Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα ματς, είναι καλό που δεν το χάνεις

*Η φράση «όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα ματς, τουλάχιστον ας μην το χάσεις», ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του Παναθηναϊκού. Στην πρεμιέρα των playoffs με την ΑΕΚ, οι «πράσινοι» δεν είχαν καλή εμφάνιση, προβλημάτισαν πολύ με την απόδοσή τους σε επίπεδο κυκλοφορίας και κατοχής για 60 λεπτά και έφυγαν από το ντέρμπι με τον ένα βαθμό, μετά το 1-1 με την «Ένωση».

*Παρά το γρήγορο γκολ του Αϊτόρ στο 4', το «τριφύλλι» είχε πολλά «θέματα» στη μεσαία γραμμή. Οι «πράσινοι» δεν διέθεταν ένταση και τρεξίματα με αποτέλεσμα να χάνουν εύκολα την μπάλα και να δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο να κυκλοφορεί και να φτάνει κοντά στην περιοχή του Διούδη. Με βάση τη γενικότερη εικόνα, πάντως, η ΑΕΚ, στο καλό της διάστημα, δεν είχε τις πολύ μεγάλες ευκαιρίες με εξαίρεση δυο (Τσούμπερ, Άμραμπατ) και αν δεν γινόταν το πέναλτι του Διούδη στον Αραούχο για το 1-1 από τον Άμραμπατ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους (κομβικό σημείο χρονικά για ένα γκολ), ίσως η εξέλιξη στο ντέρμπι να ήταν διαφορετική.

*Η είσοδος του Βιγιαφάνιες και του Μαουρίσιο στη μεσαία γραμμή, συμμάζεψαν κάπως την κατάσταση στο κέντρο. Ο Παναθηναϊκός πήρε την μπάλα, ανέβασε την έντασή του, προσπάθησε να δημιουργήσει, αλλά ήταν ακίνδυνος. Δεν απειλήθηκε, αλλά ούτε απείλησε. Η έλλειψη φορ, άλλωστε, ήταν ολοφάνερη. Όταν ο Καρλίτος (δεν ήταν σε καλή μέρα και δεν κρατούσε καθόλου μπάλα όταν ερχόταν σε επαφή με αυτή) βγήκε, ο Γιοβάνοβιτς αναγκάστηκε να περάσει ως κεντρικό επιθετικό τον Παλάσιος, ο οποίος ήταν και ο πρωταγωνιστής της μοναδικής ευκαιρίας στο δεύτερο ημίχρονο, όταν τρύπησε την αντίπαλη άμυνα, αλλά ο Στάνκοβιτς του είπε «όχι» με διπλό μπλοκάρισμα.

*Σε γενικές γραμμές ήταν ένα μέτριο έως κακό παιχνίδι. Με πολλή ένταση, αρκετά σκληρά μαρκαρίσματα και το τριφύλλι να έχει ένα από τα χειρότερά του πρώτα ημίχρονα κι ένα ισορροπημένο δεύτερο 45λεπτο, δίχως, όμως, τις φάσεις που έπρεπε. Είναι ξεκάθαρο ότι οι απουσίες που είχε η ομάδα την «πλήγωσαν». Τόσο ο Αλεξανδρόπουλος, όσο και ο Ιωαννίδης έλειψαν πολύ από το «τριφύλλι», ο κάθε ένας για διαφορετικούς λόγους.

*Ο Κουρμπέλης φάνηκε σε πολλές περιπτώσεις να είναι πίσω σε επίπεδο έντασης και ταχύτητας, ενώ ο Ρούμπεν υπέπεσε σε λάθη που δεν μας συνηθίζει. Ο Καρλίτος, όπως αναφέραμε, δεν βοήθησε καθόλου, χάνοντας πολύ εύκολα την μπάλα από τους αντιπάλους του. Οι μοναδικοί διακριθέντες ήταν οι Αϊτόρ και Παλάσιος που κέρδισαν μονομαχίες και είχαν τρεξίματα, ενώ ο Βιγιαφάνιες με την είσοδό του έδωσε μια διαφορετική ενέργεια και ισορροπία στη μεσαία γραμμή.

*Αφού, λοιπόν, δεν μπορούσε ο Παναθηναϊκός να κερδίσει το παιχνίδι -με βάση την εμφάνισή του για 60 λεπτά και τις απουσίες του- είναι καλό που δεν το έχασε. Το ισόπαλο 1-1 αφήνει τα πάντα ανοιχτά για τη συνέχεια. Το «τριφύλλι» δεν καταφέρνει να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο βαθμό την ήττα του Άρη. Τον πλησιάζει στους δυο βαθμούς και πηγαίνει την επόμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη (περιμένοντας και επιστροφές ποδοσφαιριστών) για το αποτέλεσμα. Άλλωστε, το έχουμε τονίσει ξανά: Στα playoffs απαιτείται υπομονή. Πρόκειται για ένα μαραθώνιο με πολλά δύσκολα και απαιτητικά παιχνίδια. Η διάρκεια είναι αυτή που θα κρίνει τα πάντα...