Με τον Ρίβερς και τον «Γκιστ»

Εύκολο είναι να το ρίξεις στο μεταφυσικό. Να μιλήσεις για ψυχή, καρδιά και σθένος και να ξεμπερδέψεις. Στην προσπάθεια να εξηγήσεις, ωστόσο, πώς αντιστράφηκε πλήρως η προ δεκαημέρου εικόνα των δύο ομάδων βρίσκεις εύκολα και μπασκετικές εξηγήσεις.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ο Παναθηναϊκός έφυγε για τον 13ο σερί τελικό Κυπέλλου γιατί εμφανίστηκε στο ΣΕΦ με σαφές αγωνιστικό πλάνο και καθαρό μυαλό. Δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος πως ο Πασκουάλ θριάμβευσε στη μάχη των πάγκων παρουσιάζοντας τον πιο διαβασμένο και κοντρολαρισμένο Παναθηναϊκό της σεζόν. Από νωρίς προσπάθησε να χτυπήσει χαμηλά με τον Μπουρούση και όταν ο ψηλός έφυγε για τον πάγκο σημάδεψε τα αντίπαλα και πιο κοντά γκαρντ με ποσταρίσματα, κυρίως από τον Ρίβερς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι «πράσινοι» πήραν την συντριπτική πλειοψηφία των πόντων τους στο πρώτο ημίχρονο μέσα από το ζωγραφιστό. Με φάσεις, δηλαδή, που προυποθέτουν «σημάδι», δουλειά και διάβασμα της αντίπαλης άμυνας.

Πιο έτοιμος ήταν ο Παναθηναϊκός και στην άμυνά του. Και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τον Σπανούλη. Όσο ο ηγέτης του Ολυμπιακού είχε το κουμάντο η πίεση πάνω του οδηγούσε τους γηπεδούχους σε συνεχή λάθη. Στα πρώτα 20 λεπτά ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να νικήσει παίζοντας μπάσκετ και ο Ολυμπιακός δείχνοντας τα δόντια του. Ποντάροντας περισσότερο στον ψυχολογικό τομέα. Κι εκεί ήταν έτοιμοι οι παίκτες του Πασκουάλ, όμως. Δεν λύγισαν από τις λύσεις που βρήκαν οι αντίπαλοί τους εκτός συστήματος, δεν παρασύρθηκαν όταν το μομέντουμ του αγώνα πήγε να αλλάξει και διατήρησαν τον έλεγχο της αναμέτρησης στο μεγαλύτερο κομμάτι της.

Με το σκορ στο 28-29 με το φινάλε του ημιχρόνου ήταν σαφές πως ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει στο κακό του ημίχρονο να πάθει την ελάχιστη ζημιά. Είχε ευκαιρία, λοιπόν, να συνεχίσει το σερί του εις βάρος του Παναθηναϊκού. Σαφές ήταν επίσης πως αν ο Παναθηναϊκός σταματούσε να τα σπάει από το τρίποντο μπορούσε εύκολα να κλειδώσει το ματς. Έγινε το δεύτερο. Το 1 στα 10 έγινε 7 στα 12, οι παίκτες του Πασκουάλ ανάγκασαν την αντίπαλη άμυνα να ανοίξει και διευκόλυναν τον δρόμο τους προς το καλάθι. Μια ματιά στο φύλλο της στατιστικής δείχνει πως στο παιχνίδι αυτό ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος σε όλα από τον αντίπαλό του.

Σ’ αυτό τον βοήθησε ξανά αυτός ο απίστευτος παίκτης που τείνει να γίνει σημαία μέσα σε λίγους μήνες. Για να κάνουν άλλοι αυτά που έκανε ξανά στο ΣΕΦ ο Ρίβερς πρέπει να πάρουν 2,5 εκατομμύρια τον χρόνο. Πήρε όλες τις μάχες απέναντι σε όλους τους αντιπάλους του, έβαλε όλα τα μεγάλα σουτ κι έδωσε εκ νέου επιχειρήματα στους ανθρώπους της ομάδας να τον δέσουν από τώρα και για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ΟΑΚΑ.

Ήταν και ο Σίνγκλετον καλός, ήταν και ο Καλάθης καλύτερος από το προηγούμενο ματς στο ΣΕΦ, ήταν και ο Μπουρούσης χρήσιμος αλλά… Ο μόνος που μπαίνει δίπλα στον Ρίβερς σε προσφορά στο ματς αυτό είναι ο Γκάμπριελ. Μπήκε την τελευταία στιγμή στο «ελληνικό» ρόστερ, και φάνηκε έτοιμος από καιρό να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Πέρα απ’ όλα τα άλλα η ικανότητά του να παίξει το πικ εν ρολ παιχνίδι με τον Καλάθη, ικανότητα που εκδηλώθηκε από νωρίς στο ματς, ήταν το πρώτο χτύπημα που χαλάρωσε την άμυνα του Ολυμπιακού. Μετά άρχισε να βάζει και τα σουτ. Ενδεικτικό της διάθεσης και της ψυχολογίας του το γεγονός ότι δικό του είναι το πρώτο και μοναδικό για το πρώτο ημίχρονο εύστοχο τρίποντο του Παναθηναϊκού.

Δίκαιος και μεγάλος νικητής, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός που συνεχίζει αυτήν την απίστευτη συνήθεια να νικά τον αντίπαλό του στο ΣΕΦ σε νοκ άουτ ματς για το Κύπελλο (7 στα 8). Νίκη που δίνει πολύ κουράγιο στους πράσινους να συνεχίσουν στον ανήφορο, νίκη που χαρίζει πολύτιμη ενέργεια ατομικά σους παίκτες τους Πασκουάλ, νίκη που ανεβάζει στα ύψη το ενδιαφέρον ενόψει των επόμενων μεταξύ των δύο ομάδων που ακολουθούν. Είναι σίγουρο πως όσο περνά ο καιρός ο Παναθηναϊκός θα γίνεται όλο και καλύτερος…