Ο καλός βαθμός του Παναθηναϊκού, η συνοχή της ομάδας και οι αρετές του Τσέριν

*Το να παίζεις πρώτο φιλικό απέναντι σε μια ομάδα που αγωνίζεται στην Τσάμπιονσιπ και που πέρυσι ήταν στην Πρέμιερ Λιγκ δεν το λες και εύκολο. Ο Παναθηναϊκός στάθηκε πολύ καλά κόντρα στη Γουότφορντ, έβγαλε σταθερότητα, είχε συνοχή και δυναμισμό απέναντι σε ένα σύνολο παικτών καλογυμνασμένων και δυσκολοκατάβλητων. Η ομάδα έδειξε να αρχίζει από εκεί που τελείωσε την περασμένη σεζόν.

*Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέλεξε δυο ενδεκάδες. Στο πρώτο ημίχρονο το «τριφύλλι» έπαιξε με σχηματισμό 4-3-3 και στην επανάληψη με κλασικό 4-2-3-1. Αν εξαιρέσουμε μικρά διαστήματα, κυρίως στις αρχές κάθε ημιχρόνου, το «τριφύλλι» πήρε καλό βαθμό. Ήταν καλύτερο από την αγγλική ομάδα. Δεν εντυπωσίασε, αλλά έμεινε πιστό στις ποδοσφαιρικές αρχές του και τη φιλοσοφία του προπονητή του.

*Οι πράσινοι πρέσαραν ψηλά με αποτέλεσμα να καταφέρουν να κλέψουν αρκετές φορές την μπάλα στο μισό γήπεδο της Γουότφορντ. Από κλέψιμο άρχισε η φάση με το σουτ του Σαρδέλη, αλλά και η ευκαιρία του Βαγιαννίδη στο δεύτερο ημίχρονο. Ανασταλτικά, οι παίκτες του Παναθηναϊκού τα πήγαν περίφημα. Δεν επέτρεψαν στη Γουότφορντ να κάνει το παιχνίδι της και απειλήθηκαν μόλις δυο φορές από τον ποιοτικό Πέδρο. Οι αλληλοκαλύψεις ήταν καλές, όπως και ηρεμία από τη μέση και πίσω όποτε χρειαζόταν.

*Σε επίπεδο κυκλοφορία, επίσης, ο Παναθηναϊκός τα πήγε καλά. Υπήρχαν στιγμές γρήγορης και σωστής ανάπτυξης κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο. Η είσοδος των Τσέριν και Ρούμπεν βοήθησε πολύ σε αυτό. Ο Ισπανός έκανε το γνωστό του παιχνίδι με σωστή καθοδήγηση και ηρεμία στη μεσαία γραμμή. Όσο για τον Σλοβένο, στα... αποκαλυπτήριά του, ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας! Έβλεπε γήπεδο, δείχνοντας ότι η αντίληψη χώρου είναι το δυνατό του σημείο. Έπαιζε απλά και προωθούσε την ομάδα με ωραίες διαγώνιες μπαλιές ακριβείας. Απέφυγε τα λάθη, οι επαφές του με την μπάλα ήταν ποιοτικές, όπως και η μια αλλαγή κατεύθυνσης που έκανε για να "αδειάσει" τον αντίπαλο. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ποδοσφαιριστή που ακόμα είναι στο 50%...

*Σε ατομικό επίπεδο, πολύ καλά τα πήγαν και οι Παλάσιος, Αϊτόρ που αγωνίστηκαν από ένα ημίχρονο. Για την ακρίβεια, έκαναν το γνωστό τους παιχνίδι. Με ταχύτητα, καλές κινήσεις και μεταβιβάσεις, βοήθεια στο ανασταλτικό κομμάτι και λίγα λάθη. Ο Γκάνεα, που έπαιξε για πρώτη φορά με την πράσινη φανέλα ήταν θετικότατος. Αμυντικά τα πήγε εξαιρετικά, έβγαλε δυναμισμό στις επεμβάσεις του, ενώ είχε και μια καλή σέντρα στον Καρλίτος στην επανάληψη. Ο Λοντίγκιν έπαιξε για 45 λεπτά και ήταν σταθερός με δυο καλές επεμβάσεις, δίχως να απειληθεί πολύ.

*Πολύ καλή ήταν και η παρουσία του Γιώργου Βαγιαννίδη. Ο νεαρός πήρε τη θέση του Σάντσες στο 30΄και αγωνίστηκε για 15 λεπτά ως δεξιός μπακ και για τα υπόλοιπα 45 ως χαφ - εξτρέμ. Είχε δυο τάκλιν με δυναμισμό, τον διέκρινε η ψυχραιμία στο παιχνίδι του, έβγαινε ταχύτατα μπροστά και έχασε μια μεγάλη ευκαιρία στην επανάληψη όταν από καλό σημείο προσπάθησε ανεπιτυχώς να "κρεμάσει" με το αριστερό τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Οι Σαρδέλης και Ηλιάδης, δυο επίσης νεαρά παιδιά, ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους, με τον πρώτο να έχει ένα σουτ - δυναμίτη το οποίο "έβγαλε" ο αντίπαλος τερματοφύλακας στο 10'.

*Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το πρώτο δείγμα είναι άκρως θετικό. Θυμηθείτε τα περσινά φιλικά προετοιμασίας και συγκρίνετέ τα με το χθεσινό. Η ομάδα έχει μια βάση και πάνω σε αυτή χτίζει για να είναι φέτος καλύτερη και πιο ανταγωνιστική. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Υπήρχαν, φυσικά, και αρνητικά. Σε αυτά βάζουμε την έλλειψη δημιουργίας κυρίως στο πρώτο μέρος και το εύκολο τελειώματα. Αυτά διορθώνονται μόνο με μεταγραφές. Το κενό στο "10" φαίνεται, όπως και το γεγονός ότι η ομάδα χρειάζεται έναν σέντερ φορ που θα ανεβάσει την ποιότητα της γραμμής κρούσης και θα τα... κολλάει με περισσότερη ευκολία. Για αυτό και η μεταγραφική στόχευση είναι για αυτές τις θέσεις, συν ένα ακόμα οκτάρι και δυο εξτρέμ. Πράγματα τα οποία αναμένονται σύντομα...