Σε ένα… περίεργο για τον Ολυμπιακό παιχνίδι, από την άποψη πως σπάνια στο απουσιολόγιο μίας ομάδας είναι ο προπονητής της, το βράδυ της 24ης Μαρτίου στο παρκέ της «Stark Arena», απλά επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις. Τέθηκαν αντιμέτωπες η πιο όμορφη στο μάτι ομάδα της Ευρωλίγκας με την πιο φορμαρισμένη και επικράτησε η δεύτερη, διότι πολύ απλά είχε πολύ υψηλότερο κίνητρο για την νίκη. Έπαιζε στην έδρα της με είκοσι χιλιάδες αφιονισμένους στις κερκίδες και οκτώ χρόνια μετά την επιστροφή της στην Ευρωλίγκα, ουσιαστικά «κλείδωσε» την συμμετοχή της στα πλέι οφ.
Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός είχε κίνητρο να τελειώσει οριστικά με το πλεονέκτημα της έδρας στα πλέι οφ, αλλά με τέσσερις ευκαιρίες, οι τρεις στο γήπεδό του, δεδομένα νίκησε το «πρέπει» της Παρτίζαν. Που στον δεύτερο γύρο έχει «σφραγίδα» Ζέλικο Ομπράντοβιτς και η αίσθηση που σου δημιουργεί με την απόδοσή της, είναι πως δεν είναι δα και επιθυμητός αντίπαλος στην οκτάδα, ακόμα και με πλεονέκτημα έδρας. Το κίνητρο και η θέληση, αποτυπώθηκε όπως ολόσωστα επεσήμανε ο προπονητής του Ολυμπιακού, Χρήστος Παπάς, στην συνέντευξη Τύπου. Με εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο του τρίτου δεκαλέπτου, οι παίκτες της σερβικής ομάδας, ήταν ένα δευτερόλεπτο μπροστά σε όλες τις φάσεις του αγώνα.
Είχαν προσεγγίσει σωστά το παιχνίδι και φάνηκε σχεδόν με το… καλησπέρα. Ο Ολυμπιακός σκόραρε μόνο χάρη στην δημιουργία του εξαιρετικού Γουόκαπ, ο οποίος φορτώθηκε όμως νωρίς με φάουλ και η έξοδός του από το παρκέ, έκανε την σπίθα των γηπεδούχων… φλόγα. Αν δεν υπήρχε ο Αμερικανός γκαρντ, η επιθετική αποτελεσματικότητα του Φαλ (σ.σ. πρέπει να δουλέψει στις βολές) και ο πολύ καλός ΜακΚίσικ, το -14 του ημιχρόνου θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Οι παίκτες του Ομπράντοβιτς εκτός από περισσότερη διάθεση στην άμυνα και ενέργεια στο παρκέ, είχαν σύμμαχο και την ευστοχία. Που προήλθε όμως έπειτα από εξαιρετική κυκλοφορία μπάλας και στόχευση.
Δεν μοίρασε τυχαία 22 ασίστ μία ομάδα που έχει μέχρι όρο 14 και τα 8/15 τρίποντα του ημιχρόνου, έστρωσαν τον δρόμο. Οι «ερυθρόλευκοι» στο ίδιο διάστημα είχαν 0/12, ενώ ευστόχησαν για πρώτη φορά πίσω από τα 6.75μ. και πριν το τελικό 3/20 (!) στο 32ο λεπτό του αγώνα. Με… μπακαλίστικη λογική, αν ο Ολυμπιακός είχε το νορμάλ για την φετινή του ευστοχία 40%, ίσως να είχε επικρατήσει, παρότι σε κακή βραδιά σε όλα τα υπόλοιπα. Από την μία όμως υπήρχαν τέσσερις παίκτες σε σούπερ κατάσταση, οι Νάναλι, Πάντερ, Έξουμ και Λεσόρ, με τον τελευταίο να έχει γίνει άλλος παίκτης και σε επίπεδο εξυπνάδας υπό τις οδηγίες του «Ζοτς». Από την άλλη, ο Σλούκας με συνεχόμενα double team και δυναμικά χεντς άουτ πάνω του, έκανε αρνητικό ρεκόρ καριέρας στα λάθη με 7, ο Βεζένκοβ πραγματοποίησε μία από τις σπάνιες κακές φετινές εμφανίσεις του και ο Κάναν αδυνατούσε να βοηθήσει εκτελεστικά.
Η Παρτίζαν διάβαζε όλα τα μις-ματς, τα τιμωρούσε με σκορ, δημιουργία ή επιθετικά ριμπάουντ και παρότι στο δεύτερο μέρος είχε 4/14 πίσω από την γραμμή του τριπόντου, «άνοιγε» εύκολα διαδρόμους μέσα στην ρακέτα του Ολυμπιακού, με την άμυνά του να είναι στην χειρότερη ίσως φετινή κατάσταση. Μαζί με την παροιμιώδη αστοχία στα τρίποντα, βάλτε και το 18-10 της Παρτίζαν από λάθη αντιπάλου και θα καταλάβετε γιατί αυτό το παιχνίδι δεν… γύριζε ποτέ. Το… κακό ασφαλώς και είναι μικρό, διότι ο ψύχραιμος παρατηρητής, θα είχε διαπιστώσει πως οι «ερυθρόλευκοι» παρά τα θετικά αποτελέσματα των τελευταίων αγώνων, έχουν κατεβάσει φυσιολογικά και ίσως βάσει προγράμματος ρυθμό, ώστε να μπουν με τα επιθυμητά και αναγκαία επίπεδα ενέργειας στα πλέι οφ.
Άλλωστε, με τρία παιχνίδια στο ΣΕΦ απέναντι σε Βιλερμπάν, Παναθηναϊκό και Μπασκόνια, το τελικό πλασάρισμά τους είναι αποκλειστικά στο χέρι τους…