Κάπως έτσι θα είναι ο ΠΑΟΚ: μια ζέστη, μια κρύο

Θα ήταν πολύ ευχάριστο, για τους περισσότερους, να διαπιστώναμε ότι ο ΠΑΟΚ διατηρεί μια σταθερή πορεία, ακόμη κι αν δεν ήταν όσο εντυπωσιακός όσο στους τελευταίους αγώνες, όταν μοιάζε πολλά γκολ στους αντιπάλους του κι όταν δεν σκόραρε, έπειθε ότι η, μικρής σε έκταση επικράτηση, ήταν εύκολη.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Σε αυτές τις γραμμές «βλέπουμε» τον ΠΑΟΚ των αναμετρήσεων του ελληνικού πρωταθλήματος και της πρεμιέρας στους ομίλους του Europa League, κόντρα στη Μινσκ. Αυτή η ομάδα δεν έφτασε ποτέ στη Γαλλία. Ο αέρας του Ατλαντικού, το άγχος της εκτός έδρας ευρωπαϊκού αγώνα, η κούραση, η απειρία. Από όλα αυτά, το τελευταία είναι μια λογική απάντηση. Ως νέα ομάδα, δεν θα πρέπει να υπάρχουν δα και τόσο μεγάλες απαιτήσεις. Και κάπως έτσι θα κινηθεί στα εντός συνόρων παιχνίδια.

Το να μείνει σε τροχιά ανάλογη των τελευταία του αγώνων, όταν ενθουσίασε με τα πολλά γκολ, την ασφυκτική πίεση, τη δημιουργικότητα κι όλα τα ελκυστικά χαρακτηριστικά μιας ομάδας-συνόλου που μπορεί να τραβήξει κόσμο στο γήπεδο, είναι το ζητούμενο και φυσικά, κάτι τέτοιο θα φέρει -κάποια στιγμή- τα θετικά, τα εντυπωσιακά αποτελέσματα. Σε Ελλάδα, σε Ευρώπη, σε εντός και εκτός έδρας υποχρεώσεις.

Εκτιμάται λογικό: Δεν διαθέτει τόσους πολλούς ποδοσφαιριστές που θα σταθούν το ίδιο ψηλά συνεχώς, στο ίδιο επίπεδο ποιότητας, στην ίδια φυσική κατάσταση, με τις ίδιες επιδόσεις. Δεν τους έχει στη διάθεσή του ο Αναστασιάδης αυτή την περίοδο. Ίσως καταφέρει να τους φτιάξει μέσα από τους αγώνες. Κι αυτό φαίνεται ότι προσπαθεί να πετύχει.

Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί μετά από το παιχνίδι με τη Γκινγκάμπ και την ήττα, που θα μπορούσε μάλιστα να ήταν ακόμη πιο «πλούσια», είναι, ο προπονητής να συλλέξει όσα στραβά συνέβησαν, να εκτιμήσει τη συνολική εικόνα και να προχωρήσει με διορθώσεις. Το αυτονόητο.