* Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία έχουμε μπερδέψει πολλά. Σε αρκετούς και διαφορετικούς τομείς ή χώρους. Το ίδιο συμβαίνει πάνω-κάτω, και στο ποδόσφαιρο. Κατά πολλούς, είναι μαγκιά να μπαχαλοποιείς τα πάντα, να φέρεσαι σαν χουλιγκάνος (ίσως και χειρότερος) με κοστούμι ή να… επιδεικνύεις τον ανδρισμό σου έχοντας τις πιο ακραίες συμπεριφορές. Είναι μαγκιά να τα θες όλα δικά σου. Να επιδιώκεις το 100-0 και να το δείχνεις με την πρώτη ευκαιρία. Είναι μαγκιά να καθυβρίζεις τους πάντες σε κοινή θέα ή να κάνεις ένα μοναδικό σόου με φούστες, αμέτρητα μπινελίκια και ατάκες καφενειακές ή επιπέδου δημοτικού.
* Σας έχουμε νέα: Όχι μόνο δεν είναι μαγκιά όλα τα παραπάνω, αλλά κάτι άλλο που αρχίζει από «μ». Τα όσα συνέβησαν χθες στην πολυαναμενόμενη συνάντηση των «6» με Στιβ Μπένετ και Τάκη Μπαλτάκο, αποτελούν απλώς και μόνο μια χυδαιότητα και τίποτε παραπάνω. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Από τα όσα είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους, κατά την άφιξή του στα γραφεία της ΕΠΟ, μέχρι τα όσα ακούστηκαν εντός της αίθουσας και φυσικά με το θεατρινίστικο φινάλε και τις φούστες του αντιπροέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κώστα Καραπαπά. Μια σκηνή που είχε την ευκαιρία να «απολαύσει» όλη η Ελλάδα με το βίντεο το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας.
*Η χθεσινή συνάντηση εξελίχθηκε σε παρωδία και υπεύθυνοι για αυτό είναι οι άνθρωποι της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Έστησαν, δυστυχώς, ένα σόου, με αποτέλεσμα η ουσία να πάει περίπατο και όλοι να ασχολούμαστε με τα όσα θλιβερά συνέβησαν χθες στην ΕΠΟ. Το να έχεις διαφωνίες, ενστάσεις και άλλες απόψεις με τον Τάκη Μπαλτάκο ή τον οποιονδήποτε είναι σεβαστό. Οι κόντρες, όταν αυτές είναι σε φυσιολογικό επίπεδο, είναι λίγο-πολύ αναμενόμενες. Το να μπαχαλοποιείς, όμως, μια κατάσταση και να θες να περάσεις το δικό σου με… κάθε τρόπο είναι μη αποδεκτό και πρέπει να αποδοκιμάζεται απ' όλους. Η κάθε άποψη περί ποδοσφαίρου, διαιτητών, «συστήματος» κλπ είναι προς συζήτηση. Αρκεί αυτή να εκφράζεται πολιτισμένα. Αν εκφράζεται με «τρέλες», ύβρεις και τραμπουκισμούς, τότε και δεν ακούγεται και εκτίθεται ανεπανόρθωτα αυτός που τη διατυπώνει.
* Ο Παναθηναϊκός, κόντρα σε όλη αυτή την τοξικότητα και τον παραλογισμό, τηρεί μια εξαιρετική στάση και αυτό πρέπει να το τονίσουμε. Χθες κατέθεσε την πρότασή του για elite ή διαιτητές πρώτης κατηγορίας, έθεσε στο τραπέζι αυτό το σοβαρό ζήτημα και έμεινε στην ουσία. Δεν ούρλιαξε, δεν έβρισε, δεν πήγε τη συζήτηση αλλού. Θα πει κάποιος «μα μιλάμε για τα αυτονόητα». Σε μια νορμάλ χώρα με νορμάλ ποδόσφαιρο, θα ήταν αυτονόητο. Σε εμάς, δυστυχώς, δεν είναι.
* Τόσο εκτός, όσο και εντός των τεσσάρων γραμμών, ο Παναθηναϊκός δείχνει τον δρόμο. Στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, εξελίσσεται συνεχώς, προοδεύει, κάνει σωστά και λάθη όπως όλες οι ομάδες παγκοσμίως. Προσπαθεί να μαθαίνει από τα τελευταία και να παρουσιάζεται διαρκώς καλύτερος με στόχο την επιστροφή στην κορυφή και τη συνεχιζόμενη πρόοδο. Πολλές φορές, μάλιστα, δέχεται υποτίμηση από αντιπάλους. Ακόμα και ειρωνείες. Θυμηθείτε για παράδειγμα τις… ερωτήσεις που έγιναν στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς μετά το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά και τις εκπληκτικές απαντήσεις Σέρβου προπονητή. Σε όλα αυτά, το «τριφύλλι» απαντάει με ποιότητα, με επιχειρήματα, με ποδόσφαιρο, με λογική. Το αν θα φτάσει φέτος εκεί που θέλει, δεν το ξέρει κανείς. Ποδόσφαιρο είναι και όλοι δίνουν τη δική τους μάχη. Και έτσι πρέπει να είναι.
* Για τα μη «καθαρά» ποδοσφαιρικά, αναφερθήκαμε και παραπάνω. Απέναντι σε έναν φοβερό και τρομερό παραλογισμό, σε μια απίθανη τοξικότητα και καφρίλα, δείχνει ήθος, χαρακτήρα και λειτουργεί με βάση το ποδοσφαιρικό του συμφέρον και τίποτε άλλο. Ακόμη και όταν θα έρθει σε ρήξη με κάποιους, όπως για παράδειγμα πρόσφατα με την ΑΕΚ μετά την εξωφρενική διαιτησία του Νταμπάνοβιτς, θα το κάνει σωστά. Θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, θα εκφράσει την αγανάκτησή του και τη διαμαρτυρία του και θα κοντραριστεί σε αθλητικά πλαίσια. Όλα τα παραπάνω οφείλουμε να τα τονίσουμε. Είναι χαζό ή και επικίνδυνο να γενικεύουμε και να τσουβαλιάζουμε μια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από συγκεκριμένους παράγοντες…