Ήρθε η ώρα να βρούμε τον επόμενο Τζαβέλλα ή ο ΠΑΟΚ θα πάρει τελικά το Κύπελλο;

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Είναι ώρα να ανησυχήσουμε και να μιλήσουμε για τον ΠΑΟΚ που ξεφούσκωσε; Είναι καιρός να δεχθούμε ότι… όσο ΠΑΟΚ είδαμε σε ένα δίμηνο παροξυσμού και αποτελεσμάτων που πιστοποίησαν την άνοδό του, έφτασε οριστικά στο τέλος; Είναι ώρα να αντικρίσουμε και πάλι, όπως με την Ξάνθη, τον ΠΑΟΚ που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος και όλο αυτό θα είναι… βούτυρο στο ψωμί του Ολυμπιακού για να ξελασπώσει με ισοπαλία ή ακόμη και με ανέλπιστο διπλό μέσα στην Τούμπα; Τι να σκεφτώ, τι να συγκρατήσω, πού να σταθώ και πώς να αντιμετωπίσω άλλη μια προβληματική εμφάνιση που ξεκινά από τον πάγκο και τον άνθρωπο που όσες φορές είπε να κάνει ένα ρημοδο-ροτέισον, δεν του βγήκε.

Το κακό με τον Ίβιτς, είναι ότι κάνει μονίμως τα ίδια λάθη και δεν αποκλείεται σύντομα να πάρουν το όνομά του. Πως δίνουμε στις κινήσεις της γυμναστικής το όνομα του γυμναστή που της επινόησε, έτσι θα κάνουμε με τον Ίβιτς. Θα λέμε ότι σήμερα έπαιξε σύστημα Ίβιτς. Και πως είναι αυτό το σύστημα… Αρχικά, νομίζοντας ότι έχεις την άνεση, αλλάζεις τους μισούς από τους ποδοσφαιριστές σου και τοποθετείς στα κενά τους, όσους έχεις στον πάγκο, σε αγώνες που είναι κρίσιμοι και καθορίζουν είτε πρόκριση είτε –κατ' ελάχιστο- την ψυχολογία της ομάδας. Και μάλιστα, ενόψει αγώνα που είναι σημαντικός, από κάθε άποψη, με τον Ολυμπιακό. Θέλεις να του ρίξεις τέσσερα και να φωνάξεις ότι είσαι σπουδαίος, καλύτερος, πρωταθλητής στις συνειδήσεις μας. Να ξεκαθαρίσω ότι ο αγώνας με την Ξάνθη, ήταν για μένα πιο σημαντικός από αυτόν με τον Ολυμπιακό, διότι οδηγεί στον ημιτελικό του Κυπέλλου.

Η νίκη επί του Ολυμπιακού δεν οδηγεί στην ουσία σε κάτι χειροπιαστό. Και αυτά που λέω για γόητρο και πρωταθλητή της συνείδησης, μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς. Είναι λοιπόν η Ξάνθη και βρίσκεσαι τελικά με την πλάτη στον τοίχο, με σκορ που σε στέλνει στα σχοινιά και ανά πάσα στιγμή, μπορεί να γίνει μια στραβή και να χάσεις και την πρόκριση. Και αποδεικνύεις ότι δεν έχεις ισορροπία, αφού κάνεις τις αλλαγές και βάζεις τους βασικούς όταν βλέπεις να έρχεται η καταστροφή. Αντί να ξεκινήσεις με τους βασικούς και εφόσον υπάρχει η δυνατότητα να μπουν οι ρεζέρβες, κάνεις τις αλλαγές και τελειώνεις το παιχνίδι χωρίς περιπέτειες.

Τι απέδειξες λοιπόν; Ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς την ομάδα και το υλικό της με σκοπό να αποφύγεις κακοτοπιές και φλερτάρεις μονίμως με την αποτυχία. Έτσι κάπως έγινε και στο Καυτανζόγλειο και με τη Σάλκε που εξέθεσε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, διότι της φοβήθηκε περισσότερο από όσο τις αξίζει… Ήμουν βέβαιος ότι με το βηματισμό που απέκτησε αυτή η ομάδα, χωρίς να αντιμετωπίσει σπουδαίους αντιπάλους, αλλά, όλους τους δεύτερους και τρίτους σε κλάση, θα μπορούσε να ανοίξει ταχύτητα και να τελειώσει τη δουλειά με το κύπελλο. Τουλάχιστο, αυτό… Τώρα πώς να πείσει ότι είναι σε τροχιά κατάκτησης Κυπέλλου ή… διασυρμού του Ολυμπιακού, που δεν είναι σε καλό φεγγάρι και δεν είναι όσο ισχυρός ήταν πάντα, αλλά, έχει τα μαύρα του τα χάλια…

Ανησυχώ και προβληματίζομαι βαθιά, αν τελικά υπάρχει λόγος να δείχνει κάποιος το μπόι του στους πάγκους, όπως κάνει ο υπάλληλος της ΠΑΕ Λούμπος Μίχελ, παρέα με μερικούς θεόρατους, σε παράγοντες της επαρχίας, αλλά, από ομάδες με αξιοπρεπέστατη αγωνιστική παρουσία και κυρίως με νίκη μέσα στην Τούμπα. Αντί να «τσαμπουκαλεύεστε» λοιπόν, αξιότιμε κύριε Λούμπος, πράγμα που συμβαίνει μόνο εντός έδρας, συζητείστε με τον Ίβιτς αν τυχόν υπάρχει νέος Τζαβέλλας που χαλάει τα αποδυτήρια, για να βρούμε τον επόμενο ένοχο.