Οι άγνωστες λέξεις ενός ελληνικού τελικού

Χτες τα ξημερώματα, περιμένοντας να βγει λευκός καπνός από την περιβόητη σύσκεψη (η οποία είχε διάρκεια σχεδόν 7,5 ώρες για να ανακοινωθεί κατόπιν, ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν το μεσημέρι ), θυμήθηκα τα σχολικά μου χρόνια. Τότε που η δασκάλα μας ρωτούσε αν καταλάβαμε το μάθημα και εμείς τα πιτσιρίκια φωνάζαμε «κυρία κυρία, έχουμε άγνωστες λέξεις».

Με μια πρόχειρη σκέψη, αναλογίστηκα πόσες άγνωστες λέξεις έχουν όλοι όσοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται ακόμα και τώρα, με τον τελικό του Κυπέλλου. Άγνωστες λέξεις για αυτούς βέβαια, όχι για όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, που αυτές όχι απλά τις γνωρίζει καλά, αλλά αποτελούν κάτι σαν… ευαγγέλιο για την τέλεση ενός τελικού.

Οργάνωση: Δεν χρειάζεται επεξήγηση. Μιλάμε για τον ορισμό της ανοργανωσιάς! Το γεγονός ότι λίγες ώρες πριν τη διεξαγωγή του τελικού, κανείς δεν γνώριζε αν αυτός θα γινόταν και σε τι κατάσταση είναι το γήπεδο, τα λέει όλα!

Γιορτή: Αυτήν κι αν είναι άγνωστη λέξη σε ελληνικούς τελικούς. Σε όλες τις χώρες είναι φιέστα, σε εμάς… πόλεμος!

Ασφάλεια: Ποιος νοιάζεται; Να ξεμπερδεύουμε από αυτόν τον… βραχνά και δεν πάνε να κουρεύονται! Έτσι κι αλλιώς, συνηθισμένοι είμαστε στα επεισόδια και στα μπάχαλα. Ένας αγώνας τη χρονιά γίνεται με παρουσία οπαδών και των δύο ομάδων, θα… περάσει!

Προγραμματισμός: Γιατί να τα έχουμε ορίσει όλα εξ αρχής και να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο; Πάντα της τελευταίας στιγμής ήμασταν και είμαστε και συνήθως τα καταφέρνουμε άλλωστε. Άσε που αν οργανωθούν όλα από την αρχή, πως θα είμαστε ευάλωτοι σε κάθε μορφή πίεσης;

Κύρος: Λέξη χαμένη στα… βάθη των αιώνων. Πραγματικά δεν θυμάμαι από πότε πάψαμε να συνδέουμε αυτή τη λέξη με τους τελικούς των κυπέλλων.

Τόλμη: Αυτή χρειάζεται για να τηρηθούν τα λεγόμενα και τα συμφωνηθέντα και να μην παρακολουθούμε αλλεπάλληλες κωλοτούμπες. Είναι παράνομο κάτι; Τέλος. Απαιτούνται αυτά κι αυτά για τη διεξαγωγή; Θα γίνουν! Ακόμα και ο Πάπας να παρακαλάει, αυτά είναι τα δεδομένα και δεν αλλάζουν.

Αγώνας: Θα έπρεπε να μας απασχολεί αποκλειστικά αυτός και όλες οι κουβέντες μας να περιστρέφονται γύρω από το ματς. Κι όμως, αυτό σε τι ποσοστό έγινε την τελευταία εβδομάδα; Εύκολη ερώτηση, απαντήστε μόνοι σας. Εδώ ακριβώς χάθηκε όλο το νόημα.

Ομάδες: Τι; Έχουν κάνει πλάνα, ειδική προετοιμασία για να είναι ετοιμοπόλεμες ώστε να διεκδικήσουν έναν τίτλο; Ε και; Να γίνει ο τελικός είναι το θέμα (όπως κι αν συμβεί αυτό) και ποιος λογαριάζει τις ομάδες, ας ταλαιπωρηθούν και λίγο, μικρό το κακό.

Φίλαθλοι: Ποιος τους είπε να κανονίσουν ταξίδι, μεταφορικά μέσα, δωμάτια ξενοδοχείου, άδεια από τη δουλειά κτλ, αφού ξέρουν ότι όλα μπορούν από τη μία στιγμή στην άλλη να αλλάξουν και να ματαιωθεί ο τελικός; Να μην είναι τόσο παθιασμένοι ώστε να επιθυμούν διακαώς να δουν την ομάδα τους σε έναν τόσο σημαντικό αγώνα. Και φυσικά να μην έχουν απαιτήσεις για… ανθρώπινη αντιμετώπιση (χρήση τουαλέτας, ομαλή μετάβαση στο γήπεδο, συγκεκριμένες θέσεις και άλλες… πολιτισμένες συνήθειες των ξενέρωτων φιλάθλων άλλων χωρών).

Προϊόν: Μαζί με τις λέξεις μάνατζμεντ, διαφήμιση, προμόσιον είναι παντελώς άγνωστες και το περιεχόμενο τους αδιάφορο στους αρμόδιους. Είπαμε, ως… μπελά αντιμετωπίζουν τον τελικό, όχι ως γιορτή. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Σοβαρότητα: Μηδέν! Χωρίς περαιτέρω σχολιασμό…

Τουρνικέ: Άχρηστα αντικείμενα, οπότε η γνώση της λέξης, είναι άχρηστη πληροφορία. Δεν υπάρχει λόγος να περνάει ένας ένας στις εξέδρες. Όλοι μαζί αδέλφια…

Αποφασιστικότητα: Εμείς είπαμε, αλλά και οι άλλοι μας είπαν… αυτό ακριβώς! Ο πάλαι ποτέ αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού, Θωμάς Μάτζιος που είχε κάνει πριν από χρόνια εκείνες τις ακατάληπτες δηλώσεις που ήταν «μαλωμένες» με τη σαφήνεια, τώρα δικαιώνεται. Ήταν πολύ μπροστά ο άνθρωπος και άνοιξε το δρόμο σε όλους αυτούς που τώρα ασχολούνται παραγοντικά (από οποιοδήποτε πόστο) με το ποδόσφαιρο.

Χρονοδιάγραμμα: Από την αρχή της σεζόν έπρεπε να είχε οριστεί η έδρα του τελικού και η ημερομηνία και όλα να ήταν έτοιμα καιρό τώρα. Το τι συνέβη, το ξέρουμε πλέον όλοι πολύ καλά. Άντε και του χρόνου να κάνουμε κλήρωση τρεις ώρες πριν για το που και πως θα διεξαχθεί ο τελικός, όπως γινόταν κάποτε με τους διαιτητές των τελικών.

Ευθιξία: Είναι πασιφανές ότι έχουν υποπέσει σε τεράστια σφάλματα και ανακολουθίες των λεγομένων τους, ουκ ολίγοι από αυτούς που σχετίζονται με αυτό το φιάσκο. Θα ζητήσει κάποιος συγνώμη, θα αναλάβει έστω μία ευθύνη; Για παραίτηση, ούτε λόγος φυσικά.

Αρίθμηση: Η μη ύπαρξη αναγραφόμενης συγκεκριμένης θέσης στο εισιτήριο, εν έτη 2017 ακούγεται ως ανέκδοτο, ειδικά σε σημαντικό αθλητικό γεγονός. Α, είναι και παράνομο βρε κουτά!

Συνεργασία: Πόσο παράλογο θα ήταν να βλέπαμε στο ίδιο τραπέζι Πολιτεία, ΕΠΟ, Αστυνομία, ομάδες αλλά και εκπροσώπους του Δήμου και του γηπέδου και μετά από κοινή σύσκεψη να είχαν ληφθεί ομόφωνα όλες οι αποφάσεις; Στην Ελλάδα, πολύ, αφού ο καθένας σκέφτεται μόνο την πάρτη του.