Μπορεί να γίνει το ραντεβού που θέλει ο Μαρινάκης με Σαββίδη, Μελισσανίδη;

«Εγώ λοιπόν συμφωνώ σε μια συνάντηση πραγματικών ιδιοκτητών, με τον κ. Σαββίδη, τον κ. Μελισσανίδη, ώστε πραγματικά να δούμε τι ποδόσφαιρο θέλουμε», είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Super League στην οποία παρευρέθηκε μετά από σχεδόν ενάμισι χρόνο, με σκοπό να αναδείξει ακόμη περισσότερο το θέμα των –καταγγελλόμενων από τον Ολυμπιακό- σχέσεων ΠΑΟΚ-Ξάνθης.

Μια τοποθέτηση από την οποία προκύπτουν πολλά ερωτήματα:

Γιατί θέλει μια τέτοια συνάντηση; Και γιατί τώρα;

Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Είναι εφικτό;

Δέχονται οι άλλοι δύο να τον συναντήσουν και να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι μαζί του;

Πρέπει να γίνει; Θα ωφελήσει σε κάτι;

Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις…

Με δυσκολία μπορεί κάποιος να πειστεί ότι ο Μαρινάκης θέλει μια τέτοια συνάντηση για το καλό του ποδοσφαίρου και την ομαλότητα στο πρωτάθλημα. Αυτό αποδεικνύεται με τον εξής απλό τρόπο:

Μέχρι το 2016-17 που στο ποδόσφαιρο δεν είχε μείνει τίποτα όρθιο, που οι διαιτητές «αιματοκυλούσαν» το πρωτάθλημα, που η ΚΕΔ στελεχωνόταν με ό,τι χειρότερο από πλευράς προσωπικοτήτων, που η ΕΠΟ και οι μισοί παράγοντες στο ποδόσφαιρο είχαν κάνει την Εισαγγελία και τα ανακριτικά γραφεία δεύτερο σπίτι τους, που τα γήπεδα είχαν αδειάσει εντελώς, ο Μαρινάκης και ο Ολυμπιακός δεν έλεγαν λέξη! Δεν διαμαρτύρονταν ποτέ και για τίποτα! Τα πάντα ήταν καλώς καμωμένα και έτσι έπρεπε να μείνουν!

Από τότε που παρενέβη η FIFA σε συνεργασία με την προηγούμενη κυβέρνηση και ακόμη περισσότερο μετά τις εκλογές της ΕΠΟ το καλοκαίρι του 2017, για τον Μαρινάκη το ποδόσφαιρο διαλύθηκε! Ξαφνικά ανακάλυψε ότι υπάρχει διαφθορά, ότι όλα είναι στημένα και μάλιστα σε βάρος του.

Άρα, θα μπορούσε κανείς να εξάγει το συμπέρασμα, ότι το πρόβλημά του δεν είναι οι παθογένειες που –χωρίς αμφιβολία- εξακολουθούν να ταλαιπωρούν το σπορ στη χώρα μας. Είναι ότι δεν μπορεί ο ίδιος να ορίσει την μοίρα των πραγμάτων στο ποδόσφαιρο! Δεν μπορεί να κάνει κουμάντο με λίγα λόγια!

Κατά συνέπεια, μια συνάντηση με Σαββίδη, Μελισσανίδη και άλλους ιδιοκτήτες, πιθανόν να στοχεύει στο να ανακτήσει ένα μερίδιο από μια πίτα (εξουσίας) στην οποία δυσκολεύεται την τελευταία διετία να βάλει χέρι. Ό,τι αφαιρέσει από τους άλλους σε επίπεδο επιρροής, τόσο το καλύτερο για εκείνον.

Και το πράττει τώρα, βλέποντας ότι στις επερχόμενες εκλογές της ΕΠΟ δεν μπορεί να ασκήσει καμία επιρροή ώστε να έχει λόγο στα πράγματα. ΚΑΙ δεν μπορεί, ΚΑΙ δεν προλαβαίνει. Εκτός… αν συνεργαστεί, ή αν πείσει τους άλλους να έρθουν σε μια συμφωνία.

Δεν μπορούμε να πούμε αν μια τέτοια συνάντηση είναι εφικτό να γίνει. Το πιο βασικό, είναι να θέλουν ο Σαββίδης και ο Μελισσανίδης κυρίως, που είναι οι δύο ισχυροί πόλοι.

Για να το αποφασίσουν, θα πρέπει να εμπιστευτούν τον Μαρινάκη. Πράγμα όχι απλό. Και όχι μόνο αυτό: Πρέπει να υπάρξει εμπιστοσύνη και μεταξύ Σαββίδη-Μελισσανίδη! Ποιος λέει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο;

Το βασικότερο όλων, όμως, είναι να πειστούν ο καθένας ξεχωριστά, ότι την επομένη μια ενδεχόμενης συμφωνίας κυρίων, δεν θα υπάρξει πισώπλατη μαχαιριά. Ότι δεν θα αρχίσει ο καθένας να λειτουργεί και πάλι για το ατομικό συμφέρον και για την συγκέντρωση εξουσίας πάνω του.

Γίνονται όλα αυτά;

Κατά την άποψή μου, όχι, δεν γίνονται.

Θα έπρεπε να γίνουν; Φυσικά θα έπρεπε! Γιατί όχι;

Ποιος δεν θα το ήθελε αυτό; Ποιος δεν θα ήθελε να πάψουν οι έχθρες και οι αντιδικίες, να παίζουν όλοι τίμια και να ενδιαφέρονται μόνο για την πρόοδο του ποδοσφαίρου και την αναβάθμιση του προϊόντος;

Αυτό δεν λέμε εδώ και δεκαετίες; Να καθίσουν όλοι με ειλικρίνεια στο ίδιο τραπέζι, να συμφωνήσουν σε πέντε άξονες και να τους τηρήσουν!

Όλοι το θέλουμε!

Εμείς, όμως. Οι κανονικοί. Το ίδιο το ποδόσφαιρο, όσοι το εξουσιάζουν ή θέλουν να το εξουσιάσουν, καθώς και οι υπάλληλοί τους, δεν ασχολούνται με τέτοιες ανοησίες...