Μια από τις σπουδαιότερες… τέχνες στην ζωή, είναι να επιβιώνεις και να φτάνεις στον στόχο σου, ακόμα και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες. Στο μπάσκετ και στον αθλητισμό γενικότερα, αυτό που άπαντες απεύχονται είναι οι τραυματισμοί και ο αστάθμητος παράγοντος των απουσιών που επιφέρουν. Είναι όμως μια σε κάποιο βαθμό εντός προγράμματος τροπή, που πρέπει να μάθεις να την διαχειρίζεσαι και να προχωράς. Αυτό χρειάζεται πολλά. Μαεστρία, μπορεί να αποτυπωθεί στον αγωνιστικό χώρο με πολλές εκφάνσεις, όπως για παράδειγμα αγωνιστικά τρικ και αλχημείες για να καλυφθούν τα κενά, ένα βήμα προς το καλύτερο από τους διαθέσιμους παίκτες, εξυπνάδα, «διάβασμα», συγκέντρωση, ψυχή, αυτοθυσία και ψυχραιμία.
Αναμφίβολα, για να φτάσει ο Ολυμπιακός στο απόλυτο νικών στην διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκας, είχε μπόλικες ποσότητες από όλα όσα αναφέρονται παραπάνω. Δίπλα στην μαεστρία βάλτε τον κορυφαίο προπονητή στην Ευρώπη την τελευταία διετία και την «χημεία»-αυτοματισμούς που έχει η ομάδα που έχει φτιάξει, όπου «βήμα μπροστά», μπαίνουν τα ονόματα των Πίτερς, Κάναν, Λαρεντζάκη και Λούντζη, στην εξυπνάδα και το διάβασμα τον Γουόκαπ, στην ψυχή και την αυτοθυσία τους Φαλ και Παπανικολάου. Στο πλάι της ψυχραιμίας μπαίνει όλος ο μπαρουτοκαπνισμένος από αυτές τις αναποδιές οργανισμός του Ολυμπιακού, που με άκρως επαγγελματική συμπεριφορά, χωρίς πανικό και σεβασμό στο πλάνο, τις επιλογές, την δουλειά του, στους παίκτες και στον ίδιο του τον εαυτό, δεν λειτουργεί σπασμωδικά και δεν παίρνει αποφάσεις εν βρασμό ψυχής με γνώμονα την… επικοινωνία. Αν σας κούρασε όλη αυτή η ανάλυση, υπάρχει και η λέξη… ουσία, που θα αναλυθεί μετά από αυτά που είδαμε στο νικηφόρο συναπάντημα των πειραιωτών, με τον Ερυθρό Αστέρα του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Μια υπερπολίτιμη νίκη που έφερε τους νταμπλούχους Ελλάδας σε θετικό ρεκόρ, καταπονημένους, λαβωμένους αλλά και με μπόλικες ανάσες κουράγιου για την συνέχεια που μόνο καλύτερη θα είναι για πολλούς λόγους. Το παιχνίδι άρχισε ιδανικά για το ουδέτερο μάτι, καθώς κόντρα στις προβλέψεις που ήθελαν δυο ομάδες με κοντό rotation λόγω απουσιών, που εστιάζουν αρκετά στην άμυνα, να μην προσφέρουν υψηλό σκορ και θέαμα. Οι επιθέσεις ήταν αυτές που πρωταγωνίστησαν όμως, με τον Ολυμπιακό να έχει ρεσιτάλ δημιουργίας από Γουόκαπ και Φαλ και να σκοράρει με τον Γάλλο σέντερ, αλλά και τους Πίτερς-Κάναν. Και τον Ερυθρό Αστέρα να απαντά με τον σεσημασμένο σκόρερ Νέντοβιτς, και τον παλιόφιλο Μπόλομποϊ. Οι φιλοξενούμενοι εκτελούσαν από μακριά ακόμα και σε καταστάσεις transition, και φόρτωσαν με 23 πόντους το καλάθι των γηπεδούχων, έχοντας μόλις ένα λάθος στο πρώτο δεκάλεπτο.
Το… κομβικό δεύτερο rotation
Ήταν φανερό πως κάτι έπρεπε να αλλάξει στην άμυνα του Ολυμπιακού, καθώς ήταν πίσω στο σκορ παρότι είχε 8/13 εντός πεδιάς με όλα τα καλάθια να έχουν μπει από ασίστ! Όταν προστέθηκε στην εξίσωση των φιλοξενούμενων η… τρέλα του Τεόντοσιτς και η μαχητικότητα του Μίτροβιτς, η διαφορά πήγε στο +8 για τους Σέρβους, που είχαν σύμμαχο και τα επιθετικά ριμπάουντ. Και εδώ είναι το πρώτο «κλειδί» του αγώνα, άσχετο αν η λάμψη της εμφάνισης των συγκλονιστικών Φαλ και Πίτερς δεν το άφησε να ξεχωρίσει. Ο Ολυμπιακός με πεντάδα που ίσως να μην είχε δοκιμάσει ούτε στις προπονήσεις, Λούντζη, Λαρεντζάκη, Μπραζντέικις, Πίτερς και Σίκμα, δεν πίνει… θάλασσα και όχι απλά μειώνει, αλλά πάει στα αποδυτήρια με διαφορά ενός πόντου. Και αυτό διότι ο Λούντζης για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι έπαιξε εξαιρετικές άμυνες, ακόμα και στα μις ματς με τους ψηλούς (σ.σ. έπαιζε από μπροστά) και ο Λαρεντζάκης είχε πολύ έξυπνες επιλογές πάνω στα αργά πόδια των Τεόντοσιτς και Νέντοβιτς και πρόσφερε 7 πολύτιμους πόντους, 2 ασίστ και πολλές αλλοιώσεις στην άμυνα.
Δίπλα τους ο… Σάσα Πίτερς να εκτελεί και να κινείται στο γήπεδο όπως πέρυσι ο άσος των Σακραμέντο Κινγκς, αλλά και ο Σίκμα ο οποίος πριν κάνει το δεύτερο φάουλ και επιστρέψει ο… σούπερμαν Μουστάφα Φαλ, έδωσε σημαντικές βοήθειες και ανάσες. Αν δει κανείς την στατιστική, θα διαπιστώσει πως το +1 για τον Ολυμπιακό που είχε 14 ασίστ για 5 λάθη, 5 επιθετικά ριμπάουντ και 18/33 σουτ εντός πεδιάς, μάλλον ήταν φτωχό. Όταν απέναντί σου έχεις το ταλέντο των Νέντοβιτς και Τεόντοσιτς όμως, όλα γίνονται. Ο Αστέρας παρότι δημιουργικά δεν ήταν καλός (σ.σ. 6 ασίστ), είχε καθαρό μυαλό παρά και την δική του λειψανδρία, πήρε 7 πόντους έναντι κανενός στο «ανοικτό» γήπεδο και έναν παραπάνω από έξτρα κατοχές από επιθετικά ριμπάουντ. Το δεύτερο ημίχρονο αναμενόταν το ίδιο αμφίρροπο και ίσως λιγότερο παραγωγικό, αλλά επιβεβαιώθηκε μόνο το δεύτερο σενάριο, γιατί κάπου εκεί εμφανίστηκε η άμυνα…
Μόνο που την έπαιξε ο Ολυμπιακός και μάλιστα εξαιρετικά, αφήνοντας τον Ερυθρό Αστέρα σε παραγωγή 9 πόντων με μόλις μία ασίστ! Ο Φαλ έκανε πάρτι στις δύο ρακέτες με την κάμερα να τον πιάνει να προσπαθεί να βρει ανάσες (σ.σ. συγκλονιστική στιγμή), ο Πίτερς έβαζε ό,τι σούταρε και έκανε ρεκόρ καριέρας σε πόντους, ranking και λεπτά συμμετοχής, ο Κάναν παρότι ο Λαζάρεβιτς τον ακολουθούσε μέχρι και στον… πάγκο ήταν για μια ακόμα βραδιά «καυτός» και ο Γουόκαπ μοίραζε ασίστ και έκλεινε τους διαδρόμους στους αντιπάλους περιφερειακούς. Το κοντέρ έγραψε σε αυτό το διάστημα που «χτίστηκε» ουσιαστικά το +15, 4/8 τρίποντα και 7 ασίστ για 3 λάθη, την ώρα που ο Αστέρας είχε 3/13 σουτ, με 5 σφάλματα. Η εικόνα, με εξαίρεση κάποιες επιθέσεις όπου υπήρχε κατάχρηση ντρίμπλας και έλλειψη κίνησης χωρίς την μπάλα, ήταν εμφανώς βελτιωμένη από τα προηγούμενα παιχνίδια.
Ο αρχηγός ήταν παντού
Ο Ολυμπιακός είχε μέσα σε όλα τα άλλα στο δεύτερο ημίχρονο και έναν Παπανικολαου που ήταν παντού και πρόσφερε σε άμυνα και επίθεση πολύπλευρα. Όταν ο κόουτς Μπαρτζώκας τον ευχαρίστησε ιδιαιτέρως στην συνέντευξη Τύπου γιατί έπαιξε με ένεση στη μέση, ο αρχηγός έβαλε στο πέτο, ένα ακόμα παράσημο στο γεμάτο και υπερφορτωμένο από τέτοια στην καριέρα του. Ακόμα και το «μετά αυτά κόουτς, πάμε τώρα να πάρουμε το παιχνίδι» και το κατευναστικό για τα πνεύματα όταν οι φιλοξενούμενοι μείωσαν στο -5, άπλωμα του χεριού, ήταν μια ακόμα πολύτιμη υπηρεσία στην ομάδα για την οποία ματώνει στο παρκέ σε όλη του την διαδρομή μαζί της. Ασφαλώς και για να έχει οσμή θρίλερ το ματς στο τέλος, έπαιξε ρόλο η κόπωση του Ολυμπιακού, το ταλέντο των Νέντνοβιτς και Τεόντοσιτς και η άρνηση των ομάδων του Σφαιρόπουλου να τα παρατούν.
Δύο συνεχόμενες βουτιές αυτοθυσίας από Γουόκαπ και Πίτερς για μια κατοχή, «σφράγισαν» στον Πειραιά αυτό που δικαιούνταν απόλυτα οι «ερυθρόλευκοι». Με 26 ασίστ για 11 λάθη, 56,7% στα δίποντα, 43,3% στα τρίποντα, 12 επιθετικά ριμπάουντ και 5 τάπες, λογικά θα καρπωθείς ένα χαμόγελο στα χείλη στο τέλος του αγώνα και θα προχωρήσεις. Η… ανηφόρα είναι ακόμα μεγάλη, όμως θα έχει άμεσα σημαντικές βοήθειες. Απέναντι στην Ζάλγκιρις την επόμενη Παρασκευή, θα κάνουν την επανεμφάνισή τους οι Μιλουτίνοφ και ΜακΚίσικ και η μοναδική κακή ανάμνηση της διπλής αγωνιστικής, θα είναι ο τραυματισμός του Γουίλιαμς-Γκος. Η φαρέτρα γεμίζει, το πρόγραμμα έχει τέσσερα εντός έδρας στα επόμενα πέντε παιχνίδια και το φως στην άκρη του τούνελ που δεδομένα ήταν τις τελευταίες 45 ημέρες αρχίζει πλέον να αχνοφαίνεται. Όχι μόνο για τις δύο νίκες και την αγωνιστική βελτίωση, αλλά γιατί μπήκαν στην εξίσωση και άλλοι πρωταγωνιστές που ήταν αναγκαίοι και κερδήθηκε η ηρεμία για να ληφθούν οι κατάλληλες αποφάσεις. Σε αυτό το σημείο, να επισημάνουμε πως ο Ολυμπιακός των σημαντικών αλλαγών σε σχέση με πέρυσι, των τόσων προβλημάτων και απουσιών, θα μπορούσε, αν είχε 50-50 διαιτησία στην Κωνσταντινούπολη, να είναι στην τρίτη θέση της βαθμολογίας με ρεκόρ 6-3! Που να παίξει και πλήρης, ή αυξήσει με ευστοχία την ποσότητα επιλογών στο ρόστερ του…
Υ.Γ. Οι δηλώσεις του κόουτς Μπαρτζώκα, όχι μόνο ανέλυσαν και ξεδιάλυναν εντελώς, για όσους θέλουν να καταλάβουν και ανησυχούν από αγάπη και όχι επειδή αρέσκονται στον μηδενισμό, πολλά πράγματα. Και για το γιατί θέλει η προσθήκη ή οι προσθήκες που θα γίνουν (γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι χρειάζονται βοήθεια και ανάσες οι παίκτες του) να μην είναι υπό πίεση και απλά για να γίνουν, και για τους ενδοιασμούς του για το κατά πόσο μπορεί ακόμα και ένας καλός παίκτης (σ.σ. τέτοιος είναι ο Μπραζντέικις) να δυσκολευτεί να μπει γρήγορα στην φιλοσοφία μιας ομάδας που λειτουργεί με αυτοματισμούς και αγωνιστική χημεία. Κρατάω δύο ατάκες: «Εγγυώμαι πως όταν θα είμαστε όλοι θα παίξουμε ακόμα καλύτερα» και «Όποιος πιστεύει πως έχοντας χάσει τον καλύτερο παίκτη της Ευρωλίγκας και με τόσους τραυματισμούς, μπορεί ως δια μαγείας μία ομάδα να παίζει διαστημικά, δικαίωμά του». Με μία λέξη... ουσία.
