Καθαρές κουβέντες

Ήταν Αύγουστος του 2014. Ο Παναθηναϊκός πάλευε να βρει τα πατήματά του μετά τον αποκλεισμό από τη Σταντάρ Λιέγης στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ακολουθούσε η διπλή μάχη με την Μίντιλαντ στην οποία οι «πράσινοι» έπαιζαν την επιστροφή τους στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Στις 19 του μήνα, παραμονές του πρώτου ματς με τους Δανούς, Βέλγοι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν επαφές του Γιάννη Αναστασίου με την Γκενκ. Το φλερτ δεν οδηγήθηκε σε γάμο και ο κόουτς έμεινε στον Παναθηναϊκό…

Είναι Σεπτέμβριος του 2015. Ο Παναθηναϊκός παλεύει να ορθώσει ανάστημα μετά τον εξευτελιστικό αποκλεισμό από την Γκαμπάλα. Είναι εκτός Ευρώπης και στο Κορωπί έχουν αρχίσει οι «συστάσεις» και τα group therapy. Και οι Βέλγοι ξανάρχονται. Δημοσιεύματα έφεραν τον Αναστασίου ψηλά στη λίστα της Σταντάρ Λιέγης. Χωρίς να οδηγείται και αυτό το φλερτ – κατά τα φαινόμενα – σε γάμο.

Το θέμα είναι, όμως, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και όχι μόνο εντός γηπέδου, όπου ο Παναθηναϊκός μοιάζει να πηγαίνει με σηκωμένο το χειρόφρενο στο ξεκίνημα μιας ακόμα αγωνιστικής σεζόν. Αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου. Ο κόουτς βρέθηκε, λοιπόν, ξανά στο επίκεντρο. Και θα πει κανείς, πού είναι το κακό; Στους νόμους της ελεύθερης αγοράς υπάγεται και το ποδόσφαιρο, άρα ουδέν μεμπτόν.

Μα εδώ δεν στήνουμε κατηγορητήριο. Δεν αναζητούμε ποινικά ή πειθαρχικά κολάσιμες πράξεις. Οι συμπεριφορές είναι το αντικείμενο της κουβέντας μας. Και το περιβάλλον στο οποίο σημειώθηκαν.

Τότε, το καλοκαίρι του 2014 ο Παναθηναϊκός σαν εταιρεία ήταν ακόμα βαθιά κολλημένος στη λάσπη. Όχι μόνο δεν είχε ληφθεί απόφαση για οικονομική υπέρβαση και για σημαντικές μεταγραφές αλλά οι παίκτες είχαν πάρει το μήνυμα «βάλτε πλάτη» σε όλους τους τόνους. Και για όλους τους τομείς. Με άλλα λόγια: μη ζητάτε αυξήσεις και διάφορα μπόνους, περάστε στο Γιουρόπα Λιγκ να πάρουμε μια ανάσα οικονομική και βλέπουμε. Πάνω λοιπόν στην προσπάθεια που γινόταν να συμφιλιωθούν οι πάντα απαιτητικοί ως και κακομαθημένοι ποδοσφαιριστές με την ιδέα της λιτότητας ο προπονητής – που μαζί με τη διοίκηση μετέδιδε το μήνυμα – φερόταν να συζητά με την Γκενκ μια πολύ δελεαστική οικονομικά πρόταση. Δεν είναι κάτι που πέρασε ασχολίαστο στα αποδυτήρια…

Οι διαφορές του Σεπτέμβρη του 2015 με τον Αύγουστο του 2014 πολλές. Αντί των Μπούρμπου, Μπούι, Μπερίσα, Στιλ έχουν έρθει Εσιέν, Σάντσες, Αμπέντ αλλά και οι Βέμερ, Λουντ, Καλτσάς, Τελάντερ, Γιαννακόπουλος. Με άλλα λόγια η διοίκηση πήρε την απόφαση να δυναμώσει το ρόστερ για να γίνει η ομάδα πιο ανταγωνιστική. Και στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα. Να μία ακόμα διαφορά: στην πρώτη πρόκληση της χρονιάς παίκτες ΚΑΙ προπονητής απέτυχαν παταγωδώς. Αποτυχία που πλήγωσε σημαντικά το πρεστίζ της ομάδας και άφησε αραχνιασμένα τα ταμεία της ΠΑΕ. Ναι, η εταιρεία αποφάσισε να αυξήσει τα έξοδά της, υπολόγιζε, όμως, και αυξημένα έσοδα. Είτε μέσω της πρόκρισής της στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ (δεν λέμε για ομίλους), είτε μέσω της συμμετοχής στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.

Παρά την κραυγαλέα αποτυχία και τις αυξανόμενες φωνές από μερίδα οπαδών (οργανωμένων και μη) γύρω από τα λάθη ΚΑΙ του Γιάννη Αναστασίου η διοίκηση αποφάσισε να ρίξει τους τόνους και να δηλώσει έμπρακτα την εμπιστοσύνη της στο πρότζεκτ που τρέχει για τρίτη σεζόν. Μπορείς να το πεις κι έτσι: ο Γιάννης Αλαφούζος λειτούργησε ως και σαν κυματοθραύστης στις «επιθέσεις» που δεχόταν ο κόουτς τις μέρες μετά το κάζο από την Γκαμπάλα.

Σωστό ή λάθος μένει να αποδειχθεί. Και – σε τελική ανάλυση – είναι κάτι πάνω στο οποίο μπορεί να στηθεί μεγάλη κουβέντα. Σίγουρο είναι ένα: στους ανθρώπους που σε στηρίζουν οφείλεις να μιλάς ξεκάθαρα και να μην κρύβεσαι πίσω από φήμες και… φλερτ. Εκτός και αν έχεις την υποψία ότι η στήριξη της διοίκησης δεν είναι ειλικρινής. Ό,τι και να συμβαίνει, πάντως, χρειάζονται καθαρές κουβέντες…