωταθλητισμός θα είναι στόχος και υποχρέωση μαζί κάθε χρόνο. Οπως, επίσης, και η ευρωπαϊκή παρουσία. Οι "πράσινοι" θα πρέπει στον σχεδιασμό του καλοκαιριού να δουν πως θα κάνουν την ομάδα ακόμη πιο ποιοτική, ακόμη πιο γεμάτη, ακόμη πιο ανταγωνιστική. Η ζωή δεν τελειώνει σε ένα χαμένο πρωτάθλημα. Το αντίθετο. Η φετινή σεζόν θα πρέπει να βάλει ακόμη περισσότερη θέληση και πείσμα σε όλους, από τη διοίκηση μέχρι τον προπονητή και τους ανθρώπους του κλαμπ, προκειμένου να δούμε έναν Παναθηναϊκό καλύτερο την επόμενη σεζόν, που θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει παρουσία σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και που θα ξαναμπει την επόμενη χρονιά στο πρωτάθλημα για να το κατακτήσει. Με ακόμη καλύτερα "υλικά", με βελτίωση σε κάθε τομέα. Οι απαιτήσεις, πλέον, έχουν γίνει ξανά... Παναθηναϊκές και έτσι θα πορεύεται από εδώ και στο εξής η ομάδα.

*Πρέπει να χειροκροτήσουμε τη φετινή προσπάθεια και πρέπει να υποκλιθούμε όλοι στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Στον άνθρωπο που μεγαλώνει ξανά τον Παναθηναϊκό, με μεθοδικότητα και υπομονή. Ακόμη και χθες στο απολύτως λογικό ξέσπασμά του, ο προπονητής του "τριφυλλιού" ήταν συγκλονιστικός. Μίλησε για τις ενέργειες της διοίκησης και την ευθύνη του να προχωρήσουν για το χθεσινό ντέρμπι κόντρα σε όλους και όλα. Με 17 ποδοσφαιριστές να έχουν covid, με τη Λίγκα να δίνει μόλις μια μέρα παράταση (απίθανη και παράλογη απόφαση απ' όπου κι αν την πιάσεις) και με ένα κλίμα που είχε στήσει στον τοίχο τον Παναθηναϊκό, προπαγανδίζοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ακόμη και συνάδελφοι δεν ντράπηκαν να αμφισβητήσουν το θέμα υγείας που αντιμετώπισε η ομάδα και δίχως τσίπα, τη χλεύασαν. Μέχρι και στα ρεπορτάζ διαβάσαμε για "δικαίωση του Αλμέιδα για τα δώρα" και για "αλλοίωση πρωταθλήματος", μετά την 24ωρη παράταση στην αγωνιστική, λόγω της "επίθεσης" του covid στον Παναθηναϊκό! Καταλαβαίνετε τι ζήσαμε και τι έζησε πρωτίστως αυτός ο προπονητής; Που έβλεπε τους ποδοσφαιριστές του να ταλαιπωρούνται από τον covid, να έχουν μπροστά τους το παιχνίδι της χρονιάς και να διαβάζουν δεξιά και αριστερά για "ψεύτικα κρούσματα", για "δώρα", "αλλοιώσεις" και λοιπές μπούρδες και χυδαιότητες.... Για την αστειότητα και τους υπαινιγμούς ότι ο Ολυμπιακός θα καθόταν να χάσει από τον Παναθηναϊκό, δε χρειάζεται καν αναφορά. Είναι κωμικό και μόνο ότι αναφερόταν από αρκετούς όλες τις προηγούμενες ημέρες...

*Γι αυτό επικρατεί, μεταξύ άλλων, και οργή. Την οποία εξέφρασε χθες ευθέως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε ποτέ πάνω από από την ηθική, οτιδήποτε άλλο. Δεν "έπαιξε" με θέματα υγείας, δεν πήγε στη λογική "πρωτάθλημα με κάθε τρόπο". Αυτές οι πρακτικές γίνονταν τα παλαιότερα χρόνια και δυστυχώς φέτος τις ξαναείδαμε. Έχουμε αναφερθεί σε διαιτησίες στα πλέι οφ, όπως αυτή του Νταμπάνοβιτς στην πρεμιέρα. Ακόμη και χθες, με τον Παναθηναϊκό "κομματιασμένο" από τον κορωνοϊό, δε δόθηκε ένα πέναλτι στην επαφή του Ντόη με τον Σπόραρ. Λεπτομέρειες ε; Έλα, όμως, που το ντέρμπι εκείνη τη στιγμή ήταν στο 0-0 και αν δινόταν η παράβαση, τώρα μπορεί να συζητούσαμε άλλα. Να πούμε και μια ακόμη λεπτομέρεια; Στο ίδιο γήπεδο, η βασική αντίπαλος του Παναθηναϊκού για τον τίτλο πήρε ένα πέναλτι και μαζί τους τρεις βαθμούς. Συγγνώμη, αλλά επειδή μάτια έχουμε και βλέπουμε, αν ήταν μια φορά πέναλτι του Βίντα, τότε του Σπόραρ ήταν δυο. Αλλά τα παραπάνω πλέον για όλους αυτούς που τόσες ημέρες πετούσαν λάσπη στον Παναθηναϊκό και προσπάθησαν να το βλάψουν με κάθε τρόπο, δεν έχουν σημασία. Είπαμε, "πρωτάθλημα με κάθε τρόπο". Ακόμη κι αν προπαγανδίζουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ φτάνοντας στο επικίνδυνο και εξευτελιστικό σημείο να αγγίζουμε θέματα υγείας.

* Το μεγαλύτερο κέρδος του Παναθηναϊκού είναι ότι η φλόγα έχει ανάψει για τα καλά και δε σβήνει. Η Λεωφόρος γέμισε και πάλι, οι φίλοι του "τριφυλλιού" δέθηκαν ξανά με την ποδοσφαιρική ομάδα. Όταν αυτό εμφανίζεται και πάλι, μόνο χαμένος δε θα βγεις στη συνέχεια. Παρά την πίκρα και τη στεναχώρια για όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες, η εσωστρέφεια δεν πρέπει ποτέ ξανά να κάνει την εμφάνισή της στον Σύλλογο. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι φίλοι της ομάδας είναι να γεμίσουν το "Απόστολος Νικολαΐδης" την Κυριακή και να χειροκροτήσουν τον αγαπημένο τους Παναθηναϊκό. Να σηκώσουν ψηλά την πράσινη σημαία, όπως λέει και το σύνθημα, και να στείλουν μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση. Τα καλύτερα έρχονται. Ραντεβού, λοιπόν, στη Λεωφόρο και μετά θα έχουμε όλο τον χρόνο να μιλήσουμε για την "επόμενη μέρα" στον Παναθηναϊκό...

Υ.Γ1 : Η ΑΕΚ είναι μια πολύ καλή ομάδα, όπως και ο Παναθηναϊκός. Η κάθε μια έχει τα δικά της όπλα και με αυτά έδωσαν τη μεγάλη μάχη, η οποία κρίθηκε στη λεπτομέρεια. Πέρα από τα όσα αναφέραμε σχετικά με το πάρτι τοξικότητας και το όργιο προπαγάνδας το τελευταίο διάστημα, θα πρέπει να σταθούμε και στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Συγχαρητήρια στην ΑΕΚ για τον τίτλο και στον Παναθηναϊκό για την επιστροφή του σε μια... πρώτη κανονικότητα.

Υ.Γ2: Κινήσεις ουσίας, κινήσεις ποιότητας με πρώτο μεγάλο στόχο το καλοκαίρι την είσοδο στους ευρωπαϊκούς ομίλους. Τώρα είναι η ώρα! Θα αναφερθούμε λεπτομερώς σε επόμενα κείμενα.