Μια ευχή για τον τελικό. Όχι τον φετινό, αλλά τον επόμενο!

Γιατί ο φετινός τελικός γίνεται κεκλεισμένων των θυρών;

Υπάρχει η δεδομένη αδυναμία και ανικανότητα της πολιτείας ή της αστυνομίας να επιβάλει την τάξη, αλλά επί της ουσίας ο τελικός γίνεται κεκλεισμένων των θυρών διότι θα μετατρεπόταν με πάσα βεβαιότητα σε ένα φεστιβάλ ακραίας βίας και χουλιγκανισμού, για τα οποία –επειδή άλλοι δεν θέλουν και άλλοι δεν μπορούν- κανείς δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι για να τα αποτρέψει. Όπως συμβαίνει κάθε χρόνο δηλαδή…

Ο τελικός γίνεται κεκλεισμένων των θυρών διότι μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων που θα προμηθεύονταν αυτά τα 15, 17 ή 20 χιλιάδες εισιτήρια που θα εκδίδονταν, θα πήγαιναν στο ΟΑΚΑ παντελώς αδιάφοροι για τον αγώνα και το αποτέλεσμά του και θα τους ενδιέφερε μόνο το αποτέλεσμα που θα είχε… το ντου!

Συνεπώς, το πρώτο πράγμα που πρέπει να αλλάξει είναι οι ίδιες οι ΠΑΕ και ο κόσμος που πηγαίνει στο γήπεδο.

Ο σκληρός πυρήνας των συνδέσμων, δηλαδή οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες στα ραντεβού που έχουν ως σκοπό την αφαίρεση της ζωής, πρέπει να αποβληθούν από τα γήπεδα. Να μην βρίσκουν θέση σε αυτά. Αυτό μπορούν να το κάνουν οι ΠΑΕ και η μεγάλη πλειοψηφία του ψυχικά υγιή κόσμου που πηγαίνει στο γήπεδο.

Δείτε το Λίβερπουλ-Μπαρτσελόνα: Ούτε καν καπνογόνα, pyro show και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Φυσικά ούτε προκλήσεις και ακραίες συμπεριφορές. Μόνο τραγούδι, μόνο χειροκρότημα στους πρωταγωνιστές, μόνο κλάματα χαράς και λύπης. Και σε κάποια πλάνα, έβλεπες αυτόν που έκλαιγε από χαρά και αυτόν που έκλαιγε από λύπη, να βρίσκονται τόσο κοντά, σχεδόν δίπλα-δίπλα! Αλλά και τον οπαδό της Μπαρτσελόνα να χειροκροτεί στο τέλος την Λίβερπουλ…

Πότε η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και γενικότερα όλες οι ελληνικές ΠΑΕ, θα αποφασίσουν ότι θέλουν ΑΥΤΟΝ τον κόσμο στο γήπεδό τους; Πότε θα αποφασίσουν ότι θέλουν ΤΕΤΟΙΑΣ ποιότητας οπαδό να τους ακολουθεί; Πότε θα αποφασίσουν ότι θέλουν την στήριξη των κανονικών ανθρώπων που απλά αγαπούν την ομάδα, που ψυχαγωγούνται μέσα από αυτή, που χαίρονται, λυπούνται, μα πάνω απ’ όλα σέβονται;

Και όχι τους ψυχανώμαλους που κουβαλούν πένσες για να τρυπήσουν το προστατευτικό δίχτυ και να εκτοξεύσουν ανενόχλητοι την φωτοβολίδα με το πιστόλι-στυλό! Όχι αυτούς που στο ένα χέρι έχουν το εισιτήριο που Η ΠΑΕ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ και στο άλλο το μαχαίρι! Όχι τους… διεθνείς χούλιγκαν, που έρχονται για μια μέρα, σκοτώνουν, και επιστρέφουν ανενόχλητοι στην πατρίδα τους…

Πότε θα το αποφασίσουν;

Οι ΠΑΕ και οι ψυχικά υγιείς φίλαθλοι πρέπει να δουν αυτόν τον τελικό και να σκέφτονται ήδη τον επόμενο!

Διότι περνάμε ήδη σε άλλη εποχή και οφείλουν όλοι να ακολουθήσουν:

Από το Σάββατο 11 Μαΐου περνάμε στην εποχή του VAR και δεν θα μπορεί κανείς να μιλάει πλέον για την διαιτησία.

Περνάμε στην εποχή των νέων και σύγχρονων εγκαταστάσεων: Της ΑΕΚ το γήπεδο προχωράει και τελειώνει, του ΠΑΟΚ ετοιμάζεται να ξεκινήσει.

Περνάμε στην εποχή ενός νέου πρωταθλήματος, πιο ανταγωνιστικού και πιο εμπορικού, με λιγότερες και πιο δυνατές ομάδες και πιθανότατα με πλέι οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή!

Και εμείς έχουμε χαμηλώσει τόσο πολύ τον πήχη που δεν πάει πιο κάτω. Το μέτρο σύγκρισης έφτασε να είναι ο τελικός του Πανθεσσαλικού και ακούς διάφορους να λένε ότι στον τελικό του 2006, του 2010, του 2011, του 2016 ή του 2018, ε, δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο…

Όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο οφείλουν το Σάββατο να μελαγχολήσουν για τελευταία φορά και ήδη από την Κυριακή να αρχίσουν να σκέφτονται πώς του χρόνου θα διοργανώσουμε τελικό με κανονικούς ανθρώπους και γεμάτο ΟΑΚΑ.

Απ’ όλα αυτά δεν εξαιρούνται ούτε οι δημοσιογράφοι και κυρίως εκείνοι που δηλώνουν τέτοιοι αλλά είναι σκέτο οπαδοί. Να χαλαρώσουν και εκείνοι, να πάψουν να δηλητηριάζουν και να ξεσηκώνουν τον κόσμο και να περιορίσουν εκείνα τα άρθρα και τα ποστ στα social όπου η κάθε φράση είναι για εισαγγελική παρέμβαση!

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μου είχα βάλει ένα στοίχημα που ευχόμουν να χάσω: Ότι ακόμα και σε αυτόν τον τελικό, θα γίνουν επεισόδια! Ήδη ξεκίνησαν από την Παρασκευή το βράδυ!

Ας ελπίσουμε οι προσκλήσεις να μην έχουν καταλήξει στον Μπάμπη τον Σουγιά και την παρέα του…