Τα παιχνίδια μεσοβδόμαδα δεν αντέχονται. Κυπέλλου και Ευρώπης. Κι αν δεν ήταν το πρωτάθλημα και οι τεσσάρες, θα ανησυχούσε κανείς για το πώς κυλούν τα πράγματα στον ΠΑΟΚ, πως πορεύεται στη φετινή περίοδο.
Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr
Κατ΄ επέκταση, ο αποκλεισμός από το κύπελλο και από τους ομίλους του Europa League, δεν θα είναι δα και τίποτε σπουδαίο θέμα προς συζήτηση. Θα ξεχαστεί αν ο ΠΑΟΚ συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό στο πρωτάθλημα και καταλήξει πρώτος και καλύτερος, όπως είναι σήμερα.
Το μεγάλο του πρόβλημα δε, το «κοντό» του ρόστερ, είναι που μπορεί να προβληματίζει και φαίνεται απόλυτα λογικό, αλλά, με δεδομένο ότι υπάρχουν οι μεταγραφές του Γενάρη, ελπίζεις ότι θα γεμίσει.
Αλλά, ακόμη κι αν δεν γεμίσει, τουλάχιστο μέχρι τώρα, οι αντοχές του είναι καλές.
Θα πεις είναι ακόμη νωρίς. Δεν μετρούν ακόμη αντίστροφα. Δεν έχει μπει στα μεγάλα παιχνίδια, που είναι μεν μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, αλλά, όπως και να το κάνουμε είναι κρίσιμες εξετάσεις.
Πηγαίνω λοιπόν πίσω:
Το θέμα είναι πόσο ευχάριστα, πόσο ανώδυνα θα υποδεχθεί ο ΠΑΟΚ τον αποκλεισμό του από το κύπελλο, από την Ευρώπη και δεν θα προκληθεί σημαντική φθορά.
Είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της περιόδου.
Ναι μεν θα το ξεχάσουμε όταν (κι αν…) ο ΠΑΟΚ καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο επικίνδυνο θα είναι για την πορεία του στο πρωτάθλημα ένας ή ακόμη και δύο αποκλεισμοί.
Αφήστε που δεν αποκλείεται να επηρεάσει τον Σαββίδη, που λόγω των ήδη περιορισμένων εσόδων από την Ευρώπη (γιατί τα χρήματα του Europa League μοιράστηκαν σε ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- Αστέρα), τα οποία δεν θα διευρυνθούν με τον αποκλεισμό από τη συνέχεια των ομίλων, θα πει ότι δεν θα ξοδέψει για μεταγραφές το Γενάρη. Κι όπως έκανε το καλοκαίρι, θα στερήσει την ομάδα από λύσεις που κρίνονται απαραίτητες για να σταθεί η ομάδα στο ύψος των περιστάσεων.
Οι αποκλεισμοί από το κύπελλο και την Ευρώπη είναι μια υπόθεση που θα ωφελήσει τον ΠΑΟΚ, έτσι όπως μπορεί να διαβάσει κανείς τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα στη διάθεσή του, πάντα με βάση την εικόνα και τα αποτελέσματα της ομάδας στους μεσοβδομαδιάτικους αγώνες.
Θα είναι άκομψο να το παραδεχθεί ο Αναστασιάδης ακόμη κι αν το επεξεργάζεται στον εγκέφαλό του. είναι υποχρεωμένος να μιλά και να θέλει τη νίκη σε κάθε επόμενο αγώνα. Είναι επίσης υποχρεωμένος να διαχειρίζεται έξυπνα κάθε επόμενο βήμα, με όσα εργαλεία έχει στη διάθεσή του.
Μέχρι τώρα, αν και είναι νωρίς για να το συζητούμε τόσο ζεστά, ικανοποιεί με την πορεία του προς την απόλυτη επιθυμία κάθε ΠΑΟΚτσή, την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος.
Καιρός είναι να ξεκαθαρίσει με τους Μάρτενς και Μαντούρο
Η συζήτηση για τον Μάρτενς και τον Μαντούρο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον όταν αφορά στη σύγκριση των πλούσιων αποδοχών τους, έναντι των μισθών πείνας που λαμβάνουν οι συνεπέστεροι αγωνιστικά νεαροί, καλή ώρα όπως ο Τζανδάρης.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε την ίδια σύγκριση με ένα ακόμη σωρό ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο βασικό σχήμα, που βγάζουν το μεροκάματό τους ιδρώνοντας τη φανέλα κι όχι με μερικές συμμετοχές σε ροτέισον ή σε αγώνες άνευ σημασίας.
Δεν αποτελούν, δεν αποτελούσαν βασική επιλογή του προπονητή και δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική διάκρισης για αυτούς του «δύο», όσο διαπιστώνεται ότι είναι μακριά από τη φιλοσοφία της ομάδας, απομονωμένοι από τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί να παίξει ο Αναστασιάδης, κάτι το οποίο δεν είναι καινούργιο, καθότι το ίδιο συνέβαινε και με τους προκατόχους του.
Φαίνεται ότι προέκυψε μια συμφωνία, ή οποία δεν δημοσιοποιήθηκε, αλλά, ουσιαστικά για κάτι τέτοιο πρόκειται: να δώσουν μια ευκαιρία στον Μάρτενς να συνέλθει από τους τραυματισμούς και να κάνει μια ολοκληρωμένη προετοιμασία κι ο Μαντούρο, να δοκιμάσουν την τύχη τους και να αποφασιστεί το μέλλον τους όταν φτάσει ο Δεκέμβρης, το πολύ ο Γενάρης.
Το ερώτημα είναι σχετικό: Χρειάζεται να συζητήσουμε για την τύχη των δύο ποδοσφαιριστών την 1η του Γενάρη; Είναι θέμα προς… μεγάλη συζήτηση η παραμονή τους για μια ομάδα που δεν έκανε, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, τις καλύτερες μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι και του στοιχίζουν πάνω από εκατομμύριο δύο παίκτες που δεν προσφέρουν; Σε μια ομάδα που στο ρόστερ της είναι απαραίτητος κι ο τελευταίος ποδοσφαιριστής και δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μετατραπεί σε… κέντρο αποκατάστασης και φιλανθρωπικό ίδρυμα γιατί θα χαθεί ο έλεγχος…
Οι περιπτώσεις των Μάρτενς και Μανούρο, ο πρώτος περισσότερο κι ο δεύτερος λιγότερο, θα έπρεπε ήδη να έχουν ξεκαθαρίσει καιρό τώρα και να μην απασχολούν με το αν θα τα καταφέρουν τελικά να αποδώσουν με βάση όσο κόστισαν ή τουλάχιστο με το μισό από αυτά που ξόδεψε η ριμάδα η ομάδα τους περιμένοντας ότι, κάποια στιγμή, θα κάνουν τη διαφορά.
Υπό άλλες συνθήκες, αυτή η συζήτηση είναι άσκοπη. Ωστόσο, τα οικονομικά πλαίσια είναι που μας καθοδηγούν. Αν τυχόν οι «δύο» δεν στοίχιζαν ένα σκασμό ευρώ και το συμβόλαιό τους ήταν όσο και ενός έμπειρου ποδοσφαιριστή που συμπληρώνει την αποστολή της ομάδας, δηλαδή, στο 1/5 της υπάρχουσας συμφωνίας, ίσως να περνούσαν απαρατήρητοι. Τότε ίσως να μιλούσαμε για τη χρησιμότητα των ξένων στην ομάδα. Σήμερα, οι αποδοχές τους και η σύγκριση με την προσφορά τους, προκαλεί.
Δεν αποκλείεται, στο επόμενο βήμα της καριέρας τους, να επανέλθουν στο σημείο που έγιναν γνωστοί και να παίξουν το καλύτερό τους ποδόσφαιρο. Στον ΠΑΟΚ, πάντως, δεν θα πρέπει να νοιώθουν όσο ποδοσφαιριστές ήταν μέχρι πριν πατήσουν το πόδι τους στην Τούμπα.
*Υ. Γ. Απόλυτα σεβαστή η απουσία τους λόγω τραυματισμών. Δεν λαμβάνουμε υπόψη τις μακρόχρονες περιόδους που λείπουν λόγω των γνωστών προβλημάτων.
Δανειζόμαστε την αγωνιστική τους εικόνα για τα παραπάνω.