Νίκη-πρόβα, ΠΑΟΚ με Μπίσεσβαρ και Λουτσέσκου μία από τα ίδια…

Από τη μια αναρωτιέμαι γιατί γίνονται οι δύο τελευταίες αγωνιστικές. Και καλά, το τυπικό της υπόθεσης, το μαρτύριο της… σταγόνας που το διαχειριζόμαστε ως προπονήσεις για τον τελικό.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Από την άλλη, το να κερδίζεις στη Λεωφόρο, ακόμη κι αν ο ΠΑΟ είναι κάτι πολύ διαφορετικό από την ομάδα που ξεκίνησε το πρωτάθλημα, κάτι έχει να αφήσει στον ΠΑΟΚ που μπήκε ήδη σε προετοιμασία τελικού.

Φανταστείτε να είχε χάσει και πάλι στην Αθήνα, από τους παραδοσιακά μεγάλους και να ήταν υποχρεωμένος να διαχειριστεί μια ακόμη ήττα, που έρχεται να προστεθεί στη γενικότερη αστοχία του στο Λεκανοπέδιο.

Θα ήταν πολύ άβολο. Πολύ δυσάρεστο.

Ο ΠΑΟΚ δεν είχε να αποδείξει κάτι περισσότερο από το ότι διατηρεί το βηματισμό του και μπορεί να τελειώνει τα παιχνίδια, εντός και εκτός έδρας και ότι πάει για τον τελικό για να αποδείξει ότι είναι η καλύτερη ομάδα.

Δεν θα το αποδείξει επειδή την ερχόμενη Κυριακή, στην τελευταία αγωνιστική, θα νικήσει και τον Πλατανιά.

Απλά θα κλείσει την προετοιμασία του και θα είναι όσο το δυνατόν καλύτερα έτοιμος για να μπει στη μικρή περίοδο μέχρι τη σέντρα στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της 12ης Μαίου.

Κάτι ανάλογο ισχύ και στην περίπτωση της ΑΕΚ, που κι αυτή προσπαθεί να διαχειριστεί αγωνιστικές άνευ ουσίας και ταυτόχρονα να προετοιμαστεί και να προφυλαχθεί.

Πάντως, στη Λεωφόρο, πέρα από την εκτελεστική δεινότητα του Πρίγιοβιτς ή όποιου άλλου συμμετείχε στο 3-0, υπήρχε κι ο Πασχαλάκης που διόρθωσε ένα λάθος στον αγώνα με την Ξάνθη, τη μοναδική του ανορθογραφία στην σταθερά αξιόπιστη πορεία του.

Η σύγκριση του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟ των 90 λεπτών, στον αγώνα της Κυριακής (29/5), θα μπορούσε να κρίνει ακόμη και τον τίτλο, όπως συζητούσαμε πριν από όσα ευτράπελα συνέβησαν στα ντέρμπι με Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Κάπως έτσι το θυμάμαι, πριν από μερικού μήνες, όταν βλέπαμε το πρόγραμμα και κοιτούσαμε στο βάθος ότι ο ΠΑΟΚ, που χάνει από τους μεγάλους της Αθήνας, θα πάει στη Λεωφόρο και θα πρέπει να νικήσει. Πως έχουν αλλάξει τα πράγματα… Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη με τις τιμωρίες του ΠΑΟΚ και την υποχώρησή του από την κορυφή, και βέβαια, την ΑΕΚ να πανηγυρίζει για πρωτάθλημα που… κατέκτησε στους αγωνιστικούς χώρους ή τέλος πάντων, στα αποδυτήρια της Τούμπας.

Ο Μπίσεσβαρ και η συμμετοχή του στην ενδεκάδα ήταν το πιο ευχάριστο για τους φίλους του ικανότατου μεσοεπιθετικού, που είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να αναμορφώσει τον ΠΑΟΚ και να ξεκλειδώσει τις άμυνες των αντιπάλων. Μοιάζει με κομμάτι της ομάδας που δεν του αξίζει να μένει εκτός, ακόμη κι αν δεν είναι παίκτη των 90 λεπτών, ακόμη κι αν δεν έχει τα πνευμόνια των συμπαικτών του. Είναι καθοριστικός κι αν αυτό θα πρέπει να ενδιαφέρει περισσότερο τον μόνιμα… κλαψουρίζοντα και εξουθενωτικά μονότονο, μιλώντας για την περιβόητη κλοπή, ριφιφί, ληστεία, υπεξαίρεση, διακόρευση κι άλλα παρόμοια, Λουτσέσκου. Αν χαθεί το κύπελλο, κι αν ο ΠΑΟΚ δεν είναι όπως μας έχει συνηθίσει, ίσως να έχει αυτός το μεγαλύτερο κομμάτι ευθύνης, γιατί δεν έπαψε να ασχολείται με μια χαμένη υπόθεση ενώ παίζεται ένας ακόμη τίτλος.