Μάγκες, πιαστήκαμε κορόιδα

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ή, καλύτερα, πιαστήκαμε αδιάβαστοι. Η Ρεάλ Μαδρίτης επένδυσε στον τσαμπουκά και πληρώθηκε με τόκο. Έριξε ξύλο, προκάλεσε θολούρα στο μυαλό των παικτών του Πασκουάλ, εκμεταλλεύτηκε κάθε λεπτομέρεια που ξεπηδούσε μέσα από την αναμέτρηση κι έφυγε από το ΟΑΚΑ με το πλεονέκτημα έδρας.

Αυτή τη φορά, τα χέρια που μελανιασαν ήταν αυτά των γηπεδούχων. Αυτή τη φορά η τρικυμία ταλαιπωρούσε τα κρανία των παικτών του Παναθηναϊκού. Η Ρεάλ ήταν έτοιμη να το κάνει το ματς ροντέο, ο Παναθηναϊκός μάλλον πίστευε ότι οι Μαδριλένοι δεν μπορούν να τον τραμπουκισουν μέσα στην πιο καυτή έδρα της Ευρώπης. Γι' αυτό και οι γηπεδούχοι έπαιζαν σαν να ήταν μονίμως αιφνιδιασμενοι, γι' αυτό και οι φιλοξενούμενοι δημιουργούσαν με μεγάλη άνεση και αποτελεσματικότητα ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός με μίνι σερί μείωνε τη διαφορά ή ισοφαριζε.

Οι πιο έμπειροι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν κακοί. Ο Καλάθης μάλλον έπεσε στην παγίδα που του έστησαν οι τσαμπουκαδες των αντιπάλων και ξεκουρδιστηκε. Ο Γκιστ προσπαθούσε να βοήθησει με λάθος τρόπο, σουτάροντας από μακρινή απόσταση, ενώ κάτω από το καλάθι και αυτός και ο Σινγκλετον έβλεπαν τον Ρεγες και την παρέα του να παίρνει το ένα επιθετικό ριμπάουντ μετά το άλλο. Ακόμα και ο Τζέιμς που σκόραρε αρκετά, δεν το έκανε με τάξη, δεν το έκανε όπως την Τρίτη, αλλά επενδύοντας στο ένστικτο και ποντάροντας αρκετά στην τύχη. Άσε που χρεώνεται και δύο σημαντικές ευκαιρίες τις οποίες έχασε στις τελευταίες κατοχές του αγώνα.

Η Ρεάλ πήρε, με βάση το φύλλο της στατιστικής, 43 ριμπάουντ εκ των οποίων τα 16 επιθετικά. Ο Παναθηναϊκός έμεινε στα 24 συνολικά και αυτό επειδή βελτιώθηκε αρκετά στο δεύτερο μέρος. Ο Παναθηναϊκός επέτρεψε στη Ρεάλ να βάλει σε μια περίοδο, την τρίτη, σχεδόν τους μισούς πόντους απ' όσους έβαλε σε όλο το ματς της Τρίτης. Το σκορ στο δεκάλεπτο ήταν 21-32. Ο Καλάθης έκανε 11 ασίστ λιγότερες απ' όσες μοίρασε στο πρώτο ματς αν και στο δεύτερο έπαιξε 4 λεπτά περισσότερα. Ο Ρίβερς έμεινε στο παρκέ 13 και κάτι λεπτά και δεν έκανε καν σουτ. Ο Γκιστ ήταν... αλλού: σε 22 λεπτά συμμετοχής είχε το χειρότερο ρανκινγκ (-3).

Από την άλλη πλευρά, οι παλιοσειρες της Ρεάλ έκαναν εξαιρετική δουλειά. Ο Ρεγες ήταν παντού, ο Ρούντι επηρέαζε το ματς ακόμα και όταν ήταν στον πάγκο, ο Κάρολ βρήκε ρυθμό κι εκτελούσε με συνέπεια, ο Τομπκινς εκμεταλλεύτηκε όλα τα ανοικτά σουτ που του έδωσε η καλή κυκλοφορία της μπάλας από πλευράς των συμπαικτών του και από την άλλη οι αργές αντιδράσεις της άμυνας του Παναθηναϊκού. Γι' αυτό και η Ρεάλ δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο του αγώνα παρά το γεγονός ότι ο Ντονσιτς ήταν ξανά σχετικά εξουδετερωμενος. Έμεινε στους 8 πόντους, τους οποίους πέτυχε από τη γραμμή των βολών.

Ναι, λοιπόν, υπήρξε και φρου φρου. Κουβέντα να γίνει, όμως, αν γίνει για τη δεύτερη περίοδο. Τότε που η Ρέαλ πήγαινε συνεχώς στις βολές ενώ όσο δυναμικά κι αν έπαιζε δεν έλεγαν οι ρεφερι να βάλουν τη σφυρίχτρα στο στόμα. Μέχρι εκεί, όμως... Ο Παναθηναϊκός δεν το έχασε το ματς εκεί, το έχασε με την έναρξη του δευτέρου μέρους όταν έπαθε ζημιά ανάλογη με εκείνη που είχε πάθει στο δεύτερο ημίχρονο του πρώτου ματς πέρυσι με τη Φενέρ.

Είναι, λοιπόν, ένα μάθημα ακόμα. Είναι ένα στριμωγμα ακόμα, είναι μια λακούβα ακόμα που πρέπει να ξεπεράσει ο Παναθηναϊκός για να πετύχει τον στόχο της επιστροφής στα φάιναλ φορ. Το αν γίνεται η ανατροπή στην ανατροπή μένει να μας το απαντήσουν οι πρωταγωνιστές των αναμετρήσεων της Τετάρτης και της Παρασκευής. Από την ιστορία των δύο πρώτων αγώνων προκύπτει αβίαστα ότι: ο Παναθηναϊκός της Τρίτης μπορεί να κάνει ακόμα και το 1-3 στη Μαδρίτη. Αυτός της Πέμπτης εν μπορεί να ελπίζει σε πολλά πράγματα. Υπάρχει ελπίδα όμως. Ο Πασκουάλ ξέρει να παίζει και να κερδίζει στη Μαδρίτη...