Καλώς τον Λούκας!

Αν κράτησε τον περσινό Παναθηναϊκό κάτι όρθιο στην πορεία του προς τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας ήταν η έδρα του. Από τους 15 αντιπάλους που επισκέφθηκαν το ΟΑΚΑ οι 14 πήραν για προίκα το κίτρινο φύλλο της παρηγοριάς. Χωρίς αμφιβολία λοιπόν το ματς με την παρέα του Ζήση δεν σήκωνε άλλο αποτέλεσμα για τους πράσινους.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Για να φτάσεις στον επιθυμητό αριθμό των 18-19 νικών ματς σαν κι αυτό πρέπει να τα παίρνεις. Πόσο μάλλον όταν το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι ανηφορικό και σου φέρνει απέναντι τα μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης. Πρώτο κέρδος λοιπόν το αυτονόητο, το 1-1. Το πρώτο βάλσαμο για το φαρμάκι που ήπιε η ομάδα στη Βαρκελώνη.

Μια που το έφερε η κουβέντα... Εκείνο το εφιαλτικό βράδυ προκάλεσε - δικαιολογημένα εν μέρει- και μεγάλες γκρίνιες. Γκρίνιες τόσο για την εικόνα της ομάδας όσο και για αυτή των νεοφερμένων παικτών της. Πολλές από αυτές τις γκρίνιες ήρθε να τις σβήσει το δεύτερο ματς. Ο Λεκαβίτσιους επιβεβαίωσε με την παρουσία του ότι είναι ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει ποιοτικές και ουσιαστικές ανάσες στον Καλάθη. Ο Παναθηναϊκός πια δεν σταματά να λειτουργεί όταν ο Νικ κάθεται στον πάγκο, άρα και ο Πασκουάλ μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τον ηγέτη της ομάδας του αποφεύγοντας το κάψιμο του.

Από κοντά και ο Βουγιούκας. Μπορεί να μην είναι τόσο εντυπωσιακός όσο ο Λιθουανός, ωστόσο έδειξε όσο έμεινε στο παρκέ πόσα μικρά και σημαντικά μπορεί να προσφέρει. Και αν για τον Ιαν πάνω κάτω ξέρουμε τι πρόκειται να δούμε για τον άλλον ψηλό υπάρχει μια έντονη αμφιβολία. Ο Όγκαστ μοιάζει ανώριμος ακόμα για το υψηλότερο επίπεδο αλλά... Κόντρα στους Γερμανούς έμοιαζε πολύ λιγότερο παράταιρος στο παρκέ, επέτρεψε στον προπονητή του να τον κρατήσει περισσότερο μέσα στο ματς και βοήθησε τους συμπαίκτες του να βγάλουν δύο τρεις φάσεις κυρίως στο πρώτο εικοσάλεπτο. Όσο περισσότερο παίζει τόσο περισσότερο θα πλησιάζει τα στάνταρ ενός παίκτη επιπέδου Ευρωλίγκας.

Το επόμενο μεγάλο κέρδος για τον Πασκουάλ ήταν ο Σινγκλετον του δεύτερου ημιχρόνου. Σαν να ξύπνησε από έναν λήθαργο ο Αμερικανός πήρε την μπαγκέτα του μαέστρου και οδήγησε τον Παναθηναϊκό εκ του ασφαλούς στο 1-1. Μεγάλη υπόθεση να πλησιάσει ο Κρις την περσινή του εικόνα. Για τον Καλάθη και τα όσα μυθικά έκανε στα πρώτα 12 λεπτά της αναμέτρησης μόνο ένα σχόλιο: είναι απόλυτα αναμενόμενη εμφάνιση από έναν εκ των κορυφαίων γκαρντ της Ευρώπης.

Βολές, δυάρια και συγκέντρωση στην άμυνα. Τρεις τομείς στους οποίους ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να υποφέρει και χρειάζεται άμεση διόρθωση. Στο πρώτο μέρος οι πράσινοι πέταξαν στα σκουπίδια 10 πόντους με την αστοχία τους από τη γραμμή της φιλανθρωπίας. Βελτιώθηκε πολύ στο δεύτερο μέρος αλλά το πρόβλημα μένει και επιμένει. Μοιάζει το θέμα να είναι περισσότερο ψυχολογικό όσο υπάρχει όμως θα κοστίζει χρυσάφι στην ομάδα του Πασκουάλ.

Όπως θα κοστίσει και ενδεχόμενη παράταση στην ανομβρία που περνά στην Ευρωλίγκα ο Ντένμον και ο Λοτζέσκι. Αν ο Λεκαβίτσιους ήρθε για να καλύψει ένα κενό στο κουμάντο που υπήρχε δεδομένα πέρυσι, οι δύο Αμερικανοί μπήκαν στο ρόστερ για να προσφέρουν στην επίθεση γεμίζοντας και το κενό που άφησε κυρίως ο Τζέιμς και λιγότερο ο Φελντειν. Θέλει σκορ ο Παναθηναϊκός από το 2 και πρέπει να το βρει γρήγορα διότι οι αντίπαλοι που έρχονται είναι πολύ καλύτεροι από την Μπάμπεργκ.

Από τις εκρήξεις ωστόσο του Πασκουάλ προς το φινάλε του ματς γίνεται αντιληπτό ότι για αυτόν μεγαλύτερο πρόβλημα όλων είναι η αμυντική δυσλειτουργία που εμφανίστηκε στα τελευταία λεπτά. Είναι θέμα συγκέντρωσης, είναι θέμα αντίληψης και ομαδικής δουλειάς, είναι και θέμα όμως που λύνεται πολύ ευκολότερα από τα υπόλοιπα. Και ας φωνάζει ο Τσάβι στην άμυνα θα στρώσει πολύ ο Παναθηναϊκός.