Λίζα Μπάινγκντον: Η αποκλειστική σπίκερ των Μπακς γράφει ιστορία στο ΝΒΑ!

«Έμαθα να μη λέω ποτέ όχι στην ευκαιρία. Έμαθα, επίσης, ότι πρέπει να κάνεις ''χαμαλοδουλειά'' για να φτάσεις στη δόξα»: Αυτές είναι κάποιες από τις πρώτες φράσεις που διαβάζει όποιος μπει στο προσωπικό blog της Λίσα Μπάινγκτον και η καριέρα της, μέχρι σήμερα, την επιβεβαιώνει πλήρως.

Από τοπικά κανάλια, σε διεθνούς εμβέλειας δίκτυα και από αγώνες μικρών κατηγοριών στο κολλεγιακό πρωτάθλημα και, εν τέλει, στην απόλυτη λάμψη του ΝΒΑ.

Η 45χρονη δημοσιογράφος διέλυσε όποιο στερεότυπο βρήκε μπροστά της και έκανε τη φωνή της να ακουστεί στις μεγαλύτερες διοργανώσεις.

Φέτος έβαλε μια ακόμα πρωτιά δίπλα στο όνομά της. Έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του ΝΒΑ που περιγράφει αγώνες, αποτελώντας την αποκλειστική σπίκερ των Μιλγουόκι Μπακς για την ερχόμενη σεζόν.

Τον περασμένο Μάρτιο έγινε η πρώτη που περιέγραψε αγώνα του κολλεγιακού πρωταθλήματος. Η φωνή της έχει ακουστεί σε αγώνες σόφτμπολ και χόκεϊ. Ήταν παρούσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο για περιγραφή αγώνων ποδοσφαίρου ανδρών και γυναικών. Έχει περιγράψει ακόμα ενόργανη γυμναστική και βόλεϊ. Η πορεία της περιλαμβάνει μια μακρά λίστα αγώνων, που την οδήγησαν ως την πόρτα τον Μπακς, για να γράψουν μαζί ιστορία.

«Μου αρέσει να μοιράζω ασίστ, όχι να σκοράρω»

Κάθε φορά που διηγείται την καριέρα της, η Λίσα Μπάινγκτον μιλάει για τους γονείς της. Αυτοί της μετέδωσαν μια σκέψη που, παραδόξως, δεν είναι δεδομένη για όλους: Δεν έχει σημασία αν είσαι αγόρι ή κορίτσι, σημασία έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς.

«Ήμουν το μόνο κορίτσι που έπαιζε ποδόσφαιρο με τα αγόρια. Μου φαινόταν τελείως φυσιολογικό. Μου έλεγαν (σ.σ. οι γονείς της) πως αν θέλω να κάνω κάτι, πρέπει να το κάνω. Δεν μου είπαν ποτέ ''αυτό είναι για αγόρια'' ή ''αυτό είναι για κορίτσια''». Αυτό που αγαπούσε, λοιπόν, ήταν ο αθλητισμός. Η καρδιά της μοιράζονταν ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Τέσσερα χρόνια στο πρώτο και δύο χρόνια στο δεύτερο αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο με τις ομάδες του Northwestern University, όπου φοίτησε.

Δεν έχει σημασία αν είσαι αγόρι ή κορίτσι, σημασία έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς

Το αθλητικό της background αποτέλεσε ισχυρό βοηθό στον δρόμο της για περιγραφή αγώνων: «Υπάρχει κατανόηση με τους παίκτες και τους προπονητές. Δεν έπαιξα επαγγελματικά, αλλά όταν έχεις φτάσει στο ανώτερο επίπεδο, μπορείς να καταλάβεις τις απαιτήσεις που έχει το άθλημα, την πίεση, το στρες... Μπορείς να ταυτιστείς».

Πέρα από αυτό, ως πρώην πόιντ γκαρντ, θεωρεί ατού της να μοιράζει ασίστ. «Βλέπω τη δουλειά μέσα από τα μάτια της θέσης μου. Μου αρέσει να μοιράζω ασίστ. Νομίζω ότι έχουμε περισσότερους σκόρερ πόιντ γκαρντς στις μέρες μας, εγώ δεν είμαι έτσι. Προσπαθώ να κάνω τους ανθρώπους στην ομάδα μου καλύτερους. Στη μετάδοση θέλω να τους μοιράζω ασίστ, αντί να σκοράρω».

«Όταν η δουλειά δεν μοιάζει με δουλειά, ξέρεις ότι κάνεις το σωστό»

Κάθε στερεότυπο που σπάει, θέλει από πίσω έναν άνθρωπο που δουλεύει σκληρά και πατάει γερά στα πόδια του. Αυτό είναι και το μυστικό που μοιράζεται η Λίσα Μπάινγκτον, καθώς θυμάται την πρώτη της δουλειά.

Ήταν σε έναν μικρό τηλεοπτικό σταθμό στο Μίσιγκαν. Για να βγάλει ένα ρεπορτάζ έκανε τα πάντα: Έπιανε την κάμερα, έτρεχε σε 3-4 γήπεδα για να καταγράψει τα παιχνίδια, επέστρεφε στον σταθμό, έκανε την επεξεργασία και έγραφε τα highlights.

Στη συνέχεια, άλλαζε ρούχα, επιμελούνταν μόνη της την εμφάνισή της και παρουσίαζε την αθλητική εκπομπή του καναλιού. Για χρόνια αυτή ήταν η καθημερινότητά της, μέχρι που πήρε «μεταγραφή» για το FOX Sports. Τα γήπεδα μεγάλωσαν. Αντίστοιχα μεγάλωσε και η προσμονή για κάθε παιχνίδι που καλούνταν να περιγράψει.

«Αγαπάω απόλυτα αυτό που κάνω. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την άφιξη σε ένα στάδιο ή γήπεδο. Με την ενέργεια μιας αγωνιστικής ημέρας και με τη γνώση ότι ΑΥΤΟ θα είναι το ''γραφείο'' σου για τις επόμενες ώρες. Όταν η δουλειά δεν μοιάζει με δουλειά, τότε ξέρεις ότι κάνεις το σωστό», γράφει στο προσωπικό της blog.

Η αξία αυτής της δουλειάς κρύβεται σε αυτά που δεν βλέπει ο κόσμος

Σε μία συνέντευξή της αναφέρει: «Μου αρέσει να σκαλίζω τα στατιστικά, να μαθαίνω ιστορίες και να πηγαίνω σε προπονήσεις. Η αξία αυτής της δουλειάς κρύβεται σε αυτά που δεν βλέπει ο κόσμος. Είναι ο χρόνος που δαπανάς στην προετοιμασία σου, είναι οι συζητήσεις με τους προπονητές και τους παίκτες. Στο τέλος πρέπει να βρεις τον τρόπο να ενώσεις όλα αυτά τα κομμάτια και να τους δώσεις ζωή μέσα από τη μετάδοση. Αυτό αγαπώ σε αυτήν τη δουλειά».

Και παρότι οι ευκαιρίες που προέκυψαν στον δρόμο της ήταν πολλές, η Λίσα Μπάινγκτον έμαθε να μη θεωρεί τίποτα δεδομένο.

«Νιώθω ευλογημένη που είχα τόσες υπέροχες ευκαιρίες, στο NCAA, στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τώρα στους Μπακς. Δεν θέλω, όμως, να νομίζει ο κόσμος ότι ξύπνησα μια μέρα και είπα ''σήμερα θα πάω στους Ολυμπιακούς'' ή στο ΝΒΑ. Υπάρχει πολλή ''χαμαλοδουλειά'' σε αυτές τις ιστορίες. Κάποιες φορές, μια δουλειά με τόση λάμψη μπορεί να καθυστερήσει έναν χρόνο, πέντε χρόνια, 10 χρόνια ή ακόμα και 15. Δεν είναι μια επιτυχία που έρχεται σε μια νύχτα. Μεσολαβούν άνθρωποι που βοήθησαν, πολύς χρόνος και ώρες δουλειάς που ο κόσμος δεν μπορεί να δει».

«Μια διαφορετική φωνή»

Η Λίσα Μπάινγκτον καλείται να καλύψει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Τζιμ Πάσκε άφησε τη θέση του σπίκερ των «ελαφιών» μετά από 35 ολόκληρα χρόνια, έχοντας γευτεί την αγάπη της ομάδας και του κόσμου.

Όποιος και να έπαιρνε τη σκυτάλη, θα έμπαινε σε μια άνιση σύγκριση, η οποία, όμως, δεν φαίνεται να επηρεάζει την Μπάινγκτον.

«Θέλω να μιλήσω μαζί του. Είναι τόσο καλός. Υπήρξε τόσο σημαντικός για τους Μπακς, για το Μιλγουόκι, πιστεύω ότι το πάθος που έδωσε πρέπει να αναγνωριστεί. Εγώ είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Μια διαφορετική προσωπικότητα. Μια διαφορετική φωνή. Πρέπει να είμαι εγώ, αλλά πρέπει και να συγχαρώ αυτόν που κάθισε σε αυτή την καρέκλα για 35 χρόνια και έκανε εξαιρετική δουλειά».

Και αυτός, όμως, δεν... τσιγκουνεύτηκε τα καλά λόγια. Την ημέρα της ανακοίνωσης της Μπάινγκτον, έγραψε στο Twitter: «Συγχαρητήρια Λίσα. Ο ενθουσιασμός και η ευχαρίστησή σου θα μεγαλώσουν δίπλα στον Έλντερ Μαρκές Τζόνσον, στον Στιβ Νόβακ, αλλά και με τη συνεργασία με την ασύγκριτη Ζόρα Στέφενσον. Οπαδοί, σκεφτείτε το μπασκετικό iq της νέας ομάδας σχολιαστών των Μπακς. Ασύγκριτο».

«Δεν είμαι γυναίκα broadcaster. Είμαι broadcaster»

Οι περιγραφές αγώνων παγκοσμίως παραμένουν ανδρικό «σπορ», στο οποίο ελάχιστες γυναίκες έχουν καταφέρει να κατακτήσουν μια θέση. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να ακούγονται περισσότερες γυναικείες φωνές σε αθλητικές εκπομπές και σχολιασμό αγώνων, αλλά όχι στο play by play.

Η Λίσα Μπάινγκτον άνοιξε τον δρόμο στο ΝΒΑ, ενώ λίγες μέρες μετά από την έναρξη της συνεργασίας της με τους Μπακς, η Κέιτ Σκοτ προσελήφθη από τους Σίξερς. Πάντως, δεν χαίρεται ιδιαίτερα αυτή την πρωτιά, από την άποψη ότι θα ήθελε να έχει γίνει κάτι τέτοιο πολλά χρόνια πριν. «Χειροκροτώ τους Μπακς, που έκαναν τα πρώτα βήματα για να θεωρούνται προσλήψεις σαν την δική μου κανονικότητα στο ΝΒΑ. Καιρός ήταν», αναφέρει σχετικά στις δηλώσεις της στην ανακοίνωση από τα «ελάφια».

Σε άλλες δηλώσεις της έχει σχολιάσει σχετικά: «Χρειαζόμαστε πρώτες, για να έχουμε δεύτερες, για να έχουμε τρίτες, για να έχουμε τέταρτες... Σέβομαι ότι μπορεί να είμαι πρότυπο, αλλά θέλω να είμαι ένα πρότυπο για αγόρια και κορίτσια. Μόνο έτσι θα αρχίσει να υπάρχει κανονικότητα σε κάτι τέτοιο. Έτσι κανονικοποιείται μια περιθωριοποιημένη φωνή. Δυστυχώς, οι γυναικείες φωνές στον ανδρικό αθλητισμό είναι πολύ περιθωριοποιημένες, όσον αφορά την περιγραφή ή ακόμα και την ανάλυση ενός αγώνα».

Πότε, όμως, θα νιώσει ότι αυτός ο αγώνας έχει τελειώσει; «Όταν φτάσουμε στο σημείο να μην προσπαθούμε να καταλάβουμε σε ποια ανήκει αυτή η γυναικεία φωνή. Όταν μια γυναικεία φωνή σε ένα παιχνίδι ανδρών είναι ένας κανονικός ήχος, τότε θα έχουμε φτάσει στο σημείο που πρέπει».

Η αντίδραση του κόσμου είναι πάντα κάτι που «τρομάζει» σε τέτοιες περιπτώσεις. Αρκετές φορές έχουν προκληθεί αναίτιες αντιδράσεις από οπαδούς, όταν μια γυναίκα αναλαμβάνει θέσεις που «παραδοσιακά» μέχρι σήμερα αναλάμβαναν άνδρες. Και σε αυτό, όμως, η απάντηση της είναι αφοπλιστική: «Μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις, να δουλεύεις με αυτό. Αν οι οπαδοί ανησυχούν ή δεν το καταλαβαίνουν, μπορώ να τους ακούσω. Αλλά, πραγματικά, δεν θεωρώ τον εαυτό μου γυναίκα broadcaster. Θεωρώ τον εαυτό μου broadcaster και ο στόχος μου είναι να κάνω τη δουλειά τόσο καλά, ώστε ο κόσμος να αρχίσει να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο».

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube