Έγραφα πριν το τρίτο φετινό αιώνιο ντέρμπι ότι ο Παναθηναϊκός είχε μια μεγάλη ευκαιρία για μια σπουδαία νίκη. Η στατιστική εικόνα του Ολυμπιακού δικαιώνει το συμπέρασμα τούτο. Το γιατί χάθηκε αυτή η ευκαιρία κρύβεται στη στατιστική εικόνα του Παναθηναϊκού.
Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας
Μπορεί ο Σπανούλης να έμεινε στο παρκέ αρκετή ώρα αλλά φάνηκε εμφανώς επηρεασμένος από τον πρόσφατο τραυματισμό του. Ο Πρίντεζης έπαιζε χωρίς ρυθμό, ενώ ο Λοτζέσκι (κυρίως) και λιγότερο ο Γκριν έκαναν λιγότερη ζημιά από όση υπολογιζόταν. Ο Μπιρτς ήταν στο ξεκίνημα ένας γρίφος άλυτος και στο φινάλε ο Παπαπέτρου. Ο οποίος συνεχίζει ένα σερί εντός έδρας εμφανίσεων απέναντι στον Παναθηναϊκού με πολλά μεγάλα εύστοχα σουτ. Πέραν τούτων όχι κάτι σημαντικό.
Απέναντι, όμως, τα πράγματα ήταν χειρότερα. Ο Παναθηναϊκός επιχείρησε να μείνει όρθιος και να νικήσει τον Ολυμπιακό με δύο παίκτες. Δύο απέναντι σε πέντε πάντα θα χάνουν. Ο Καλάθης μάλλον επηρεάστηκε περισσότερο από την ίωση που πέρασε και ήταν σαν να μην έπαιζε στο παιχνίδι, ο Μπουρούσης δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να κάνει αισθητή την παρουσία του, ο Τζεντίλε που θα μπορούσε να παίξει κομβικό ρόλο με τα ποσταρίσματά του εμφανίστηκε ψαρωμένος υπερβολικά, ενώ ο Νίκολς είχε έναν διακοσμητικό ρόλο στο παρκέ και ο Γκάμπριελ στον πάγκο.
Το ότι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ περισσότερο ευάλωτος από τα δύο προηγούμενα ντέρμπι φαίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο άφηνε τον Παναθηναϊκό να επιστρέψει. Το πόσο ανέτοιμη ήταν η ομάδα του Πασκουάλ να πάρει το ματς φαίνεται και από τα πολλά, σημαντικά και παιδικά λάθη που έκανε κάθε φορά που γύριζε το μομέντουμ του αγώνα. Όταν παίζεις τα μήλα, όταν κάνεις φτηνά φάουλ, όταν πουλάς την μπάλα αυτή θα σε τιμωρήσει. Και ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε με σουτ από τον Γκριν, από τον Παπαπέτρου μέχρι και από τον Ουότερς.
Πέρα από ευκαιρία το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν για τον Παναθηναϊκό και περισσότερο αναγκαίο. Η διαφορά που χωρίζει πλέον τις δύο ομάδες είναι δύο νίκες που γίνονται τρεις λόγω της διπλής επικράτησης των ερυθρολεύκων ενώ οι πράσινοι μοιάζουν να μπαίνουν ξανά σε πορεία που οδηγεί μακριά από την πρώτη 4άδα.
Δύσκολη η προσπάθεια ανάκαμψης στην Ευρωλίγκα, ακόμα πιο δύσκολη η προσπάθεια του Παναθηναϊκού να ισορροπήσει την κατάσταση με τον εγχώριο αντίπαλό του. Όσο ο Ολυμπιακός κάνει με σχεδόν συμβατικό τρόπο νίκες απέναντι στον Παναθηναϊκό τόσο περισσότερο φέρνει στο νου το αντίστροφο που συνέβαινε παλαιότερα, τότε, δηλαδή, που τα σημαντικά ματς κατέληγαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία σε πράσινα χέρια.
ΥΓ: Επειδή θα γίνει μεγάλη κουβέντα και για τις σχεδόν διπλάσιες βολές που εκτέλεσε ο Ολυμπιακός… Είναι κι αυτό σημείο που δείχνει πνευματική ανετοιμότητα. Θα έπρεπε οι παίκτες του Πασκουάλ να πιέσουν περισσότερο του διαιτητές να τους στείλουν στη γραμμή. Δεν το έκαναν διότι οι περισσότεροι ήταν παθητικοί. Και το έριξαν στη χλιαρή γκρίνια...