Του Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d
Η χρονιά πέρασε, τα κεφάλια όλων στον Παναθηναϊκό, εντός και εκτός ομάδας, είναι κατεβασμένα, η απογοήτευση έκδηλη και οι υπεύθυνοι καλούνται να βρουν, επιτέλους, τον... καλό δρόμο, στον οποίο πρέπει να μπει η ομάδα. Μετά το φετινό κάζο, σε κάθε επίπεδο, ήρθε η ώρα των ορθών αποφάσεων και των κινήσεων, προκειμένου να συμβεί το διπλό αποτέλεσμα: Η δημιουργίας μιας μεγάλης (ξανά) ομάδας και το... δίχτυ προστασίας από τα διαιτητικά όργια.
Διότι, μη γελιόμαστε. Και στο ένα και στο άλλο ο Παναθηναϊκός έχει αποτύχει. Οχι μόνο βλέπει αγωνιστικά να χάνει κάθε στόχο που θέτει, αλλά και το σύστημα να... χορεύει και συμπεριφέρεται απέναντι στο "τριφύλλι" λες και είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης! Αυτή είναι η απόλυτη πραγματικότητα.
Το πρώτο, το "χτίσιμο, δηλαδή, απαιτεί ένα συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο και να τηρηθεί. Θα πρέπει στην ομάδα πρώτος απ όλους ο Γιάννης Αλαφούζος και στη συνέχεια ο Ζιλμπέρτο Σίλβα (στον οποίο πρέπει να δοθεί πολύς χρόνος για να μην "καεί") να καταλήξουν σ' αυτό που θέλει να δημιουργήσει. Επειτα από μια τετραετία σοβαρής, είναι η αλήθεια προσπάθεια, η επόμενη μέρα απαιτεί όχι άλλες αποτυχίες. Σε όλα τα επίπεδα. Θα πρέπει ο πρόεδρος της ΠΑΕ μαζί με τον τεχνικό διευθυντή και τον προπονητή να καταστρώσουν το σχέδιο, ώστε με 4-5 ποιοτικότατες προσθήκες, ο Παναθηναϊκός να ανέβει επίπεδο, να μπει στους ομίλους του Europa League και να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο...
Σε ό, τι έχει να κάνει με το κομμάτι της διαιτησίας, η αλήθεια είναι ότι καμία άλλη ομάδα από τα ψηλά "στρώματα" της βαθμολογίας δεν είχε αυτή την αντιμετώπιση φέτος. Δεν θα αναφερθούμε, φυσικά, στον Ολυμπιακό. Εκεί, δεν υπάρχει... ανταγωνισμός. Βάλτε τα κάτω και δείτε πως οι διαιτητές συμπεριφέρθηκαν σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και πως στον Παναθηναϊκό. Οι "πράσινοι" είναι μακράν η πιο αδικημένη ομάδα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το χθεσινό και τις... λεπτές παρεμβάσεις του Αρετόπουλου, όπου χρειαζόταν. Και, χωρίς αμφιβολία, ο δικέφαλος του βορρά η πιο ευνοημένη. Δείτε τη διάρκεια του πρωταθλήματος, παρατηρείστε τα σφυρίγματα και θα το διαπιστώσετε.
Ο δρόμος που είχε επιλέξει, μέχρι τώρα, ο Παναθηναϊκός είναι αυτός των συνεχόμενων καταγγελιών, μέρα - νύχτα. Στο διαδίκτυο, στα social media, μέσω δηλώσεων και παρεμβάσεων. Και φυσικά, η δυναμική συμμετοχή σε ένα κοινό "μέτωπο" ανατροπής του συστήματος και της κατάστασης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Απ' ότι φαίνεται, τα παραπάνω δεν αρκούν. Δεν το λέω εγώ, αλλά τα όσα συνέβαιναν σχεδόν κάθε εβδομάδα σε παιχνίδια του "τριφυλλιού". Εχθρικές, κατά πλειοψηφία διαιτησίες, σπάσιμο νεύρων στους ποδοσφαιριστές και, κατά κάποιον τρόπο, μια... εκδίκηση ή αν θέλετε επίδειξη δύναμης του συστήματος στον Παναθηναϊκό και τη στρατηγική της καταγγελίας.
Οι "πράσινοι" θα πρέπει να επανεξετάσουν τη στάση τους και τον τρόπο αντιμετώπισης της άσχημης για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και γι' αυτούς, κατάσταση. Οχι με το να μεταμορφωθούν στο... τέρας που κατηγορούν, αλλά με το δημιουργήσουν ένα "δίχτυ προστασίας", μέχρι να δουν, αν τελικά, εξυγιανθεί το άθλημα στον τόπο μας και δεν έρθει ένας άλλος χαλίφης, στη θέση του παλαιότερου, όπως πρόσφατα τονίστηκε...