Πέντε μύθοι για τον Μουρίνιο που… ίσως είναι μόνο μύθοι!

Όταν τον Μάιο του 2021 ο Ζοσέ Μουρίνιο αποδέχθηκε την πρόταση της Ρόμα, έχοντας απολυθεί λίγους μήνες νωρίτερα από την Τότεναμ, θεωρήθηκε από πολλούς ειδικούς σαν μια απόφαση πανικού υπό τον φόβο ότι θα έμενε για καιρό στο ταμείο ανεργίας, «τσαλακωμένος» από τη θητεία του στην Τότεναμ.

Μία τέτοια κατάσταση δεν είναι απλή για τον Πορτογάλο, όσο ενδεχομένως να πιστεύει κανείς. Όποια άποψη κι αν υπάρχει για το άτομό του, για την προσωπικότητά του, για τις προπονητικές του ικανότητες, είναι αδιαπραγμάτευτο ότι αυτός ο τύπος όχι απλά είναι ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, αλλά αναπνέει και ζει για αυτό, κάτι που είχε φανερώσει άθελά του σε μια συνέντευξή του στο Sky Sports.

Συγκεκριμένα, στις 18 Αυγούστου του 2019 κι ενώ δεν είχε δουλειά από τον Δεκέμβριο του 2018, όταν είχε απολυθεί από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μιλούσε για την περίοδο ανεργίας που βίωνε (δηλαδή 243 μέρες μέχρι τότε) και βούρκωσε, εξηγώντας πόσο του έλειψε το ποδόσφαιρο.

«Απολάμβανα τη στιγμή που κέρδιζα κάτι στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Όταν έγινε το κλικ. Τώρα είναι σοβαρά τα πράγματα. Ήταν σοβαρά τα πράγματα μέχρι τώρα. Τώρα έχω σταματήσει και αντί να απολαμβάνω τις διακοπές, πραγματικά δεν μπορώ να το απολαύσω. Μου λείπει», είχε πει ο Μουρίνιο δακρύζοντας αυθόρμητα μπροστά στην κάμερα.


Από το 27:01 έως το 27:30

Τελικά, η επιλογή της Ρόμα αποδεικνύεται από τις πιο εύστοχες της καριέρας του, καθώς οι «τζαλορόσι» ήταν μια ομάδα που ήθελε πολλά χρόνια ένα μεγάλο όνομα όπως αυτός, ενώ κι εκείνος είχε ανάγκη μια ομάδα που θα ένιωθε ότι τον είχε ανάγκη. Αυτή η σχέση αποδείχθηκε επιτυχημένη, καθώς η Ρόμα έχει κι εκείνη πλέον ευρωπαϊκό τίτλο και παράλληλα ο ίδιος έφτασε τα πέντε ευρωπαϊκά τρόπαια και επανέρχεται δριμύτερος στο προσκήνιο.

Συνολικά, από το 2002 όταν ανέλαβε την Πόρτο, ο Μουρίνιο έχει 15 πλήρεις σεζόν και σε αυτές έχει ολοκληρώσει τις 13 με τίτλο και δύο χωρίς. Η πρώτη ήταν στη δεύτερη θητεία του (2013/14) στην Τσέλσι και η δεύτερη ήταν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 2017/18, όταν τερμάτισε δεύτερος στην Premier League, πορεία την οποία ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει ως μία από τις καλύτερες στην καριέρα του.



Με αφορμή, λοιπόν, τη νέα του επιτυχία αξίζει να μαζέψουμε πέντε ιστορίες που αιωρούνται γύρω από τον Πορτογάλο προπονητή και κατά πόσο ισχύουν και κατά πόσο είναι μύθοι.

1.Χαλάει πολλά λεφτά

Ως ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στα χρονικά του αθλήματος, ο Ζοσέ Μουρίνιο προφανώς είναι στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους προπονητές που έχουν χαλάσει τα περισσότερα λεφτά για μεταγραφές, καθώς και πολλά χρόνια είναι στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά και έχει καθίσει στους πάγκους των πιο πλούσιων ομάδων.

Ωστόσο, στην Πόρτο με την οποία κατέκτησε τα πάντα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, προφανώς δεν είχε κάποιο γεμάτο ταμείο, πόσω μάλλον για να φτάσει σε διαδοχικές κατακτήσεις UEFA και Champions League. Η πιο ακριβή μεταγραφή που είχε πραγματοποιήσει ήταν του Μπένι ΜακΚάρθι από τη Θέλτα με 3,5 εκατ. ευρώ.

Στην Τσέλσι που είχε εντολή να ξοδέψει πολλά, καθώς ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ήθελε πρωτάθλημα εδώ και τώρα, πήρε το πρώτο καλοκαίρι τον Ντρογκμπά με 38,5 εκατ. ευρώ, τον Ρικάρντο Καρβάλιο με 30 εκατ. ευρώ, τον Φερέιρα με 20 εκατ., τον Ρόμπεν με 18 εκατ. ευρώ κλπ., ενώ η πιο ακριβή ήταν το καλοκαίρι του 2006 του Άντρεϊ Σεβτσένκο από τη Μίλαν (44 εκατ. ευρώ). Το θέμα είναι ότι με αυτές τις μεταγραφές, όντως πήρε κατευθείαν το πρωτάθλημα και παράλληλα καθιέρωσε τους Λονδρέζους ως μία από τις πιο σταθερές δυνάμεις στην Ευρώπη και όχι μόνο στην Αγγλία.

Κι αν όντως στην Τσέλσι είχε την άνεση να ξοδέψει πολλά, ο Ζοσέ Μουρίνιο παρέδωσε μαθήματα διαχείρισης στην Ίντερ. Η πιο ακριβή του μεταγραφή ήταν ο Ντιέγκο Μιλίτο με 28 εκατ. ευρώ, με τον Αργεντινό να προέρχεται από την Τζένοα κι όχι κάποιο μεγαθήριο, ενώ οι Σνάιντερ και Ετό που αποτέλεσαν ακρογωνιαίους λίθους για το Champions League, ήταν σχεδόν… τσάμπα! Ο Ολλανδός ήρθε από τα αζήτητα της Ρεάλ (15 εκατ. ευρώ), ενώ για τον Καμερουνέζο έδωσε τον Ιμπραΐμοβιτς και πήρε και χρήματα από την Μπαρτσελόνα.

Στη Ρεάλ Μαδρίτης επίσης ξόδεψε τα λιγότερα από κάθε άλλον προπονητή που βρέθηκε στη θέση του, καθώς η πιο ακριβή του μεταγραφή ήταν ο Μόντριτς αντί 35 εκατ. ευρώ από την Τότεναμ και ο Κροάτης έχει γίνει πλέον θρύλος στην ιστορία της «βασίλισσας» και ακολούθησαν οι Ντι Μαρία (33 εκατ. ευρώ), Κοεντράο (30 εκατ. ευρώ), Εζίλ (18 εκατ. ευρώ) και Κεντίρα (14 εκατ. ευρώ).

Εκεί που χάλασε τα περισσότερα χρήματα ήταν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με πιο ακριβές μεταγραφές αυτές των Πολ Πογκμπά, Ρομέλου Λουκάκου, Φρεντ, Μάτιτς, Μικιταριάν, Μπαϊγί και Λίντελοφ, έχοντας όμως και τότε οδηγία να προχωρήσει σε πλήρη αναδιαμόρφωση του ρόστερ. Βέβαια, το γεγονός ότι είναι και ο τελευταίος προπονητής που έφερε τρόπαια στη Γιουνάιτεντ, μάλλον δικαιώνουν –έστω και εν μέρει- τις επιλογές του.

2. Δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο

Εδώ πάντα έχουμε να κάνουμε με έναν όρο αρκετά υποκειμενικό στο ποδόσφαιρο, αφού υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν για παράδειγμα να βλέπουν τις ομάδες του Γκουαρδιόλα, τη στιγμή που άλλοι είναι «ερωτευμένοι» με τον Καταλανό. Αντίστοιχα, υπάρχουν οι φανατικοί θαυμαστές του Πορτογάλου και αυτοί που τον απεχθάνονται, για τις ομάδες που παρουσιάζει στο γήπεδο.

Πάντως, τα δεδομένα είναι κάπου στη μέση και ο καθένας μπορεί να επιλέξει προς τα πού θέλει να γείρει την πλάστιγγα.

-Με την Τσέλσι της πρώτης του θητείας, το ποδόσφαιρο που έπαιξε ήταν ανά περιπτώσεις εντυπωσιακό, με τις μάχες κόντρα στην Μπαρτσελόνα να έχουν μείνει στη μνήμη πολλών. Μάλιστα, το 2004/05 κατέκτησε το πρωτάθλημα με μόλις μία ήττα και φτάνοντας στους 95 βαθμούς και την αμέσως επόμενη σεζόν κατέκτησε τον τίτλο με 91 βαθμούς και με μακράν το καλύτερο goal average (+50, με το δεύτερο να είναι το +38 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).

-Για το ποδόσφαιρο που έπαιξε με την Ιντερ υπάρχουν συγκεκριμένες συνθήκες. Αντιμετώπισε στα ημιτελικά μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών (Μπαρτσελόνα) και παρέδωσε μαθήματα τακτικής προσέγγισης, ενώ στον τελικό με τη θεωρητικά ανώτερη Μπάγερν, έφτασε σε μία μάλλον εύκολη κατάκτηση.



-Στη Ρεάλ Μαδρίτης πήρε ίσως τη μεγαλύτερή του εκδίκηση για όσους λένε για το ποδόσφαιρο των ομάδων του. Το 2012 έκανε ρεκόρ νικών στη La Liga με 32, πήρε τους περισσότερους βαθμούς (100) από κάθε άλλη ομάδα στην ιστορία στα κορυφαία πρωταθλήματα, σκόραρε τα περισσότερα τέρματα (121), σπάζοντας το δικό του ρεκόρ της προηγούμενης σεζόν (102), ενώ κατέγραψε το υψηλότερο goal average (+89) στην ιστορία. Κι όλα αυτά κόντρα στην Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα.

3. Ήταν αποτυχημένος στη Ρεάλ Μαδρίτης

Με τη Ρεάλ Μαδρίτης ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν μπόρεσε να φτάσει σε τελικό Champions League και για αυτόν τον λόγο η θητεία του θεωρείται από πολλούς αποτυχημένη. Ωστόσο, την απάντηση την έδωσε ο ίδιος.

«Θα σας πω κάτι για την καριέρα μου. Το 2010 έφτασα στο μάξιμουμ της καριέρας μου, κέρδισα τα πάντα. Αυτό είναι το μέγιστο. Την πρώτη σεζόν, κέρδισα το Kύπελλο ενάντια στην καλύτερη ομάδα στον κόσμο, τερμάτισα δεύτερoς κόντρα στην καλύτερη ομάδα στον κόσμο και έχασα τον ημιτελικό από την καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Μετά κερδίσαμε το πρωτάθλημα ενάντια στην καλύτερη ομάδα του κόσμου, με όλα τα ρεκόρ. Χάσαμε στα ημιτελικά του Champions League από την Μπάγερν όταν δύο από τους καλύτερους εκτελεστές πέναλτι στον κόσμο έχασαν πέναλτι (σ.σ. Κριστιάνο, Κακά, Σέρχιο Ράμος).

Την επόμενη σεζόν, κερδίσαμε τη Μπάρτσα σε όλα τα μεγάλα ματς και χάσαμε τον ημιτελικό του Champions League με ένα γκολ. Στην τέταρτη σεζόν μου, πήγαμε στον ημιτελικό του Champions League, παλεύαμε για τον τίτλο μέχρι την τελευταία στιγμή, άρα αυτές είναι τέσσερις κακές σεζόν της καριέρας μου; Έκανα λάθος καταφέρνοντας χρόνο με το χρόνο όπως κανείς άλλος. Φτάνεις σε ένα επίπεδο, όπου ο τερματισμός δεύτερος δεν είναι καλός, ο ημιτελικός δεν είναι καλός. Είμαι ένοχος γι' αυτό και είμαι περήφανος που είμαι ένοχος γι’ αυτό».

4. Ήταν αποτυχημένος στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Έφυγε με άσχημο τρόπο από τη Μάντστεστερ Γιουνάιτεντ και έπειτα από μία βαριά ήττα από τη Λίβερπουλ και πάντα μένει αυτό ως τελευταία εντύπωση. Ήταν, όμως, αποτυχημένος ο Πορτογάλος στη θητεία 2,5 ετών στους «κόκκινους διαβόλους»;

-Την πρώτη του σεζόν (2016/17) κι έχοντας αποκτήσει τους Πογκμπά, Ιμπραΐμοβιτς και Μικιταριάν ως βασικές λύσεις, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε… 2,5 κούπες και συγκεκριμένα το Λιγκ Καπ, το Europa League και το Κομιούνιτι Σιλντ, που προφανώς δεν έχει την ίδια σημασία με τα προηγούμενα. Βέβαια, το τρόπαιο του Europa League αποκτά μεγαλύτερη αξία από τη στιγμή που από τον τελικό έλειπαν οι Μπαϊγί, Σο, Ιμπραΐμοβιτς, Ρόχο και Γιανγκ, που ήταν όλοι βασικοί.

-Τη δεύτερη σεζόν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τερμάτισε στη δεύτερη θέση και μέχρι λίγο μετά τα μέσα της χρονιάς διεκδικούσε το πρωτάθλημα κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι. Πρόκειται για μία από τις σεζόν που ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν κατέκτησε τίτλο, αλλά ο ίδιος την έχει χαρακτηρίσει ως μία από τις καλύτερες της καριέρας του, η οποία χαρακτηρίζεται από επιτυχίες. «Θεωρώ ότι μια από τις καλύτερες δουλειές της καριέρας μου ήταν να τερματίσω δεύτερος με τη Γιουνάιτεντ στην Premier League. Θα πείτε, “αυτός ο τύπος είναι τρελός”. Κέρδισε 25 τίτλους και λέει ότι η δεύτερη θέση ήταν ένα από τα καλύτερα του επιτεύγματα; Το λέω συνέχεια γιατί ο κόσμος δεν ξέρει τι συμβαίνει στo παρασκήνιo», είχε πει ο Πορτογάλος που πρόσφατα είπε: «Στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ οι οπαδοί είναι ξεχωριστοί.



Υπάρχουν πολλοί καλοί άνθρωποι μέσα στον σύλλογο, οπότε δεν είμαι χαρούμενος που έχω δίκιο. Δεν χαίρομαι που έχω δίκιο, θα ήθελα να κάνω λάθος. Θα ήθελα να κάνω λάθος, αλλά ήξερα ότι είχα δίκιο. Για μένα, το πρώτο πράγμα που αλλάζει όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά είναι η νοοτροπία και η οργάνωση, και αυτό δεν έρχονταν. Ήξερα ότι το να φύγω δεν θα έλυνε την κατάσταση. Το ήξερα δυστυχώς, αλλά τους εύχομαι τα καλύτερα και ελπίζω να τα καταφέρουν», είπε πριν από μερικές μέρες ο Ζοσέ Μουρίνιο, όταν ρωτήθηκε για το γεγονός ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν έχει τίτλο από τη μέρα που έφυγε κι ότι αποχωρούν τα «βαρίδια», με τα οποία ο ίδιος είχε έρθει σε ρήξη, όπως ο Πογκμπά ή ο Εντ Γούντγουορντ.

5.Το σύνδρομο της τρίτης σεζόν

Μία από τις κατηγορίες που έχει ακούσει και έχει απαντήσει μάλιστα ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ότι δεν μπορεί να μείνει σε πάγκο ομάδας για τρίτη σεζόν, καθώς εκεί κάτι… στραβώνει. Η αλήθεια κι εκεί είναι κάπου στη μέση.

-Με την Πόρτο την τελευταία του σεζόν (ανέλαβε στα μέσα του 2001/2002 και αποχώρησε το 2004) πήρε πρωτάθλημα, Champions League, Super Cup. Δεν ήταν ακριβώς τρίτη σεζόν, αφού τερμάτισε στα 2,5 χρόνια.



-Mε την Τσέλσι στην τρίτη του σεζόν βγήκε δεύτερος στην Premier League, κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, κατέκτησε το Λιγκ Καπ και έφτασε στα ημιτελικά του Champions League.

-Στη Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε το Super Cup, έφτασε ημιτελικό Champions League και στον τελικό του Copa Del Rey.

-Στην τρίτη σεζόν αποχώρησε μόνο από τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι στη δεύτερη θητεία του.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube