Μια επιτυχημένη σε γενικές γραμμές σεζόν καλείται να αφήσει πίσω ο Ολυμπιακός, ο οποίος έχει τους γνωστούς στόχους και για την αγωνιστική περίοδο 2021-22.
Να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ελλάδα, έχοντας πάντα στόχο και το Κύπελλο και να πάει όσο πιο μακριά γίνεται στην Ευρώπη. Λένε ότι το δύσκολο είναι να παραμείνεις στην κορυφή και όχι τόσο το να φτάσεις εκεί. Όπως και να ‘χει, δεν πρόκειται φυσικά για μια πρωτόγνωρή συνθήκη για τους πρωταθλητές, οι οποίοι ξέρουν να διαχειρίζονται καλά τέτοιες καταστάσεις και να προστατεύουν το στέμμα τους.
Πάντως, σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις τους εκτός των συνόρων, ο πήχης έπεσε αυτομάτως με τον αποκλεισμό από το Champions League. Όχι ότι είναι… λίγο το Europa League και ειδικά για τα δικά μας δεδομένα.
Στο κομμάτι της ενίσχυσης δόθηκαν 4.5 εκατ. ευρώ στη Μονακό για τον Χένρι Ονιεκούρου, περίπου 1.8 εκατ. ευρώ για τον Κουντέ στη Μάιντς και 1,5 εκατ. ευρώ στην ΑΕΛ για τον Δημήτρη Πινακά, ενώ ξεχωρίζει επίσης η απόκτηση του Ρόνι Λόπες με δανεισμό από τη Σεβίλλη και οψιόν αγοράς, αλλά και του ελεύθερου Τόμας Βάτσλικ. Παράλληλα, πουλήθηκε ο Ζοσέ Σα στη Γουλβς έναντι 8 εκατομμυρίων ευρώ. Δεν έφυγε, αλλά είναι εδώ και καιρό... φευγάτος ο Σεμέδο.
Μεταγραφικό παζάρι
Ήρθαν: Τικίνιο (ελεύθερος από Τιανγίν), Ρόνι Λόπες (Σεβίλλη), Τόμας Βάτσλικ (ελεύθερος από Σεβίλλη), Χένρι Ονιεκούρου (Μονακό), Πιέρ Κουντέ (Μάιντς), Αγκιμπού Καμαρά (Λιλ), Αλγκασίμ Μπα (Ρενεσάνς), Μαμαντού Κανέ (Νέφτσι Μπακού), Μίχαλ Καρμπόβνικ (Μπράιτον), Δημήτρης Πινακάς (ΑΕΛ), Γιουτέ Κινκουέ (Ίντερ).
Έφυγαν: Ζοσέ Σα (Γουλβς), Μπρούμα (Αϊντχόφεν), Χοσέ Χολέμπας (ελεύθερος), Τιάγκο Σίλβα (Γκιμαράες), Γιασίν Μεριά (Αλ Αΐν), Ούγκο Κάιπερς (Μάλεν), Φιορίν Ντουρμισάι (ΟΦΗ), Μοχάμεντ Ντρέγκερ (Νότιγχαμ Φόρεστ), Φράνκο Σολδάνο (Φουενλαμπράδα, δανεικός), Γιάννης Μασούρας (Σπάρτα Ρότερνταμ, δανεικός), Νίκολα Τσούμιτς (Λουκέρνη, δανεικός), Λάζαρ Ραντζέλοβιτς (Λεγανές, δανεικός).
Συν: Το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» πορεύονται με τον ίδιο προπονητή (ανεξαρτήτως ονόματος) για τέταρτη διαδοχική σεζόν και ενώ είναι γνωστό τοις πάσι, ότι διαχρονικά ο πάγκος τους είναι… ηλεκτρικός, αποτελεί θετικό γεγονός από μόνο του. Δείχνοντας ότι «χτίζονται» σε σταθερά θεμέλια. Ένα «όπλο» των Πειραιωτών σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες της Super League, οι οποίες έχουν υψηλούς στόχους, είναι ότι διατήρησαν τον «κορμό» τους. Παρότι διέθεταν και διαθέτουν αρκετούς παίκτες, οι οποίοι έχουν βρεθεί στο στόχαστρο ευρωπαϊκών συλλόγων, με μεγάλο... πορτοφόλι και δυνατό όνομα. Των οποίων η φήμη, σίγουρα δεν αφήνει αδιάφορους τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού.
Αν εξαιρέσουμε τον Ζοσέ Σα, τον οποίο δύσκολα θα μπορούσαν να κρατήσουν, έχοντας δεχθεί πρόταση από σύλλογο της Premier League (Γουλβς) ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ, με τον Πορτογάλο να δείχνει ότι έχει από πέρυσι τη μεταγραφή στο μυαλό του, τον Ρούμπεν Σεμέδο, ο οποίος τέθηκε εκτός ομάδας για καθαρά αγωνιστικούς και μη λόγους, αλλά και τον Χοσέ Χολέμπας, ο οποίος έχει κλείσει τα 37 πλέον, δεν χάθηκε κάποιο βασικό εργαλείο του Μαρτίνς. Επιπλέον, με τις κινήσεις του καλοκαιριού πρόσθεσαν αρκετή ποιότητα μεσοεπιθετικά. Με παίκτες όπως οι Λόπες, Ονιεκούρου και Κουντέ, οι οποίοι αν πλησιάσουν τα στάνταρ τους θα κάνουν τη διαφορά. Το μπάτζετ του είναι σταθερά το υψηλότερο έναντι των ανταγωνιστών του και όσο και αν δεν παίζουν... μπάλα (μόνο) τα χρήματα, είναι ένα πολύ σημαντικό εφόδιο για κάθε προπονητή.
Πλην: Η σεζόν ξεκίνησε ουσιαστικά με μια σημαντική αποτυχία. Όπως είναι ο αποκλεισμός από το Champions League και μάλιστα από μια ομάδα, η οποία ήταν όπως λέμε του χεριού του. Όχι ότι επρόκειτο για… καφενείο, αλλά σίγουρα είναι διαφορετικό όταν αποκλείεσαι από αντίπαλο υψηλότερου επιπέδου τύπου Μπενφίκα και Αϊντχόφεν και αλλιώς να μένεις εκτός από τη Λουντογκόρετς. Πάντα, τέτοιοι αποκλεισμοί δημιουργούν… τριγμούς εντός και τριγύρω του συλλόγου. Ο Ολυμπιακός δεν ξέφυγε από αυτήν την κατάσταση, όπως φάνηκε και από την επίσκεψη του Βαγγέλη Μαρινάκη στο προπονητικό της ομάδας λίγα 24ωρα μετά τον δύσκολο βράδυ στη Βουλγαρία.
Στο κομμάτι της ενίσχυσης, μπορεί οι Πειραιώτες να πρόσθεσαν κάποιες πολύ ποιοτικές κινήσεις στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, αλλά σίγουρα δεν λειτούργησαν όλα… ρολόι. Κρίνοντας πάντα, σε λογικά πλαίσια. Καμία ομάδα δεν ολοκληρώνει το ρόστερ της αρχές Ιουλίου. Σε κανένα πρωτάθλημα στον κόσμο, αλλά σίγουρα κάποιες σοβαρές ελλείψεις κόστισαν στα ματς με τη Λουντογκόρετς, η οποία πάτησε πάνω στην «πληγή» των πλάγιων μπακ. Ειδικά, η αδυναμία στο δεξί άκρο της άμυνας (όχι ότι δεν υπάρχει θέμα αριστερά), με τον Λαλά να μην εμπνέει σιγουριά και τον Ανδρούτσο να παίζει εκεί κατά συνθήκη, δεν γινόταν να μείνει κρυφή. Ακόμη, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποια από τα πρώτα τους... βιολιά δεν βρίσκονται στην πρώτη τους νιότη. Πιο τρανό παράδειγμα αποτελεί ο Βαλμπουενά.
Επιπλέον, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με τη λογική ότι θα ποντάρει αρκετά σε σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς στα δύσκολα ματς, αφιέρωσε ο Πέδρο Μαρτίνς αρκετό χρόνο στο «χτίσιμο» και δεν του έπιασε καθόλου το συγκεκριμένο σχήμα. Όταν έγινε αντιληπτό ότι δεν του... κολλάει ήταν πλέον αργά. Του κόστισε, πάντως, αρκετά το γεγονός, το οποίο προαναφέραμε, ώστε να μην πιάσει το πλάνο του. Δηλαδή η απουσία μπακ, τα οποία θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το σχήμα. Ίσως πιο ανησυχητικό στοιχείο από όλα τα παραπάνω, είναι το στοιχείο ότι πηγαίνει (παραπηγαίνει για την ακρίβεια) πολύ... σβηστά στο ξεκίνημα της σεζόν.
Παράλληλα, ο Ολυμπιακός έχει αρκετούς Αφρικανούς στο ρόστερ του, όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια και θα πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας (όπως το έχει και το τεχνικό τιμ), καθώς μπορεί να παρουσιαστεί... αποδυναμωμένος τον χειμώνα, λόγω του τουρνουά.
Πιθανή ενδεκάδα (4-3-3): Βάτσλικ, Λαλά (προσθήκη;), Παπασταθόπουλος, Σισέ, Ρέαμπτσιουκ, Εμβιλά, Μπουχαλάκης, Μαντί Καμαρά, Λόπες (Μασούρας), Ονιεκούρου (Βαλμπουενά), Ελ Αραμπί.