Σημαντική σημείωση: Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το κείμενο δεν αντιπροσωπεύουν ούτε υιοθετούνται από το sport-fm.gr. O συντάκτης εκφράζει προσωπικές του απόψεις οι οποίες πολλές φορές δεν στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα.
Το καλοκαίρι μπορεί να τελείωσε ημερολογιακά αλλά αυτή η καταραμένη ζέστη που συνοδεύεται από 300% υγρασία και σε κάνει να θέλεις να ξεκολλήσεις το κεφάλι σου, να το κλωτσήσεις σε ένα τοίχο και αυτό να κάνει bounce και να επιστρέψει στα χέρια σου για να μπορείς να το τοποθετήσεις και πάλι στον λαιμό σου, δεν λέει να φύγει.
Γράφει ο Θανάσης Ράλλης
Μας τα έχει κάνει τσουρέκια για την ακρίβεια. Γιατί για να τα λέμε όλα, ωραίος ο καιρός της Ελλάδας, αλλά τόσο μεγάλες θερμοκρασίες αντέχονται μόνο αν είσαι σε διακοπές ή αν μετράς αντίστροφα για να πας σε διακοπές.
Και εκτός από αυτούς τους τύπους που λένε «Η καλύτερη εποχή για διακοπές είναι τον Σεπτέμβριο» και για να σας πω την αλήθεια πάντα πίστευα ότι είναι προβληματικοί και δεν τους εμπιστεύομαι ιδιαίτερα, όλοι οι υπόλοιποι έχουμε ξεμπερδέψει με τις διακοπές.
Πήγαμε και περάσαμε καλά. Πήγαμε και περάσαμε χάλια. Δεν πήγαμε καθόλου. Πάντως η λέξη έχει φύγει από το λεξιλόγιο μας.
Που θα πάει όμως θα περάσει η ζέστη και θα μπούμε στο φθινόπωρο και όλα θα μπουν στην κανονική τους ροή.
Και κάπου εκεί αρχίζει το πρόβλημα, τουλάχιστον για εμάς εδώ στον ΣΠΟΡ FM, που όπως σας έχω περιγράψει σχετικά πρόσφατα, η κυριότερη ασχολία μας μέσα στην ημέρα είναι να βρίσκουμε φωτογραφίες από γυναίκες και να τις δημοσιεύουμε στο site.
Τώρα λοιπόν που τα μπάνια τελείωσαν το πρόβλημα έχει αρχίσει να είναι εμφανές, αφού δυσκολευόμαστε εξαιρετικά στο ψάξιμο.
Έτσι έχουμε αρχίσει να ρίχνουμε ιδέες στο τραπέζι για το πώς θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το ανυπέρβλητο αυτό εμπόδιο.
Εγώ προσωπικά σκέφτηκα κάτι πολύ απλό και έπεισα έναν συνάδελφο να το κάνει για να δούμε αν θα πιάσει. Φτιάξαμε μια ταμπέλα που λέει «Κορίτσια γδυθείτε για εμάς και δείτε τον εαυτό σας δημοσιευμένο σε μεγάλο site».
Ο συνάδελφος πήρε την ταμπέλα και περιφέρθηκε σε γνωστή πλατεία της Καλλιθέας για περίπου δύο ώρες. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι τον περικύκλωσαν κάτι αγριεμένοι τύποι με παπάκια που δεν έμοιαζαν σε ηλικία πάνω από 17 χρονών και τον απείλησαν με παρά τη θέληση του σοδομισμό, δεν έγινε τίποτα απολύτως. Και φυσικά δεν υπήρξε και κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, αφού καμία γυναίκα δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα για προβολή και τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως να ήταν λίγο σεξιστικό το αίτημα από την αρχή.
Ο συνάδελφος -αν αναρωτιέστε- είναι καλά στην υγεία του, αλλά επειδή έχει αποκτήσει ένα φόβο ότι θα του την ξαναπέσουν οι ίδιοι τύποι, του δώσαμε μία εβδομάδα άδεια και μερικά κουπόνια για μουσταλευριές και ρυζόγαλα από γνωστό σούπερ μάρκετ.
Και βρισκόμαστε πάλι εκεί που ξεκινήσαμε, χωρίς καμία ελπίδα ότι τα πράγματα θα φτιάξουν σύντομα.
Και να φανταστείτε ότι μιλάω μόνο για το θέμα που σας ανέπτυξα. Γιατί αν αρχίσουμε να ψάχνουμε ελπίδα στην καθημερινότητα με όσα τραγικά συμβαίνουν γύρω μας καλύτερα να πάρουμε φόρα από ένα μακρύ διάδρομο και να πέσουμε πάνω σε έναν τοίχο.
Αλλά ούτε και αυτό είναι λύση γιατί έχω ακούσει ότι σε τέτοια περίπτωση θα εξεγερθούν οι τοίχοι και θα μας απαγγείλουν κατηγορίες για domestic violence.
Φθινόπωρο λοιπόν. Μέχρι πριν από τρία-τέσσερα χρόνια υποστήριζα ότι η περίοδος από τον Σεπτέμβριο μέχρι τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Τώρα όχι δεν το υποστηρίζω και μεταξύ μας δεν υποστηρίζω τίποτα πλέον.
Εκτός από κάποιες μικρές χαρές της ζωής. Όπως αυτή…