Ολυμπιακός από τους πρόποδες της Γης, με την… οικογένειά του ψηλά

Το κύπελλο της ανωτερότητας και της… οικογένειας. Με αυτό τον τίτλο θα μπορούσε κανείς να περιγράψει επακριβώς την κατάκτηση του τροπαίου από τον Ολυμπιακό στο Final Eight της Κρήτης. Οι «ερυθρόλευκοι» συνέχισαν να κατακτούν αυτά που αξίζουν, κερδίζοντας με διαφορά 25 πόντους μέσο όρο τους τρεις αντιπάλους τους και πάτησαν δικαιότατα στο βάθρο. Έκαναν το 2/2 στους μεγάλους φετινούς τους στόχους και συνεχίζουν για τους ακόμα πιο υψηλούς. Το Περιστέρι bwin που είχε γράψει από το Σάββατο ιστορία με την παρθενική του πρόκριση σε τελικό, δεν μπορούσε να προβάλει την παραμικρή αντίσταση.

Όχι μόνο επειδή είχε να αντιμετωπίσει την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, αλλά κυρίως γιατί στα αυτιά των παικτών του Ολυμπιακού ηχούσε από χθες το βράδυ το «καμπανάκι» της πολύ δύσκολης νίκης τους στο προ ημερών παιχνίδι πρωταθλήματος στην έδρα των αντιπάλων τους. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να προσγειωθούν άμεσα από την μία ακόμα νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό, να σεβαστούν τον αντίπαλο, να μην χαλαρώσουν και προσφέροντας μία ακόμα μπασκετική παράσταση φέτος να πάρουν το τρόπαιο στον Πειραιά. Έχοντας… καθαρίσει ουσιαστικά από το δεκάλεπτο. Που έληξε 26-10, καθώς η άμυνα είχε εκμηδενίσει την δράση των πολύ καλών γκαρντ, Ντένμον και Φρανσίσκο και η επίθεση ζωγράφιζε με τον γνωστό και όμορφο τρόπο της.

Βεζένκοβ, Φαλ και Παπανικολάου έκαναν ο,τι ήθελαν, ο απολογισμός ήταν 11/16 σουτ με μόλις 2 λάθη για 9 ασίστ και το Περιστέρι να έχει μόλις 5 τελικές πάσες και να τελειώνει το ημίχρονο 7/31 εντός παιδιάς (22%). Και αυτό διότι η άμυνα δεν άφηνε εκατοστό του παρκέ ακάλυπτο, πόσο μάλλον παίκτη αμαρκάριστο. Όταν η διαφορά στα μέσα της δεύτερης περιόδου φτάνει στους 30 πόντους, διότι η ρεζέρβα-πολυτέλεια του Βεζένκοβ που ακούσει στο όνομα Άλεκ Πίτερς βάζει τρία σερί τρίποντα, τι να σχολιάσεις αγωνιστικά για το παιχνίδι; Ο Αμερικανός φόργουορντ έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, έχοντας μείνει για λόγους τακτικής (σ.σ. και ξένων) εκτός δωδεκάδας μια μέρα πριν σε ντέρμπι. Και αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στην εμφάνισή του.

Οι παίκτες του Βασίλη Σπανούλη ο οποίος ήταν μέρος μίας ακόμα επιτυχίας του Ολυμπιακού έστω και ως αντίπαλος (σ.σ. διότι αποθεώθηκε από τον κόσμο καθ’ όλη την διάρκεια του ματς) ήταν και κουρασμένοι, οπότε το μοναδικό ζητούμενο ήταν να περιορίσουν την διαφορά. Αυτό έγινε και λόγω της λογικής χαλάρωσης του Ολυμπιακού, που έφτασε κάποια στιγμή στο σημείο να έχει ποσοστό 75% εντός παιδιάς και να έχει +39 με 26 ασίστ, επτά λεπτά πριν το φινάλε. Και για τους «ερυθρόλευκους» άλλωστε ήταν το τρίτο συνεχόμενο ματς σε ισάριθμες ημέρες, ενώ την Παρασκευή υπάρχει δύσκολο ματς Ευρωλίγκας στην Βαλένθια.

Τα σπουδαία όμως έγιναν μετά το παιχνίδι και ήταν συνέχεια της πάσας που έκανε ο ΜακΚίσικ ελεύθερος κάτω από το καλάθι στον «καυτό» Πίτερς για να σκοράρει ένα ακόμα τρίποντο. Και δείχνει το μεγάλο μυστικό-πλεονέκτημα αυτής της ομάδας που είναι το πραγματικά οικογενειακό της κλίμα, η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ όλων των μελών της. Εκεί που όλη η ομάδα από τα αποδυτήρια, την απονομή, στις δηλώσεις, αλλά και στις βιντεοκλήσεις για να φέρουν πιο κοντά στην γιορτή τους μεγάλους απόντες. Χρήστος Μπαφές και Ανδρέας Γκατζούλης, είναι η ραχοκοκαλιά της ομάδας για χρόνια και πρόσφατα πέρασαν περιπέτεια με την υγεία τους. Κανένας όμως δεν τους ξέχασε, κανείς δεν στάθηκε περισσότερο απ’ ότι έπρεπε στην ίδια την επιτυχία, απ’ ότι στον sports director και τον γυμναστή της ομάδας.

Είναι η συγκινητική στιγμή και η έμπρακτη απόδειξη πως ο Ολυμπιακός, είναι κάτι παραπάνω από μία μπασκετική ομάδα. Και έχει όλο το μέλλον μπροστά της για ακόμα μεγαλύτερες κατακτήσεις, ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες, ίσως και ακόμα καλύτερη αγωνιστική εικόνα. Ο συνδυασμός των επιτυχιών, του πανέμορφου μπάσκετ αλλά και της υγείας-σύνδεσης που αποπνέει η ομάδα από τους προέδρους της, τους προπονητές, τους παίκτες μέχρι και τον τελευταίο εργαζόμενο, είναι κάτι το μοναδικό στις μέρες μας. Απολαύστε το…

Υ.Γ: Η νέα διοίκηση της ΕΟΚ έχει δείξει (με τα λάθη της) τον δρόμο σε όλο τον ελληνικό αθλητισμό για το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα. Όσο και αν φωνασκούν για ευνόητους λόγους κάποιοι, έχει πετάξει για δυο σερί διοργανώσεις εκτός εξίσωσης και κερκίδας τους ανθρώπους που πάνε στα γήπεδα για να σπάσουν, να πετάξουν κροτίδες, να βρίσουν μανούλες, να πλακωθούν με την Αστυνομία και να βγάλουν από μέσα τους ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αληθινή αγάπη για τον αθλητισμό και την ομάδα τους. Το πρόβλημα μόνο έτσι λύνεται. Με κανονική… πελατεία, με κανονικούς ανθρώπους στις κερκίδες. Αν αυτό γίνει κανόνας, θα γεμίζουν σύντομα όλα τα γήπεδα με φιλάθλους. Δυστυχώς, δύσκολα το σύνολο του ελληνικού αθλητισμού και τον παραγόντων θα κάνουν αντίστοιχο βήμα, γιατί δεν… βολεύει. Αν λειτουργούσαν επιχειρηματικά και όχι για τα μικροσυμφέροντα τους, θα έβλεπαν κατάματα πως η ποσότητα-ποιότητα του κόσμου που θέλει να πάει στο γήπεδο αλλά φοβάται με όλα αυτά που γίνονται, είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερη.

Υ.Γ.2: Τρομερή και όπως πάντα επιλεκτική η ευαισθησία για την λάθος αντίδραση του Παπανικολάου στην φάση του χθεσινού ημιτελικού με τον Αγραβάνη. Μέχρι και «παραχώρησε την αρχηγία της Εθνικής» διαβάσαμε. Και να πεις πως στις αγκωνιές που δέχθηκε στον λαιμό (σε σκριν!), στο σπρώξιμο και το τράβηγμα της φανέλας λίγα δευτερόλεπτα πριν το όλο σκηνικό, δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη… Έχει και η προπαγάνδα και η διαστρεύλωση της πραγματικότητας ένα όριο, διότι μάτια και νοημοσύνη έχουμε όλοι. Συμφωνούμε πάντως, πως δεν έπρεπε καν να ασχοληθεί ο αρχηγός. Οι λόγοι αυτονόητοι…

Follow @ ZervasNikolaos