Θα χρειαστεί κι άλλα πράγματα ο Παναθηναϊκός για να χτυπήσει τη Λανς

Το δις εξαμαρτείν ουκ… ομάδος σοφής, θα έλεγe κανείς, παραφράζοντας το γνωστό ρητό και προσαρμόζοντάς το στον Παναθηναϊκό που είδαμε και χθες στο ΟΑΚΑ.

Έναν Παναθηναϊκό που ζορίστηκε πάρα πολύ απέναντι στον αξιόμαχο Λεβαδειακό, με το 1-0 να έρχεται με το… ζόρι, στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων και να τον γλιτώνει από μια ακόμα «γκέλα», όχι όμως και από τις δίκαιες αποδοκιμασίες του κόσμου του, για αυτά που (δεν) είδε!

Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, επί της ουσίας, οι «πράσινοι» παρουσιάστηκαν… μια από τα ίδια. Με τα γνωστά τους ζητήματα σε επίπεδο δημιουργίας, με τα θέματα που έχουν απέναντι σε ομάδες οι οποίες δεν τους επιτρέπουν να αναδείξουν το επιθετικό ταλέντο τους, παράγοντας μόνο ελάχιστες φάσεις και μια μονότονη ανάπτυξη.

Δύο στο πρώτο μέρος, για την ακρίβεια, αλλά και… μια στο ξεκίνημα της επανάληψης, μέχρι να μπούμε στις «ειδικές καταστάσεις» των καθυστερήσεων, όπου μέτρησαν συνολικά άλλες τρεις…

Ο Ντιέγκο Αλόνσο αποδείχτηκε συνεπής, ως προς το rotation που έκανε και πάλι, αυτή τη φορά με επτά αλλαγές στην 11άδα του, αλλά υπήρξε και αυτό μέρος του προβλήματος.

Αφού επηρέασε τη συνοχή της ομάδας του, με αποτέλεσμα μαζί με την σωστή αντιμετώπιση από πλευράς Βοιωτών να «ακυρωθούν», σε ένα ακόμα παιχνίδι, όλες οι ενδεχόμενες συνεργασίες που θα μπορούσαν να προκύψουν με μια διαφορετική σύνθεση.

Για παράδειγμα στα αριστερά, όπου συνυπήρξαν ο Μαξ με τον Πελίστρι δεν βγήκε κάποιος καλός συνδυασμός. Βέβαια, με εξαίρεση τον Τετέ που όταν μπήκε ανέλαβε ευθύνες, δεν υπήρξε και συνολικά κάποιος διακριθέντας μεσοεπιθετικά…

Σε αυτά, προσθέστε και το γεγονός ότι το «τριφύλλι» έδειχνε πάλι από ένα σημείο και μετά να μένει από πνευματικές αντοχές, χάνοντας παράλληλα την φρεσκαδα του και κάπως έτσι όλα έδειχναν «κηδεία» όπως με τον Asteras AKTOR.



Τέλος καλό, αλλά σίγουρα… όχι όλα καλά, λοιπόν, για τον Παναθηναϊκό ο οποίος πρέπει να ακούσει το νέο «καμπανάκι» που χτύπησε και να βελτιωθεί άμεσα, κρατώντας μόνο το «τρίποντο» και ότι γλίτωσε το -5 από την κορυφή από την 2η κιόλας αγωνιστική.

Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς, φυσικά, αφού την προσεχή Πέμπτη (29/08) δίνει τον… υπέρ πάντων αγώνα του σε επίπεδο Ευρώπης! Με τη ρεβάνς κόντρα στην Λανς να κρίνει την ευρωπαϊκή του συνέχεια, ως γνωστόν…

Σίγουρα, με «ζεστό κεφάλι» και την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του Αλόνσο χθες στο Ολυμπιακό στάδιο κόντρα στον Λεβαδειακό, η απαισιοδοξία ως προς την κατάκτηση της πρόκρισης χτυπάει… πράσινο!

Η λογική, πάντως, λέει ότι δεν θα δούμε κάτι ανάλογο απέναντι στην γαλλική ομάδα. Ειδάλλως θα πρόκειται περί αυτοκτονίας, δεδομένης της ήττας στον πρώτο αγώνα αλλά και της δυναμικής του αντιπάλου.



Γνωρίζοντας όμως, το διακύβευμα, ανεξάρτητα του αν επαναλαμβάνουμε θα επιτευχθεί ο στόχος, που δεν είναι άλλος από την παρουσία στη League Phase του φετινού Conference League, θεωρούμε ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι διαφορετικός. Όπως μας έχει συνηθίσει έως τώρα στα περισσότερα ματς του στην Ευρώπη!

Για αρχή, θα είναι σίγουρα πιο συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Ήταν, για να είμαστε ειλικρινείς, άλλωστε από αυτό κόντρα στον Λεβαδειακό. Το παραδέχτηκε και ο Αλόνσο, στις δηλώσεις του...

Θα χρειαστεί όμως και άλλα πράγματα, μέσα στο γήπεδο. Για παράδειγμα να βγάλει… νεύρο και να κερδίσει πιο πολλές μονομαχίες σε σχέση με το «Φελίξ Μπολάρ». Να αντιπαρατάξει ένταση και δύναμη στην αθλητικότητα της Λανς, μαζι με τις λυσεις που θα του δωσει η επιστροφή του Φώτη Ιωαννίδη.

Να πιέσει λελογισμένα, γνωρίζοντας ότι, με ένα γκολ, μπορεί να πάει στην παράταση, εκμεταλλευόμενο τους χώρους που του έδωσε ο αντίπαλος και στον πρώτο αγώνα. Θα χρειαστούν βέβαια και οι προσωπικότητες που ήρθαν το καλοκαίρι, ή υπάρχουν ήδη. Να «μιλήσουν» και να τραβήξουν την ομάδα.

Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και από πλευράς κόσμου, που πρέπει να δώσει δυναμικό παρόν! Να μετατρέψει το ΟΑΚΑ σε… καμίνι, «σπρώχνοντας» τον Παναθηναϊκό και βάζοντας πίεση στη Λανς.

Αν συμβούν όλα τα παραπάνω, ένα είναι σίγουρο. Ο Παναθηναϊκός θα έχει κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι του για να συνεχίσει να παίζει στην Ευρώπη ξανά. Πιθανότατα, δε, συνδυαστικά να του είναι και αρκετά...