Η Ρόντα Ράουζι κουβαλάει ένα ολόκληρο άθλημα στην πλάτη της. Ακόμα και ο κόσμος που δεν ασχολείται με το UFC ξέρει ποια είναι. Είναι η πιο σκληρή γυναίκα στον κόσμο. Μια γυναίκα που μοιάζει να μπορεί να μπορεί να παλέψει με δέκα άντρες ταυτόχρονα και να βγει νικήτρια. Ένα σύμβολο για τις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όλα αυτά μέχρι τις 14 Νοεμβρίου. Εκείνο το βράδυ ο κόσμος της γκρεμίστηκε. Η Ράουζι που είχε συνηθίσει το κοινό να βγάζει νοκ άουτ τις αντιπάλους μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, βρήκε το δάσκαλο της.
Η Χόλι Χολμ, την χτύπησε, την ξαναχτύπησε και την έριξε νοκ άουτ.
Η Ρόντα Ράουζι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και λίγες ώρες μετά έφυγε από την Αυστραλία όπου πραγματοποιήθηκε ο αγώνας και επέστρεψε στο σπίτι της. Εκεί κλείστηκε στον εαυτό της και χάθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Και δεν πρόκειται να βγει σε αυτά σύντομα.
Παρόλα αυτά, άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της και υποδέχθηκε τη δημοσιογράφο του ESPN. Αυτή δεν ήταν μια κανονική συνέντευξη, όχι. Ήταν μια καταγραφή συναισθημάτων.
Η Ραμόνα Σέλπουρν που μίλησε μαζί της, γράφει χαρακτηριστικά:
«Η φωνή της είναι τόσο χαμηλή που πρέπει να σκύψεις για να την ακούσεις. Η λύπη είναι το μόνο που μπορεί να αισθανθεί μετά την ήττα της με νοκ άουτ από τη Χόλι Χολμ στις 14 Νοεμβρίου. Μιλάει αργά και κάθε λέξη που βγάζει μοιάζει να πονάει»
.
Πως νιώθει η Ράουζι τώρα που η σκόνη έχει καταλαγιάσει. «Είμαι τόσο λυπημένη. Πρέπει να επιστρέψω. Πρέπει να νικήσω αυτή τη γκόμενα. Ακόμα και αν μου φύγουν τα δόντια, ή σπάσω το σαγόνι μου ή σκίσω τα χείλια μου. Πρέπει να το κάνω».
Μοιάζει αποφασισμένη αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμη. Είναι πολύ νωρίς.
«Με χτύπησε στον πρώτο γύρο και άνοιξε το χείλος μου ενώ δύο από τα δόντια μου κουνήθηκαν από τη θέση τους. Δεν στεκόμουν στα πόδια μου από την αρχή. Θα χρειαστούν τρεις με έξι μήνες για να φάω ένα μήλο και ακόμα περισσότερο να μπορώ να δεχτώ ένα χτύπημα».
Όποιος είδε τον αγώνα, ξέρει ότι η Ράουζι έμοιαζε εντελώς εκτός κλίματος. Η αγωνιστική της συμπεριφορά έμοιαζε με αυτή πρωτάρας και όχι με την αθλήτρια που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.
«Ντρέπομαι τόσο πολύ. Το πώς πάλεψα μετά το χτύπημα που δέχτηκα στα πρώτα δευτερόλεπτα, είναι μία τόσο ντροπιαστική εκδοχή του εαυτού μου. Ένιωθα σαν να μην είμαι καν εκεί. Δεν σκεφτόμουν καθαρά. Είχα αυτό το τεράστιο κόψιμο στο στόμα μου και έφτυνα αίμα στα πόδια μου. Τότε στο τέλος του γύρου έφεραν τον κουβά και σκέφτηκα γιατί δεν έφτυσα στον κουβά, ποτέ δεν φτύνω στο έδαφος».
Κάποιοι λένε ότι πλήρωσε την αλαζονεία της. Ότι υποτίμησε την αντίπαλο της και δεν την είχε εκτιμήσει σωστά.
«Δεν ισχύει. Πάντα σκέφτομαι ότι μπορώ να χάσω. Είμαι φοβισμένη όταν μπαίνω εκεί μέσα. Πάντα φοβάμαι».
Όταν η δημοσιογράφος τη ρωτάει αν θα παλέψει ξανά είναι ξεκάθαρη: «Φυσικά. Τι άλλο να κάνω»;
Για το μέλλον της στο UFC γενικότερα είναι επίσης ξεκάθαρη: «Όλα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει στη ρεβάνς. Ή θα κερδίσω και συνεχίσω ή απλά θα χάσω και θα έχω τελειώσει με όλα».
Η Ρόντα Ράουζι έμοιαζε ανίκητη. Έμοιαζε με ηρωίδα βγαλμένη από κόμικ. Έτσι τουλάχιστον την παρουσίαζαν τα μέσα μετά τις εμφατικές τις νίκες. Ένιωθε ότι είχε στις πλάτες τις γυναίκες όλου του κόσμου. Η δημοσιογράφος του ESPN τη ρωτάει τι νιώθει ότι τελείωσε εκείνο το βράδυ στην Αυστραλία. Ο μύθος ότι είναι ανίκητη; H ιδέα ότι μια γυναίκα μπορεί να φορέσει την κάπα της και να πετάξει στην στην κορυφή μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας; To μάρκετινγκ του UFC με τη Ρόντα ως Αμαζόνα ή απλά ένα νικηφόρο σερί.
Η Ρόντα βουλιάζει στον καναπέ και σκέφτεται λίγο την ερώτηση.
«Νιώθω σαν να θρηνώ το θάνατο του ανθρώπου που θα τα έκανε όλα αυτά. Πάντα λέω ότι πρέπει να είσαι διατεθειμένος να στεναχωρηθείς πολύ. Αυτό συμβαίνει όταν προσπαθείς πολύ».
Μπορεί να περάσει καιρός μέχρι να τη δούμε ξανά να παλεύει, αλλά όταν αυτό γίνει –πιθανότατα στη ρεβάνς με τη Χόλι Χόλμ- τότε όλος ο κόσμος θα κοιτάει. Και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα θα λέμε ότι είδαμε ξανά να γράφεται ιστορία.
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
