Στην κορυφή, με τις… τανάλιες του ψηλά

Στην πιο αμφίρροπη και απρόβλεπτη Ευρωλίγκα όλων των εποχών, οι παγίδες που στήνονται για τον Ολυμπιακό μετά από εμφατικές νίκες σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό είναι αρκετές. Και στο φινάλε του πρώτου γύρου που πλέον τον βρίσκει στην κορυφή ενός βαθμολογικού… τρένου με πέντε ισόβαθμα βαγόνια, το εμπόδιο της φορμαρισμένης Ολύμπια Μιλάνο, θα μπορούσε κάλλιστα να του κάνει την ζημιά. Και δεν ήταν μόνο η ακριβή, αλλά κάκιστη στο μάτι ιταλική ομάδα που τον απειλούσε. Κάτι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της αποθέωσης, κάτι το γεμάτο γήπεδο που στο παρελθόν είχε γυρίσει μπούμερανγκ, θα μπορούσαν να έιναι καθοριστικές αιτίες για να… χυθεί η καρδάρα με το γάλα.

Οι «ερυθρόλευκοι» όμως δεν είχαν τέτοια διάθεση, ιδιαίτερα μετά τα ευνοϊκά αποτελέσματα του ανταγωνισμού, που τους έδωσαν την ευκαιρία να πατήσουν κορυφή. Βάσει συνολικής εικόνας του πρώτου γύρου, βάσει των όσων βλέπουν τα μάτια μας, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των αντιπάλων προπονητών και general manager της διοργάνωσης, εκεί του αξίζει να είναι και μάλιστα με λίγη περισσότερη προσοχή, θα είχε και απόσταση σχετικής ασφάλειας από τους δεύτερους. Δεν γίνεται όμως στο μπάσκετ και στην ζωή γενικότερα, να τα κάνεις όλα τέλεια. Απέναντι στην Ολύμπια πάντως, αρκούσε να γίνουν σωστά αυτά που έπρεπε για να φτάσουν και το ρεκόρ να πάει στο 11-6.

Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν εκπληκτικό, με τις έξι ασίστ για μηδέν λάθη και την εξωπραγματικά γρήγορη και συνεχή κυκλοφορία της μπάλας, να δίνουν ένα +12 που έδωσε την αίσθηση πως η επικράτηση θα είναι πανεύκολη. Ο Πίτερς έκανε το καλύτερό του παιχνίδι με την «ερυθρόλευκη», ο Παπανικολάου τον συμπλήρωνε και η είσοδος του Σλούκα δυνάμωσε πολύ την δημιουργία. Το διαφορετικό rotation του δεύτερου δεκαλέπτου, με τον Βεζένκοβ να είναι για πρώτη φορά μετά από χρόνια… αναπληρωματικός, αλλά να μην πατάει, δικαιολογημένα, καλά, μπέρδεψαν σε μεγάλο βαθμό την υπόθεση. Ο Ολυμπιακός δεν είχε καθόλου παιχνίδι μέσα στην ρακέτα γιατί ο Φαλ, ήταν εγκλωβισμένος, στο μοναδικό πράγμα που έκανε σωστά η ομάδα του Μεσίνα. Δύο και τρεις παίκτες πάνω του όταν έπαιρνε την μπάλα κοντά στο καλάθι και ο Γάλλος… μπερδεύτηκε.

Παράλληλα, οι φιλοξενούμενοι έπαιξαν καλύτερη και πιο επιθετική άμυνα, έβγαλαν αντίδραση και με τον Μπάρον να φτάνει στους 12 πόντους, μείωσαν στους έξι. Το ανησυχητικό, ήταν πως ο Ολυμπιακός είχε οκτώ εύστοχα δίποντα σε 18 προσπάθειες, όσα και τα επιτυχημένα του τρίποντα σε δεκατέσσερις απόπειρες. Σε εκείνο το διάστημα, πλην του πολύ καλού Σλούκα, κανείς άλλος δεν δημιουργούσε και αυτό συνεχίστηκε και στο πρώτο πεντάλεπτο του τρίτου δεκαλέπτου. Σε αυτό το κακό επιθετικά διάστημα όμως, οι παίκτες του Μπαρτζώκα έπαιξαν εκπληκτική άμυνα, που οδήγησε την Ολύμπια σε 2/10 σουτ εντός παιδειάς και οκτώ λάθη. Όσα έκανε συνολικά στο πρώτο μέρος, τα έκανε μέσα σε δέκα λεπτά.

Ο MVP της αναμέτρησης Γουόκαπ, πέρασε «χειροπέδες» στον Μπάρον, το ένα κλέψιμο διαδεχόταν το άλλο, όπως και τα άστοχα σουτ των ιταλών. Όσο και αν ακουστεί παράξενο, το παιχνίδι γέρνει οριστικά προς την ελληνική πλευρά, όταν ο κόουτς Μπαρτζώκας αποσύρει τον εγκλωβισμένο Φαλ και εμπιστεύεται τον τρίτο στο rotation σέντερ του, Ταρίκ Μπλακ. Ο Αμερικανός, εκτός από καλές άμυνες, μέσα στα σκάρτα 13 λεπτά που αγωνίστηκε, δημιούργησε για τους συμπαίκτες του, τελείωσε φάσεις και ο Ολυμπιακός ήταν στο +17 στον χρόνο που έμεινε στο παρκέ. Αν αυτό δεν είναι πολυτέλεια για μία ομάδα φυσιολογικού μπάτζετ, τότε τι είναι;

Το νερό μπήκε στο… αυλάκι, η επίθεση ξεκόλλησε και οι έξι πόντοι παραγωγή των φιλοξενούμενων στο τρίτο δεκάλεπτο, έγραφαν οριστικά και αμετάκλητα την μοίρα του αγώνα. Οι αριθμοί λένε και απόψε την αλήθεια, καθώς ο Ολυμπιακός πήρε 35 ολόκληρους πόντους από τα 21 λάθη της Ολύμπια, είχε 19 τελικές πάσες για 11 λάθη, πήρε 10 επιθετικά ριμπάουντ (σ.σ. 14 πόντοι) και κυρίως, έκανε 14 (!) κλεψίματα. Έξι παραπάνω από τον φετινό του μέσο όρο, που τον κατατάσσει και σε αυτή την κατηγορία ως την κορυφαία ομάδα της Ευρωλίγκας μέχρι στιγμής. Για αυτή την επίδοση, βοήθησε ακόμα και ο άστοχος Κάναν με τρία. Στα θετικά και η συνεχιζόμενη άνοδος του ΜακΚίσικ, στα ακόμα πιο θετικά, το ότι σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, επελέγη η λύση της έξτρα πάσας για να σουτάρει και να βρει ρυθμό ο Βεζένκοβ ή να σιγουρευτεί ένα καλάθι.

Η δουλειά έγινε, με τον Ολυμπιακό να αποδεικνύει πως μπορεί να νικήσει και μέσω της άμυνας, παρόλο που είναι ως τώρα η πιο παραγωγική επίθεση της Ευρωλίγκας. Ο δεύτερος γύρος αρχίζει με πρόγραμμα-φωτιά, καθώς η προσεχής διπλή αγωνιστική περιλαμβάνει ταξίδι σε Μονακό και Μπολόνια, η συνέχεια φέρνει τις Ρεάλ και Μακάμπι στο ΣΕΦ, και η εξάδα-Γολγοθάς, ολοκληρώνεται με συναπαντήματα κόντρα στις δύο τουρκικές ομάδες. Σε λιγότερο από ένα μήνα, και ανάλογα με την συγκομιδή τους, οι νταμπλούχοι Ελλάδας θα είναι σε θέση να οριοθετήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τους στόχους τους. Για την ώρα, απολαμβάνουν την κορυφή, και εμείς το μπάσκετ που παίζουν.

Υ.Γ.: Ο Ολυμπιακός είναι μια καλοφτιαγμένη ομάδα με ρόλους, που δεν θα πληγεί αν ο Ντόρσεϊ βρει ομάδα στο ΝΒΑ, ή επιλέξει κάποια άλλη ευρωπαϊκή, εφόσον επιστρέψει. Ασφαλώς και ενδεχόμενη απόκτησή του θα τον βοηθήσει σημαντικά (σ.σ. και θα πονοκεφαλιάσει τον προπονητή για να τους… χωρέσει όλους) για παραπάνω από έναν λόγους, όμως είναι άδικο με αυτό που παρουσιάζει και φέτος στο παρκέ η ομάδα, ο κόσμος να ασχολείται τόσο πολύ μαζί του.

Υ.Γ.2: Πολύ σημαντικό το sold out των εισιτηρίων και μάλιστα σε τριήμερο. Η σχέση πλέον με τον κόσμο είναι στο καλύτερο επίπεδο των τελευταίων χρόνων και με τις κινήσεις που γίνονται και θα γίνουν θα συνεχιστεί.

Υ.Γ.3: Μόνο θετική ενέργεια, χαμόγελο και δύναμη. Ξέρεις εσύ τιτάνα…

Follow @ ZervasNikolaos