Ο χούλιγκαν δεν έχει σύνορα

Του Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d

Το να εκπλήσσεται κάποιος και να κοιτάζει αποσβολωμένος στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο τα όσα γίνονται εντός και εκτός γηπέδων στο EURO της Γαλλίας από τους χούλιγκαν, είναι κάπως αφελές. Κι’ αυτό γιατί όποιος ασχολείται με το συγκεκριμένο «φαινόμενο» και παρατηρεί τι γίνεται στην… ευρωκοινωνία μας, τα τελευταία χρόνια, έχει πάρει εδώ και καιρό πρέφα τι συμβαίνει και τι ΘΑ συμβαίνει όλο και πιο συχνά, στους χώρους μαζικής συγκέντρωσης και κυρίως στα γήπεδα.

Ας μη γυρίσουμε σε προηγούμενες δεκαετίες και ας μην τονίσουμε για μια ακόμη φορά τα ίδια και τα ίδια. Ξέρετε, όλα αυτά τα κλασικά του τύπου «τι ωραία έλυσε το πρόβλημα η Θάτσερ» ή «έξω υπάρχει παιδεία γι’ αυτό και τα περισσότερα γήπεδα είναι εκκλησία». Κανένα πρόβλημα, επί της ουσίας, δεν έλυσε η Θάτσερ και από πουθενά δεν προκύπτει ότι τα περισσότερα γήπεδα στο εξωτερικό είναι «εκκλησία». Για να ακριβολογούμε, αυτό που γίνεται στο EURO, εντός και εκτός σταδίων, είναι μια απεικόνιση των όσων γίνονται στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με εκπληκτική πρόοδο. Τα επεισόδια, το ξύλο ανάμεσα στους γηπεδικούς ανθίζουν και στις μέρες μας, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο χουλιγκανισμός είναι πιο «φουντωμένος» από ποτέ.

Οι λόγοι αυτής της άνθισης του χουλιγκανισμού είναι πολλοί. Ένα «πάντρεμα» πολλών αιτιών, οδηγεί σ’ αυτό το φαινόμενο. Ένα φαινόμενο που δεν είναι τωρινό, αλλά, επαναλαμβάνουμε, στις μέρες μας είναι πιο «σκληρό», αναμφίβολα διαφορετικό και πιο συχνό από ποτέ. Η εξαθλίωση των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, η λογική… συμμορίας που έχει γίνει μόδα στις νεαρές ηλικίες, η ολοένα και αυξανόμενη τάση για στροφή στον εθνικισμό και την ακροδεξιά, τα πάμπολλα γκρουπ στα social media για τους χούλιγκαν και η πολλαπλά επαναλαμβανόμενη «δίψα» πολύ κόσμου για βία είναι κάποια από τα βασικά αίτια. Αν συνυπολογίζουμε σ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι στο φετινό EURO οι ομάδες είναι περισσότερες (24), αρά και η… εξαγωγή χούλιγκαν μεγαλύτερη, καταλαβαίνουμε γιατί καθημερινά οι… ποδοσφαιροκάφροι της Ευρώπης στήνουν πάρτι στα γήπεδα και τους δρόμους της Γαλλίας.

Μην εκπλήσσεται κανείς με το καθημερινό ξύλο στη Γαλλία. Το να νομίζουμε ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχει βία και έξω τα πράγματα είναι διαφορετικά, είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια και να γυρίζουμε πλευρό για να έχουμε πιο ευχάριστο ύπνο. Στον χούλιγκαν δεν υπάρχουν σύνορα. Κι όσο στις κοινωνίες της γηραιάς ηπείρου η οικονομική κρίση και ο φανατισμός σε κάθε επίπεδο της ζωής κυριαρχούν και αυξάνονται, άλλο τόσο θα βλέπουμε «λαμπερές» διοργανώσεις σαν κι’ αυτή που διανύουμε τώρα, να «συνοδεύονται» από ανελέητο ξύλο και από επιδείξεις… χουλιγκανίστικης γυμναστικής.