Ο Μπατίστ των κοντών!

Λίγο πριν το φινάλε της κανονικής διάρκειας ο Παναθηναικός έμοιαζε καταδικασμένος σε τρίτη σερί ήττα. Είχε την πλάτη ακουμπισμένη σχεδόν στο καναβάτσο και απειλούταν με τον απόλυτο εκτροχιασμό. Αν έχανε από την Εφές δεν θα έχανε μόνο τις όποιες ελπίδες διεκδίκησης ενός καλού πλασαρίσματος, θα έμπλεκε ακόμα και την υπόθεση της πρόκρισης. Και θα έχανε αν δεν εκμεταλλευόταν μια τελευταία ανάσα που του είχε μείνει.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Θα τη θυμόμαστε τη βραδιά της 12ης Γενάρη. Θα τη θυμόμαστε ως μια από τις σημαντικότερες στην πορεία της ομάδας προς τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Κακά τα ψέματα μετά τη φτηνή ήττα στο Καζάν και την τρίτη σερί αποτυχία με τον Ολυμπιακό ο Παναθηνικός άρχισε να νιώθει τα πόδια του να τρέμουν. Έμοιαζε ευάλωτος και έτοιμος να βγει εκτός πορείας. Εύκολος στόχος. Φάνηκε και μέσα στο ματς αυτό. Με χαρακτηριστική ευκολία γύρισε το ματς στην τρίτη περίοδο η Εφές. Πριν ένα μήνα η ομάδα του Πασκουάλ δεν το πάθαινε αυτό. Πρώτο κέρδος λοιπόν το κουράγιο, η αυτοπεποίθηση που χαρίζουν στους νικητές τέτοιες μάχες.

Είναι και τα πρόσωπα. Σε ομάδες που αναζητούν ακόμα την ταυτότητά τους, που είναι υπό δημιουργία είναι πολύ σημαντικό να βρίσκει πρωταγωνιστές. Και οι πράσινοι βρήκαν αρκετούς. Πρώτος τράβηξε τον χορό ο Τζεντίλε. Πριν ανάψει η μάχη ο Ιταλός έδειξε ένα τρέιλερ από τα... προσεχώς. Έβαζε την μπάλα με όλους τους τρόπους στο καλάθι, έδειχνε για πρώτη φορά στην Ελλάδα δείγματα του σπάνιου ταλέντου του.

Από κοντά και ο Γκάμπριελ. Δεν έκανε μαγικά σαν τον Ιταλό αλλά έδειχνε από το ξεκίνημα ότι έψαχνε τρόπο να δείξει ότι μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω. Πηδούσε σε όλα τα ριμπάουντ, έδινε μάχες σε κάθε άμυνα. Η προσπάθειά του ανταμείφθηκε από τον Πασκουάλ που τον θυμήθηκε και στο δύσκολο φινάλε και από την τύχη που τον έχρισε πρωταγωνιστή σε δύο πολύ σημαντικές φάσεις.

Ούτε ο Τζεντίλε της μίας περιόδου ούτε ο φιλότιμος Γκάμπριελ θα ήταν αρκετοί. Για γυρίσει ο ήλιος χρειάστηκε ο Μπουρούσης να κάνει σπουδαίο ματς, να πάρει σημαντικές νίκες και στις δύο άκρες του παρκέ, χρειάστηκε ο Τζέιμς να καλύψει το δημιουργικό κενό που άφησε για δεύτερο σερί ματς ο απορρυθμισμένος Καλάθης και να επιδείξει Ολύμπια ψυχραιμία στο φινάλε με τις βολές, χρειάστηκε ο κάκιστος επιθετικά Σίνγκλετον να παίζει άμυνες για δύο όσο έμενε στο παρκέ. Δεύτερο μεγάλο κέρδος λοιπόν οι πόντοι που πήραν όλοι οι προαναφερόμενοι.

Μεγαλύτερο κέρδος όλων όμως η μία ακόμα απόδειξη ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάνει τη.μεταγραφή της χρονιάς. Είναι πολύ σπάνιο να βλέπεις Αμερικάνο παίκτη να παίρνει μόνο σωστές αποφάσεις και να είναι τόσο καθοριστικός όσο ο Ρίβερς. Αυτός ήταν που έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να τραβήξει το κάρο όταν αυτό είχε κολλήσει στη λάσπη. Έπαιζε μανιασμένη άμυνα και βουτούσε σε κάθε φάση που είχε την μπάλα προς το αντίπαλο καλάθι. Είναι σε τρομερή κατάσταση τον τελευταίο καιρό είναι όμως και σπουδαίος παίκτης. Δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός βρήκε στο ματς με την Εφές μια νίκη που θα το οδηγήσει στο φάιναλ-φορ μοιάζει όμως να έχει βρει έναν παίκτη που μπορεί να εξελιχθεί στον Μπατίστ των κοντών!