Μπορεί να διανύουμε την σεζόν που καμία ελληνική ομάδα σε καμία ευρωπαϊκή διοργάνωση δεν συμμετέχει σε πλέι οφ μετά από τριάντα χρόνια. Μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να συνεχίζει να είναι στα… βράχια, επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν πως πρέπει να προχωρήσει επιτέλους μπροστά και δρουν παρασκηνιακά για να κρατηθεί η υπάρχουσα σαθρή κατάσταση στα κοινά. Μπορεί το ενδιαφέρον να έχει μειωθεί και σε όλα τα επίπεδα να έχουμε μείνει πολύ πίσω, όμως πάντα θα υπάρχουν οι ηλιαχτίδες φωτός και τα σημάδια πως υπάρχει ελπίδα για καλύτερες ημέρες.
Η Τετάρτη 14 Απριλίου 2021, θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μας για δύο γεγονότα που έγιναν εντός παρκέ, διότι οι περισσότεροι έχουν σταθεί σε αυτά που διαδραματίστηκαν εκτός αυτού και αφορούν την Ευρωλίγκα και το μέτωπο των επτά. Ασφαλώς και είναι μεγάλο θέμα, όμως το ελληνικό μπάσκετ οφείλει να ρίξει περισσότερο φως και να υπερηφανεύεται για ουσιαστικότερους λόγους, για δύο ανθρώπους του. Που για διαφορετικούς λόγους μας έκαναν να αισθανθούμε μετά από καιρό όμορφα για αυτό που αγαπάμε. Ειδικά στην περίπτωση του Γιώργου Λιμνιάτη, δεν μιλάμε μόνο για μπασκετική ομορφιά, αλλά και για ραψωδία-μάθημα ζωής.
Λίγο μετά το παιχνίδι με τον Προμηθέα στην Πάτρα, ο Έλληνας προπονητής στο μοναδικό παιχνίδι που επέλεξε να κοουτσάρει ως πρώτος την ΑΕΚ, εξήγησε τους λόγους που πήρε την απόφαση να μην δεχθεί την άκρως τιμητική όπως την χαρακτήρισε πρόταση της Ένωσης και την προτροπή των παικτών της να μείνει μαζί τους μέχρι το τέλος της σεζόν. Αντί για μερικές λέξεις ας μιλήσει η εικόνα του παρακάτω βίντεο…
Ο κόουτς Λιμνιάτης, με την απόφασή του έβαλε πάνω απ’ όλα την ηθική, την τιμιότητα, την πίστη στον συνάνθρωπο-συνάδελφο και τις αξίες. Που απέδειξε, για όσους δεν τον γνωρίζουν προσωπικά, πως τις έχει σε υπερβολικές ποσότητες. Ένας άνθρωπος από άλλη εποχή όπως ολόσωστα μου εκμυστηρεύτηκε ένας συνεργάτης του. Στις μέρες μας, όπου δυστυχώς οι καριέρες είναι πάνω απ’ όλα και για να της κερδίσουν οι περισσότεροι κάνουν τα πάντα, αλλάζοντας απόψεις και σταθερές και καταπατώντας το ο,τιδήποτε (όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά παντού και κυρίως στην Πολιτική), ο Γιώργος Λιμνιάτης όρθωσε ανάστημα. Κάνοντας τους λίγους, ομολογουμένως, ρομαντικούς που έχουμε απομείνει να χαμογελάσουμε και να πιστέψουμε πως κάτι μπορεί να αλλάξει.
Δεν γνωρίζω αν η… εκτίμηση του κόουτς Λιμνιάτη πως ίσως δεν του δοθεί ποτέ η ευκαιρία να κοουτσάρει μία τόσο μεγάλη ομάδα με τόσο καλούς παίκτες βγει αληθινή. Εύχομαι να του δοθεί και να την αξιοποιήσει, διότι δεν του λείπει απολύτως τίποτε. Ο έτερος πρωταγωνιστής του κειμένου άλλωστε, συνάδελφός του, Δημήτρης Πρίφτης, άρχισε την καριέρα του από τον Άρη Γλυφάδας και πλέον οδήγησε μία ομάδα σε μία επική πρόκριση στην Ευρωλίγκα. Όμως το σίγουρο, είναι πως τα λόγια του Γιώργου Λιμνιάτη, η ηθική του και ο τρόπος που σκέφτεται και πράττει, θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο για τους ανθρώπους του μπάσκετ, αλλά και γενικότερα. Στην δική μου λίστα-αρχείο με αυτά που θέλω να δει ο μικρός μου γιός όταν θα αρχίσει να καταλαβαίνει πάντως το χθεσινό βίντεο πήρε περίοπτη θέση.
Στην αρχειοθήκη του Δημήτρη Πρίφτη πάντως, μπήκε ήδη το χθεσινό ματς-πρόκριση της Ούνιξ Καζάν στην Ευρωλίγκα μέσα στην Μπολόνια. Ο Έλληνας τεχνικός, ανεβαίνοντας σκαλί-σκαλί, κατάφερε με μεθοδική δουλειά, επιμονή, υπομονή και… αθόρυβη άνοδο όλων των μπασκετικών επιπέδων, να κάνει κάτι που λίγοι περίμεναν. Όχι μόνο επειδή η Βίρτους έχει ποιοτικότερο και πιο ακριβό ρόστερ, αλλά κυρίως επειδή η Ευρωλίγκα εδώ και δύο χρόνια προσπαθεί να την βάλει με κάθε τρόπο στα μεγάλα σαλόνια. Ο κόουτς Πρίφτης που για την ώρα κανείς δεν τον έχει εμπιστευτεί στην Ελλάδα για ομάδα τοπ επιπέδου, μαζί με τους επίσης έλληνες συνεργάτες του Σίμτσακ και Νίκου, μας έκανε χθες να πανηγυρίσουμε.
Παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ, εκτόπισε από τον τελικό μία ομάδα που έφτασε στα ημιτελικά με 18-0 νίκες! Θα διεκδικήσει το τρόπαιο απέναντι στην Μονακό, αλλά έχει ήδη πετύχει. Με όμορφο μπάσκετ, καλές επιλογές ξένων παικτών που δεν αποκλείεται να απασχολήσουν μεγαλύτερες ομάδες στο άμεσο μέλλον, μπαίνει με το… σπαθί του στο κλαμπ των εξαιρετικών ελλήνων προπονητών που δουλεύουν στο εξωτερικό και τα καταφέρνουν περίφημα. Του αξίζουν πολλά μπράβο και υποστήριξη, όπως και σε όλους τους συμπατριώτες μας που έχουν αμφισβητηθεί από την εγχώρια πραγματικότητα, αλλά στο εξωτερικό πίνουν… νερό στο όνομά τους.
Υ.Γ. «Το δύσκολο είναι να βρίσκεις τρόπο να λες σε έναν 14χρονο ότι δεν θα είναι στην τελική δωδεκάδα της Εθνικής ομάδας. Όλα τα άλλα είναι εύκολα». Όποιος δεν βουρκώνει με αυτή την φράση… ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
