Οι άθλιοι, η «γιούχα» κι ο Αναστασίου

Για μια ακόμη φορά τη φετινή σεζόν γίναμε θεατές ενός ποδοσφαιρικού μαρτυρίου στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Κακό ποδόσφαιρο, χωρίς πλάνο και φυσικά δίχως φαντασία και ατομικές πρωτοβουλίες. Τα δυο τελευταία λείπουν εδώ και καιρό από τον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αναστασίου.

Παίκτες φοβισμένοι σχεδόν στην κάθε τους επαφή με την μπάλα, άγχος, πίεση, μια κερκίδα να μουρμουράει, μια ομάδα που ευτύχησε να σημειώσει το μοναδικό της γκολ χάρη σε «πνίξιμο» του αντίπαλου τερματοφύλακα. Κι ένας προπονητής να αλλάζει τέσσερις φορές το σύστημα (4-4-2-, 4-2-2-2, 4-3-3, 3-4-3) με σκοπό τι; Να κρατήσει τη νίκη απέναντι στον Πλατανιά του ενός βαθμού στο πρωτάθλημα. Απέναντι στον Πλατανιά της τελευταίας θέσης. Αθλιότητα…

Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα στην ομάδα. Πρόβλημα αγωνιστικό, μα κυρίως ψυχολογικό. Τώρα, πια, ναι. Οι ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί, τα όσα συνέβησαν στη συνέχεια στα αποδυτήρια και στο Κορωπί, η γκρίνια από την εξέδρα, οι αποδοκιμασίες και όλο το κλίμα, έχουν «πνίξει» τους ποδοσφαιριστές και φυσικά τον προπονητή. Αλλωστε, οι περισσότεροι είναι άμαθοι από τέτοιες καταστάσεις. Ποτέ στο παρελθόν δεν βίωσαν τέτοιες καταστάσεις. Κάθε αρχή και δύσκολη όμως. Κάποια στιγμή θα ερχόταν κι αυτό. Μέλη του Παναθηναϊκού είναι, εξάλλου, και πλέον θα πρέπει να μάθουν να ζουν με την πίεση. Τώρα θα φανεί ποιος μπορεί και ποιος όχι. Τώρα θα αποδειχθεί ποιος είναι απλά καλός στη δουλειά του ή ξεχωριστός σ’ αυτό που κάνει…

Δικαιολογημένες οι αποδοκιμασίες του κόσμου σε παίκτες και προπονητή (σ.σ. πρώτη φορά ο Γιάννης Αναστασίου έγινε αποδέκτης τέτοιας έντονης «γιούχας»). Και δεν είμαι της άποψης που λέει ότι «όποιος θέλει να αποδοκιμάσει καλύτερα να κάτσει σπίτι του». Ο φίλαθλος έχει κάθε δικαίωμα να επιδοκιμάσει ή να γιουχάρει. Κανείς δεν μπορεί να του το στερήσει αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση το γήπεδο δεν θα είχε κανένα νόημα, έτσι όπως το ξέρουμε. Μέχρι εκεί, όμως. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ξεφεύγει και να δημιουργεί άλλες, επικίνδυνες και χαοτικές καταστάσεις, όπως έχουμε δει στο παρελθόν και ευτυχώς δεν βλέπουμε τώρα. Η αποδοκιμασία, όμως, είναι μέσα στο «παιχνίδι»…

Δεν ξέρω αν θα αντέξει ο κόουτς. Πολύ δύσκολα, αλλά όσο υπάρχει στήριξη και καμία άλλη λύση «έτοιμη» για τον πάγκο, συνεχίζει. Το ζήτημα, φυσικά, δεν είναι να του πάρουμε το κεφάλι. Σε καμία περίπτωση. Αλλά να δείξει αν, όντως, αντέχει στα δύσκολα και δεν έχει «ταβάνι». Μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο, το πρώτο δηλαδή, δεν έχει φανεί. Και είναι να αναρωτιέται κανείς πως αυτό θα συμβεί σε ματς κομβικά όπως αυτά που ακολουθούν (Ξάνθη εκτός, ΠΑΣ Γιάννινα εντός, ΠΑΟΚ εκτός, ΑΕΚ εντός, Ατρόμητος εκτός, Ολυμπιακός εντός)… Τα – πιο – δύσκολα έρχονται…