Ο ΠΑΟΚ, το πιστόλι, η αθλητική παιδεία και η τρομοκρατία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Με την εικόνα του Σαββίδη, ζωσμένου με… πυρομαχικά, νοιώθω ότι κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οι εργολάβοι, δε, της είδησης, που είδαν τη φωτογραφία του Ιβάν στον ξένο Τύπο, εξεπλάγησαν και θεώρησαν ότι ήρθε το τέλος του κόσμου ή ότι η μαφία επισκέφτηκε τα ελληνικά γήπεδα.

Είναι να τους λυπάσαι. Πού να θυμούνται τη δράση της ποδοσφαιρικής τρομοκρατίας με εμπρησμούς (Κωνσταντινέα, Κύρκου και άλλων), τους πυροβολισμούς του αείμνηστου Μάκη, τις επιθέσεις σε Καλόπουλο, Δαλούκα, Σπάθα, τον Μπάκα να τον σέρνουν έξω από το ταξί για να του… μιλήσουν ιδιαιτέρως. Κανένας δεν θυμάται ότι υπάρχει ένα μεγάλο ιστορικό που δεν διαγράφεται όπως νομίζουν ότι μπορούν να το κάνουν επειδή είδαν τον αφελή -τελικά- όσο και αυθόρμητο Σαββίδη, αγανακτισμένο από το «πίσω-μπρος» του Κομίνη και του Ποντίκη, να μπαίνει στο γήπεδο.

Από την πρώτη στιγμή, όπως και σε κάθε άλλη προηγούμενη επίσκεψή του στον αγωνιστικό χώρο ή στον πάγκο ή ακόμη και στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ, είχαμε τοποθετηθεί και προφανώς δεν συμφωνήσαμε. Έχει γίνει γραφικός, έχει γίνει επικίνδυνος για την ομάδα του με αυτές τις επισκέψεις και αν δεν το καταλαβαίνει ο ίδιος, θα πρέπει να του το πουν και όχι διακριτικά όλοι αυτοί που τους ταΐζει και έχουν σκάσει από το φαΐ.

Δεν είναι το πιστόλι του Ιβαν που σταμάτησε το πρωτάθλημα. Αν συμφωνήσω με την απόφαση του Βασιλειάδη, υπάρχουν πολλά σοβαρά προβλήματα και προφανώς δεν ήταν ο Σαββίδης και το όπλο στο ζωνάρι του που μας υποχρεώνει να σταματήσει το πρωτάθλημα.

Αναρωτιέμαι αν, τελικά, υπάρξει νέο νομοθετικό πλαίσιο και αν η UEFA εφαρμόσει νέους και πιο σκληρούς κανονισμούς, αν θα συμμορφωθούμε. Και αυτό το έχω εξαντλήσει σε ένα μόνο που θα πρέπει να μας απασχολεί και δεν είναι άλλο από την αθλητική μας παιδεία. Την ανύπαρκτη που θα πρέπει να την κτίσουμε μέσα από τα σχολεία και τις μικρές ηλικίες για να έρθει μια μέρα που θα αντικατασταθούμε όλοι εμείς από φιλάθλους που θα σκέφτονται με τον εγκέφαλο και ότι με τις φτέρνες.

Οι σφαίρες στον Γραμμένο δεν αποτελούν θέμα για τη Marca, ούτε για την Ας και τη Gazzetta. Το πιστόλι του Ιβάν έγινε viral και θα μείνει για πολύ καιρό ως μέσο για να υπερβάλουμε όταν θα αναφερόμαστε στον ΠΑΟΚ, αλλά όλοι μας θα ξέρουμε ότι δεν ήταν αυτό η ουσία. Δεν ήταν ούτε καν η βίαιη είσοδος (δεν τη δικαιολογώ, αντιθέτως είναι για κλάματα…) στον αγωνιστικό χώρο και η εικόνα με τη συνοδεία των φουσκωτών.

Η ουσία βρίσκεται κάπου μακριά από όλα αυτά και δυστυχώς σε χώρους όπου δεν παίζεται ποδόσφαιρο, αλλά ευδοκιμούν οι συμφωνίες ανάμεσα σε παράγοντες, πολιτικούς, στοιχηματζήδες. Αυτούς θα πρέπει να αποβάλλει ο νομοθέτης και να αφήσει το ποδόσφαιρο να λειτουργήσει χωρίς εξαρτήσεις.