Μια νίκη και μια ήττα για τον ΠΑΟΚ στην Τσεχία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Τώρα που... ξεμπούκωσε ο Αθανασιάδης, μάλλον θα πρέπει να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας κι ο ΠΑΟΚ έλυσε ένα μεγάλο πρόβλημα. Σχεδόν υπαρξιακό...

Κι αν στον Αθανασιάδη προσθέσουμε τον Κουλούρη που μάγεψε στην Τρίπολη, τότε είναι που δεν του ξεφεύγει με τίποτε το πρωτάθλημα.

Δεν μπορώ να είναι βέβαιος αν τελικά θα το κατακτήσει, αλλά, είμαι υποχρεωμένος να γυρίσω το βλέμμα μου κάπου αλλού για να μην ακούω όλους αυτούς που του χαρίζουν πρωταθλήματα, χωρίς κόπο, χωρίς ιδρώτα και με ένα ή δυό ευχάριστα αποτελέσματα. Τα οποία δε, κρύβουν ένα σωρό αδυναμίες, όπως έγινε και στην Τσεχία.

Αμυντικές και λειτουργικές, ανάπτυξης και συμπεριφοράς στον αγωνιστικό χώρο, όπου εκεί, ως καθρέφτης των ικανοτήτων (κι όχι μόνο των αποτελεσμάτων) αντικρίζουμε πολλά ενδιαφέροντα. Όπως, σε γενικό πλάνο, ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε φρεσκάδα, αλλά, απέναντι σε ομάδα χαμηλότερου επιπέδου, η 13η της Τσεχίας, αυτή την εποχή και θα μπορούσε να υπήρχε διαφορετική ανάγνωση σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Δυσάρεστο αποτέλεσμα...

Το αποτέλεσμα της Τσεχίας, κατά τα άλλα, είναι σπουδαίο και αν γίνει αρχή για να βρει ρυθμό αυτή η ομάδα, είναι ακόμη πιο σπουδαίο.

Θα μου πείτε, αποτέλεσμα σπουδαίο, χωρίς οι ποδοσφαιριστές να έχουν αποδώσει; Μα η διαφορά ήταν μεγάλη. Το ότι δεν δημιούργησε ο ΠΑΟΚ παρά μόνο ελάχιστα, ειδικά στο δεύτερο μέρος, ανέδειξε τους Τσέχους σε πρωταγωνιστές, τους έδωσε πολύ χώρο και εκείνοι ένιωσαν και ουσιαστικά σπίτι τους, αν και θα έπρεπε να υποχωρήσει από την αρχή.

Δεν είναι προσεκτικός ο ΠΑΟΚ. Σαν να μην μπαίνει από τα αποδυτήρια για να ξεκινήσει το παιχνίδι και ξεχνιέται στο ζέσταμα. Εξ ου και το γρήγορο γκολ.

Για μια ακόμη φορά, το παιχνίδι του ΠΑΟΚ και μάλιστα απέναντι σε υποδεέστερη ομάδα, δεν συνδέθηκε με την υπεροχή του στον αγωνιστικό χώρο, αλλά, περιορίστηκε σε παιχνίδι αναμονής. Δεν εκμεταλλεύτηκε όσο θα μπορούσε τις πτέρυγες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα λόγω ταχύτητας.

Και κάτι τελευταίο:

Τιμωρία: Εκατο σουτ από το σημείο που δεν βρήκε εστία ο Ροντρίγκες σε κάθε επόμενη προπόνηση και για ένα εξάμηνο. Και να φέρει γραμμένο σε ένα τετράδιο 200 φορές “δεν θα αστοχήσω άλλη φορά σε κενή εστία”.