Μετά την ψυχρολουσία της Μεγάλης Τρίτης, ο Ολυμπιακός ήταν στα σχοινιά. Είδε ένα-δύο αδιανόητα σφυρίγματα των διαιτητών και μια-δύο δικές του αγωνιστικές αβλεψίες, να του στερούν το 2-1 και ο δρόμος προς το Final Four του Βερολίνου να γίνεται υπερβολικά ανηφορικός, έως και απροσπέλαστος. Αντέδρασε όμως ιδανικά και όχι μόνο αυτό, αλλά κατάφερε και πολλαπλά χτυπήματα στο μαλακό υπογάστριο της Μπαρτσελόνα. Δεν είναι και λίγο μετά από ήττα σε παράταση με αυτό τον τρόπο να πηγαίνεις μετά από 48 ώρες και να φιλοδωρείς τον αντίπαλο με 34 πόντους διαφορά. Θέλει χαρακτήρα και σωστή διαχείριση συναισθημάτων, κάτι που χρειάζεται και τώρα με τον τρόπο που ήρθε η ισοφάριση της σειράς, ενόψει του τελικού πρόκρισης την επόμενη εβδομάδα.
Ένα από τα «κλειδιά» για να βγει αυτή η αντίδραση και οι «ερυθρόλευκοι» να κάνουν ένα από τα καλύτερά τους παιχνίδι στην φετινή σεζόν και στην ιστορία τους στα πλέι οφ γενικότερα, ήταν ότι μετέτρεψαν τον… θυμό τους σε ενέργεια και μπόλικη όρεξη για μπασκετικές απαντήσεις. Το γεγονός πως ο οργανισμός δεν σήκωσε καθόλου… σκόνη και δεν ανέβασε τους τόνους της διαμαρτυρίας, ήταν το πρώτο βήμα για να μείνουν συγκεντρωμένοι στον στόχο οι παίκτες. «Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ όλο το βράδυ», αποκάλυπτε λίγο μετά τον θρίαμβο ο κόουτς Μπαρτζώκας, ο οποίος εύλογα αναρωτήθηκε πόσο διαφορετική θα ήταν βραδιά την Μεγάλη Πέμπτη, αν ο ρέφερι Νέντοβιτς μετρούσε καλύτερα τα πέντε δευτερόλεπτα στην επαναφορά του Σατοράνσκι. Η απάντηση είναι πως ο Ολυμπιακός θα πανηγύριζε για πρώτη φορά στην ιστορία του τρίτη συνεχόμενη πρόκριση σε Final Four. Είναι όμως ακόμα ζωντανός και πάει στην Βαρκελώνη για μια τελευταία μονομαχία, έχοντας ψυχολογία νικητή.
Και κυρίως, πάει με περισσότερα όπλα στην φαρέτρα του, καθώς ο Κώστας Παπανικολάου επέστρεψε, παρά τις οδηγίες των γιατρών για το αντίθετο, ενώ ο Νίκολα Μιλουτίνοφ πήρε θέση στο rotation και έκανε την διαφορά. Ο πρώτος, εκτός από ενέργεια, πάθος και αμυντική προσήλωση, έβαλε τρία τρίποντα την στιγμή που η Μπαρτσελόνα έδειχνε να κάνει την προσπάθεια επιστροφής από το -24 στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου «καθαρίζοντας» το παιχνίδι και ο δεύτερος αποτέλεσε τον ιδανικό αντικαταστάτη του Μουστάφα Φαλ, προσφέροντας ισορροπία σε άμυνα και επίθεση. Ίσως η μεγαλύτερη συνεισφορά και των δύο για τους πιο παρατηρητικούς, ήταν η θωράκιση των αμυντικών ριμπάουντ. Και αν για τον Σέρβο σέντερ είναι μια σχετικά εύκολη δουλειά, ο «Παπ» έκανε αυτό που δεν έκαναν οι συμπαίκτες του στα τρία πρώτα ματς της σειράς και στοίχισε πολύ. Καλά μποξ άουτ. Αυτό και μόνο το στοιχείο, αρκεί για να καταλάβει κανείς πως με τον αρχηγό διαθέσιμο η σειρά θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Ασφαλώς, ο παίκτης που άλλαξε τον ρυθμό μετά το αρχικό σοκ του 12-19 στο πρώτο πεντάλεπτο, ήταν ο Σακίλ ΜακΚίσικ. Ο Αμερικανός γκαρντ, έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι και έμοιαζε ασταμάτητος. Σα να είχε πατήσει το… τούρμπο και να μην είχε αντίπαλο. Σκορ, ριμπάουντ, καρφώματα, κάθετο παιχνίδι, άμυνες, κλεψίματα, βουτιές. Απ’ όλα είχε το ρεπερτόριο του. Στην επίθεση τροφοδοτούσε με συνέπεια και δημιουργία τον Φαλ ο οποίος ήταν αλάνθαστος. Δίπλα του ο έτερος διακριθείς, Φίλιπ Πετρούσεφ, ο οποίος ανεξαρτήτως με την κατάληξη της σεζόν, είναι ένα από τα κέρδη της φετινής για το παρόν και το μέλλον. Την ίδια ώρα, Γουίλιαμς-Γκος και Κέιναν έκαναν τα απολύτως απαραίτητα για να μην στερηθεί η ομάδα το σκορ και κυρίως την δημιουργία από τους περιφερειακούς της, ενώ ο Λαρεντζάκης στα 109 δευτερόλεπτα που πρόλαβε να παίξει λόγω του τραυματισμού του, άναψε την σπίθα με το τρίποντο και το αντιαθλητικό φάουλ που κέρδισε στην ίδια φάση.
Το ότι η Μπαρτσελόνα μετά τα πρώτα πέντε λεπτά, πέτυχε μόλις 39 στα υπόλοιπα 35, φανερώνει το πόσο προσηλωμένος ήταν στην άμυνα ο Ολυμπιακός. Οι Λαπροβίτολα και Σατοράνσκι έμειναν εκτός ρυθμού και στη μόλις μία ασίστ οι δύο τους, σε αντίθεση με το ματς της Μεγάλης Τρίτης που μοίρασαν μαζί τις 13 από τις 26 ασίστ των «μπλαουγκράνα». Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν από το 5΄ και μετά άμυνα για σεμινάριο, συνδυάζοντας τις αλλαγές, με καλή ένας εναντίον ενός άμυνα, αλλά και αποφυγή των λαθών στην συνεννόηση και στις βοήθειες που δίνονταν. Από το ανελέητο… κυνηγητό των παικτών της, τα ποσοστά ευστοχίας της μειώθηκαν στο 42% στα δίποντα και στο 22,7% στα τρίποντα, αφού κάποια στιγμή οι φιλοξενούμενοι αστοχούσαν και στα ελεύθερα. Η ομάδα του Γκριμάου, έμεινε στις μόλις 12 ασίστ για ισάριθμα λάθη και έχασε με ευκολία στους πόντους από λάθη (14-5) και σε αυτούς από επιθετικά ριμπάουντ (15-8), παρόλο που είχε ένα περισσότερο.
Αυτό που επέτρεψε όμως στον Ολυμπιακό να μετατρέψει ένα παιχνίδι «ζωής ή θανάτου» σε πάρτι, ήταν η επιθετική του συμπεριφορά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο εξαιρετικό 12/24 τρίποντα (σ.σ. τα μισά από αυτά μπήκαν όταν όλα είχαν κριθεί), αλλά στον τρόπο που αντιμετώπισε την άμυνα της Μπαρτσελόνα. Η ισπανική ομάδα έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα, με τις νίκες της, βγαίνοντας σε δυναμικά χεντς άουτ, double team και σε άρνηση να πάρουν την μπάλα οι καλοί σουτέρ του Μπαρτζώκα. Μόνο που αυτή τη φορά, αντί για ανελέητες ντρίμπλες και προσπάθειες για ηρωικά καλάθια, είδαμε… Ολυμπιακό. Η μπάλα αποδεσμευόταν γρήγορο από τα χέρια τους, οι αποστάσεις ήταν καλύτερες και αυτή η καλή κυκλοφορία, δημιουργούσε σωστές προϋποθέσεις για σουτ και κυρίως άνοιγε πολλούς διαδρόμους προς το καλάθι. Μπορεί ο αριθμός των 18 ασίστ να μην το δείχνει, όμως οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το καλύτερο παιχνίδι τους στη σειρά, καταγράφοντας μάλιστα το πιο παραγωγικό πρώτο ημίχρονο της ιστορίας τους σε ματς πλέι οφ.
Το εμφατικό 118-45 στο σύστημα αξιολόγησης τα λέει όλα για το τι παρακολουθήσαμε στο ΣΕΦ, όμως όσο γρήγορα ξέχασε το τρίτο ματς και τα όσα έγιναν για να χαθεί η ομάδα του Μπαρτζώκα, άλλο τόσο αστραπιαία θα πρέπει να σβήσει από το μυαλό της το τέταρτο και τον εύκολο τρόπο που νίκησε. Σε καμία περίπτωση το +34 δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίσει, καθώς εκτός του ότι η Μπαρτσελόνα τα… παράτησε από τα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου και έπειτα ξεκουράζοντας τους βασικούς, είναι δεδομένο πως το πέμπτο παιχνίδι θα είναι μια διαφορετική υπόθεση. Ο τελικός πρόκρισης, καλώς ή κακώς θα παιχθεί στην δική της έδρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως η ομάδα των υπερβάσεων τα τελευταία χρόνια στην διοργάνωση είναι ο Ολυμπιακός και άπαντες γνωρίζουν πως έχει πολλές πιθανότητες να «σπάσει» την κατάρα το 0-18 για τους φιλοξενούμενους, όταν μια σειρά πλέι οφ οδηγείται σε πέμπτο παιχνίδι.
Μέχρι τότε απαιτείται ψυχραιμία, ξεκούραση και όσο το δυνατόν καλύτερη πνευματική προετοιμασία, για ένα παιχνίδι που είναι σκληρούς, δυνατούς και καλά μυημένους. Ένα παιχνίδι που ταιριάζει απόλυτα δηλαδή στην μενταλιτέ, στην ψυχοσύνθεση και στις προκλήσεις που αρέσκονται να φέρνουν εις πέρας οι μάγκες με τα «ερυθρόλευκα». Ραντεβού στην Καταλονία.
Υ.Γ.: Το όνειρο που ζει ο κόσμος της ομάδας με τo τμήμα ποδόσφαιρου φέτος είναι ανεπανάληπτο, αλλά το αξίζει πέρα για πέρα. Κρίμα που το μεγάλο «διπλό» μισή-πρόκριση στον τελικό του Conference League στην Αγγλία, δεν συνδυάστηκε με μία ακόμα πρόκριση σε Final Four Ευρωλίγκας. Και η εβδομάδα μετά το Πάσχα όμως… ψυχή έχει. Ακόμα 90 και 40 λεπτά, αντίστοιχα. Άλλωστε, οι ευρωπαϊκοί προημιτελικοί, ημιτελικοί και τελικοί του συλλόγου σε όλα τα τμήματα σε άνδρες, γυναίκες, αλλά και νέους είναι ατελείωτοι. Ασύγκριτο πολυαθλητικό μεγαλείο, που όμοιό του δεν υπάρχει, και δύσκολα θα υπάρξει στην Ευρώπη. Όσα χρόνια και αν περάσουν…
Υ.Γ.2: Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση σε όλους
Follow @ ZervasNikolaos
ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_215944.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
