Μέγας είσαι Γουόκαπ, και θαυμαστά τα έργα σου

Η ώρα αποχώρησης από το ΣΕΦ μετά το χθεσινό ντέρμπι, έτυχε να συμπέσει με αυτήν του πολυτιμότερου παίκτη του. Τα… τυχερά του επαγγέλματος θα πει κανείς. Στο μυαλό μου, ένας αθλητής που έχει αγωνιστεί για σχεδόν 37 λεπτά σε παιχνίδι τέτοιας υψηλής έντασης, θα έχει έστω και ένα μικρό σημάδι κόπωσης. Ο Τόμας Γουόκαπ όμως είναι φτιαγμένος από άλλο υλικό. Έχοντας δώσει την μεγαλύτερη και πιο πλήρη ίσως παράσταση της μπασκετικής του καριέρας, εκτός του ότι… πετούσε από χαρά, δεν ήθελε ούτε να ακούσει για ενδεχόμενη ξεκούραση στο επόμενο, αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι πρωταθλήματος.

Η κορυφαία μεταγραφή του Ολυμπιακού την τελευταία τριετία, ανάγκαζε λίγα λεπτά πριν δώδεκα χιλιάδες κόσμου να… τσιμπιέται για να συνειδητοποιήσει αν αυτά που έβλεπε από τον Αμερικανό-επιτομή του πλέι μέικερ ήταν αληθινά. Ο «Θωμάς» ήταν η κύρια αιτία που το ιστορικό σερί απέναντι στον Παναθηναϊκό, διευρύνθηκε στο ασύλληπτο 13-0. Σε ένα βράδυ που πολλά πράγματα δεν λειτούργησαν καλά για την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης την τελευταία διετία, και το ένα ελεύθερο τρίποντο μετά το άλλο έβρισκε το σίδερο (17,6%!), ο… πεζοναύτης βγήκε μπροστά και βρήκε τον τρόπο. Καταγράφοντας τέσσερα ρεκόρ καριέρας και μάλιστα σε ντέρμπι. 13 ασίστ, 7 ριμπάουντ, 32 βαθμοί στο σύστημα αξιολόγησης και 37 λεπτά συμμετοχής.

Σε παιχνίδι όπου είχε παράλληλα 4 κλεψίματα, απίστευτες άμυνες στα μις ματς, έξι κερδισμένα φάουλ και το εύστοχο τρίποντο που ουσιαστικά έκρινε οριστικά τον νικητή, με το σκορ στο 75-72. Οι περισσότεροι όταν η μπάλα έφυγε από τα χέρια του, πόνταραν πως από την κόπωση η μπάλα δεν θα φτάσει καν στην στεφάνη. Σημασία έχει πως αυτός το πίστεψε. Και έχοντας συμμάχους τον εξωπραγματικό Ταρίκ Μπλακ και τον συνεπέστατο στο δεύτερο ημίχρονο Βεζένκοβ, οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε μια ακόμα νίκη σε ντέρμπι. Με τον Παναθηναϊκό βελτιωμένο και διαβασμένο όσο ποτέ άλλοτε στα φετινά μεταξύ τους παιχνίδια, την απουσία του Κάναν σε συνδυασμό με το ντεφορμάρισμα του Σλούκα, αλλά και την γενικότερη μείωση ταχύτητας, να τον έχει επηρεάσει.

Οι «πράσινοι», χάρη στην επιλογή της άμυνας «δύο εναντίον δύο» στα σκριν, αλλά και με κάποια δυναμικά χεντς άουτ, περιόρισαν την γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και έβαλαν δύσκολα στους παίκτες του Μπαρτζώκα. Παρόλα αυτά, βρίσκονταν τις περισσότερες φορές ο ελεύθερος παίκτης, αλλά τα σουτ έβρισκαν σίδερο. Αυτό, γέμισε με πίεση τους γηπεδούχους, που στο πρώτο μέρος δεν ήταν αποτελεσματικοί ούτε στην άμυνα. Φαίνεται από τις 11 ασίστ που μοίρασε σε είκοσι λεπτά ο Παναθηναϊκός των 14,7 μέσο όρο στην Ευρωλίγκα φέτος. Η κατάσταση διαφοροποιήθηκε σημαντικά στο δεύτερο εικοσάλεπτο. Αυτό έγινε γιατί ο Φαλ έπαιξε καλύτερη άμυνα στις αλλαγές, ενώ ο παίκτης του μις ματς (κυρίως ο Γουόκαπ) δεν επέτρεπε με τον τρόπο που έβαζε το κορμί του, την πάσα στον ψηλό (σ.σ. ο Παπαγιάννης πηγαινοερχόταν και λόγω της αδυναμίας τροφοδότησής του από τους περιφερειακούς).

Ο απολογισμός ήταν μόλις έξι ασίστ για τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι είχαν σε αυτό το διάστημα και 8 λάθη. Στην επίθεση, οι 9 ασίστ του πρώτου μέρους, έγιναν 23, όχι επειδή ξαφνικά άρχισαν να μπαίνουν τα σουτ, αλλά επειδή η στόχευση ήταν να «σπάσει» η άμυνα μέσα από την ρακέτα με έξυπνο τρόπο και υπομονή. Κόντρα στην λογική που λέει πως ο αντίπαλος όταν αστοχείς… ταμπουρώνεται, ο Ολυμπιακός βρήκε την λύση αρχικά με τον Φαλ, στην συνέχεια με τα κοψίματα του Βεζένκοβ και στην συνέχεια με τα άψογα τελειώματα του Μπλακ, να βάλει στα… καλάθια τον αντίπαλο. Το +9 στα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου, ήταν απόρροια και τις θωράκισης του αμυντικού ριμπάουντ, καθώς ο Παναθηναϊκός ανανέωσε επτά κατοχές στο πρώτο μέρος και μόλις τρεις στο δεύτερο.

Μαντζούκας (σ.σ. το μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς για τον Παναθηναϊκό) και Γκουντάιτις, μαζί με τον Λι, επέστρεψαν τους «πράσινους» στο -1, όμως το σουτ του Βεζένκοβ στο 68-67 και του Γουόκαπ λίγο αργότερα, έγειραν οριστικά την πλάστιγγα στην πλευρά των γηπεδούχων. Που είχαν προλάβει να φθείρουν με φάουλ βασικά ατού του αντιπάλου. Όταν άρχισε και ο Παναθηναϊκός να σημαδεύει σωστά μέσα στην ρακέτα, πήρε εύκολους πόντους από την γραμμή, αλλά το έκανε μάλλον αργά. Η νίκη θα είχε έρθει πολύ πιο εύκολα αν εκτός από τα μακρινά σουτ, ο Ολυμπιακός δεν σπαταλούσε δέκα ελεύθερες βολές. Είναι σίγουρα ένα από τα πράγματα που πρέπει να προσέξουν στον Πειραιά ενόψει πλέι οφ, καθώς, ιδιαίτερα ο συνήθως εύστοχος από την γραμμή, μέχρι πέρυσι, Φαλ, δεν αποκλείεται να γίνει στόχος όποιου αντιπάλου και αν προκύψει. Το παιχνίδι έχει και άλλη διδαχή για τους «ερυθρόλευκους» και αφορά την ανταγωνιστικότητα των «πράσινων» στους εγχώριους τελικούς. Εύκολα δεν κατακτιέται τίποτα στην ζωή, όσο και αν μεγάλωσε το σερί ή το… υπογράφει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται πλέον μία νίκη στα δυο εναπομείναντα παιχνίδια για να καταγράψει ένα ακόμα ιστορικό ρεκόρ. Μετά από αυτό των περισσότερων νικών στην ιστορία του στην διοργάνωση (σ.σ. 23 νίκες), θα γίνει η πρώτη ελληνική ομάδα που τερματίζει πρώτη στην κανονική περίοδο, στην πιο δύσκολη και απαιτητική σεζόν της. Βρίσκοντας τις λύσεις, ακόμα και στις ελάχιστες βραδιές που δεν έχει παίξει το μπάσκετ που μπορεί και απολαμβάνει όλη η υγιής μπασκετικά, Ευρώπη. Chapeau…

Υ.Γ. Κάποια στιγμή αυτή η αηδία με τα καπνογόνα σε κλειστό (αλλά και ανοικτό) χώρο, αλλά και το λέιζερ στα γήπεδα, πρέπει να εκλείψει δια παντός. Δεν γίνεται να μην σέβεσαι την υγεία χιλιάδων ανθρώπων στον βωμό της βαρετής σε όλους και μη πρωτότυπης ατμόσφαιρας. Νισάφι. Για την τσέπη και το ενδεχόμενο τιμωρίας της ομάδας που… αγαπάς ούτε λόγος…

Υ.Γ.2: «Όσοι μετρούν βολές, είναι άσχετοι από μπάσκετ». Μετά το: «στο μπάσκετ κερδίζει πάντα ο καλύτερος», πάει και αυτό το... πολυφορεμένο ρητό. Στις καλένδες…

Follow @ ZervasNikolaos