Ο νικητής ΠΑΟΚ και οι λεπτομέρειες της… ήττας

Πόσο νίκη χαίρεται ένας ΠΑΟΚτσής από το 1-0 με αντίπαλο κάτι από… Ηρακλή, με ένα σωρό προβλήματα και απουσίες που, υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να είχε διαλυθεί εδώ και πολύ καιρό;

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Πόσο χαίρεται που φτάνει στο 1-0 και ο αποκαμωμένος αντίπαλος, τον βάζει στην περιοχή του, επειδή υπάρχουν κάποιοι που αμείβονται αδρά, αλλά, δεν έχουν ούτε έμπνευση, πόσο μάλλον φαντασία και αποδεικνύεται ότι τους λείπουν και οι παραστάσεις για να κάνουν γκολ ακόμη και στο πιο ευνοϊκό περιβάλλον στην αντίπαλη περιοχή.

Η χθεσινή δε προπόνηση του Χουάντερσον, που προφανώς ζεστάθηκε με τις ανοησίες στην τελική προσπάθεια ποδοσφαιριστών που μάλλον εξεπλάγην επειδή οι αμυντικοί του Ηρακλή συσπειρώνονταν στα μετόπισθεν και τους έδιναν χώρο για να αλωνίζουν περιφερειακά, ήταν εντυπωσιακή. Και δεν είναι η πρώτη φορά που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων για να αποδείξει ότι δεν είναι τυχαίος τερματοφύλακας κι όποιος δεν τον συμφώνησε το φετινό ή το περσινό καλοκαίρι είναι ελαφρώς άσχετος.

Η ουσία είναι πάντα το αποτέλεσμα, αλλά, υπάρχουν κι όλα τα επιμέρους κομμάτια που ναι μεν αφορούν στην παραγωγή των ευκαιριών για τον ΠΑΟΚ, αλλά, τι να τις κάνει αν δεν γίνονται γκολ ένα επαρκές ποσοστό από αυτές. Θα πληρώνει συχνά το μάρμαρο της αφλογιστίας στη γραμμή κρούσης, θα χάνονται ευκαιρίες και βαθμοί, όπως έγινε ήδη σε δύο περιπτώσεις, όταν αντιμετώπισε ομάδες με μεγαλύτερη πληρότητα από τους Ηρακλή.

Αναρωτιέμαι αν μια στραβοκλωτσιά και τίποτε περισσότερο, από αυτές που δεν περιμένεις να σου αποφέρουν τίποτε και τελικά σου δίνουν το ανέλπιστο, έδινε γκολ στον Ηρακλή και ισοπαλία στο τελικό σκορ… Θα μιλούσαμε για τις πολλές ευκαιρίες ή θα ψάχναμε άλλες δικαιολογίες για να τα κουκουλώσουμε;

Είναι μεγάλο το πρόβλημα με ορισμένους ποδοσφαιριστές που δεν βοηθούν ή ο ρόλος τους είναι τόσο μειωμένης ωφελιμότητας που τους ξεχνάς για ένα ολόκληρο 90λεπτο. Τι είναι ο Σάκχοφ; Κάνει μια δουλειά και θα πρέπει να εκτιμηθεί και μάλλον τον αδικούμε…

Πόσο χρήσιμο είναι να γίνεται μια πάσα από τον Βαρέλα στον Κάνιας και από εκεί στον Μπίσεσβαρ, ίσια ίσα για να καλυφθούν πέντε μέτρα του γηπέδου; Δεν φτάνει μια συνεργασία; Πρέπει να είναι τριπλή και χωρίς αίσια τελική έκβαση;

Ρόλος σε κάθε έναν και με αποτέλεσμα, όχι επειδή χρειάζεται ένας ακόμη για να συμπληρώσει ενδεκάδα.

Το δίδυμο Μαλεζά και Κρέσπο ήταν βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε αλλαγή, είτε γιατί δεν είναι ο πρώτος σε κατάσταση να το βγάλει τον αγώνα είτε τελικά γιατί έγινε αναγκαστική αλλαγή, που δεν είναι η πρώτη φορά. Χαραμίσθηκε λοιπόν η αλλαγή στα στόπερ κι ο Ροντρίγκεζ έμεινε από δυνάμεις, στραβοπάτησε κιόλας και δεν μπορούσε να περάσει εκτός αγώνα, ο Ίβιτς είχε κάνει τις αλλαγές…
Κάτι δεν πάει καλά.

Εγώ μένω στη νίκη. Είναι τρεις βαθμοί και έτσι προχωράς, δεν κοιτάς πίσω και ακουμπάς στο επόμενο παιχνίδι.